Mooie Mastino

Tijdens mijn werkperiode kwam ik ergens aan de deur waar ik alleen een injectie moest toedienen. Terwijl ik aanbelde hoorde ik in het huis een heel zware blaf en dacht: oh, oh…..
maar ik ben niet voor een kleintje vervaard en wachtte vrouw-moedig tot de deur openging.Terwijl ik binnen stapte kwam er een groot grijs hondebeest op mij af deinen. Nog steeds heb ik het idee dat het in slow motion ging. Ik zag een prachtig dier wat fluweel-grijs van kleur was en liet mij spontaan op m’n knieën zakken.
Het was Love at First sight… Ik sloeg mijn armen om die geweldige kop en woelde eens lekker met beide handen door de brede fluwelen huidplooien van zijn hals. Hij bewerkte met een lap tong zo ongeveer mijn hele gezicht en hals. Hij vond mij ook lief.
Toen we van elkaar verzadigd waren viel mijn oog op de heer des huizes die met beide handen in de zakken en een grote grijns het tafereeltje stond te bekijken. “Zuster” zegt ie, “weet u wel dat u de meest gevaarlijke hond ter wereld in uw armen houdt? Dit ras werd al door de Etrusken de arena’s in gestuurd”.
Eh, nee, dat wist ik niet maar doet het er wat toe? Helaas bleek het een onmogelijke liefde en heb ik hem daarna nooit meer gezien.
Een dag later stond in de krant dat minister Brinkhorst het fokken van deze honden en nog drie andere rassen wilde gaan verbieden.