Just because I'm quiet........... doesn't mean I don't have a lot to say

vrijdag 29 januari 2021

Week van de poëzie 2021

Soms lees ik een gedicht en heb daar in gedachten meteen een plaatje (van mezelf) bij. 
Dit gedichtje  is van Guillaume van der Graft uit zijn eerste bundel ‘Verzamelde Gedichten’.

Heemse

Het kerkje staat een middeleeuw te veinzen
in alle onschuld als een eierschaal,
gebroken wit, de kleur van intergraal.
Binnen heerst nog altijd een stenen trance
wat men verwacht is een kiemende taal.
Het daglicht maakt een knieval door de vensters.















De foto is gemaakt in de buurt van 'Neuschwanstein'.




 

woensdag 27 januari 2021

Popcorn

Een paar weken geleden schreef ik over Amerika maar het is nu de beurt van het buitenland om zich over Nederland te verbazen.
Ik kan me zo voorstellen dat zij nu de popcorn erbij pakken.
Gezeur en rellen over een avondklok die in de meeste Europese landen al van kracht is. Het in brand steken van een GGD teststraat; bekogelen van ziekenhuizen.
Misschien zit de drugsmaffia er wel achter. Zij komen nu ook in het nauw. Maar.....de meeste mensen deugen.
  
Vaccinaties die maar niet willen opschieten. Gesteggel over wie nu eerst moet. Eerst de ouderen, want daarmee verminder je de toestroom op de zorg, neeeee, eerst de zorgmedewerkers want die kunnen we niet missen in de ziekenhuizen.
Naar mijn idee allebei tegelijk. Niet of-of maar en-en.
Dan weer een tekort aan vaccins. De grote bedrijven bluffen de orders binnen met een daarna-zien-we-wel-mentaliteit. Zo gaat dat meestal.

Een oud-collega werkt nog in de thuiszorg en van haar hoorde ik dat ze voor haar vaccinatie nota bene vanuit ‘onder de rook van de oostkant’ van Rotterdam naar De Haag moet!
Terwijl we nog steeds te horen krijgen dat we zoveel mogelijk moeten thuiswerken om verkeersbewegingen te verminderen. Hoe krom wil je het hebben. Dat de vaccins bij een bepaalde temperatuur bewaard moeten worden is geen afdoende reden. Dat kunnen ze in Rotterdam ook wel.
Gisteravond hoorde ik in één of ander programma dat in een verpleegtehuis de ene oudere wel wordt gevaccineerd en haar buurvrouw, die een andere huisarts heeft, moet wachten.

Wat is er nu gemakkelijker dan vaccineren in een tehuis; je rijdt met je karretje met spullen langs alle bewoners en vaccineert degenen die willen. Dan kun je een stuk of wat tehuizen per dag doen.
Mijn haren rijzen ten berge bij dit ongelofelijke logistieke gerotzooi.
Maar ongetwijfeld zit overal een goede reden achter die ik niet weet. /sarcasm

En we zijn er nog niet. Er verschijnen al verschillende mutanten. Waarbij het nog maar de vraag is of de vaccins afdoende zijn.

Er zijn ook positieve zaken. Een wat oudere vriendin vertelde me dat ze al sinds vorig voorjaar niet verkouden is geweest. Van een jong gezin hoorde ik dat de kinderen die anders altijd lopen te kuchen en snotteren in de wintertijd, daar nu geen last van hebben.
Zelf hoest en nies ik ook niet; heel anders dan andere jaren. Dat heeft die anderhalve metersamenleving toch maar mooi bewerkstelligt.
Als we daarmee een sterkere weerstand opbouwen, mede door gezond eten waar veel te weinig aandacht voor is en  - ja, helaas – beweging dan hebben we op termijn misschien wel genoeg weerstand om een Covidmutantenleger te lijf te gaan.

Verder probeer ik ook na te denken wat zo’n  periode met mensen doet maar dat is lastig wanneer je er middenin zit. Voor mezelf heb ik het idee dat ik enigszins lethargisch word, ondanks het feit dat ik me niet verveel. Lezen, puzzelen, muziek luisteren, af en toe een film kijken, de kneepjes van het fotografievak proberen te leren en de natuur in om die kneepjes uit te proberen; ik vind het allemaal best zo.
Het enige wat ik echt mis zijn mijn muziek-maak-maatjes en mijn zinnige-gesprekken-maatjes.



 




En zo kom je van popcorn bij Supertramp uit:

I know that there's a reason why I need to be alone
You show me there's a silent place that I can call my own
Is it mine
Oh Lord is it mine

You know I get so weary from the battles in this life
And there's many times it seems that you're the only hope in sight
Is it mine
Oh Lord is it mine

........

 

 



 

dinsdag 19 januari 2021

Genesis


Geschreven door Jonathan Sacks, maar wanneer precies weet ik niet. Dit eerste deel gaat over individuen en families, in tegenstelling tot Exodus wat over de geboorte van een volk gaat.
Dit boek bestaat ook weer uit twaalf parasjot.   Letterlijke betekenis: gedeelte. 

In een wekelijkse parasja  die ik toegestuurd krijg van het CIS (Centrum voor Israël studies) wordt de vraag gesteld waarom de Bijbel niet begint met Exodus.
Dat geldt toch als het begin van het Joodse volk en het begin van de Joodse kalender? 'Deze maand zal voor u het begin van de maanden zijn. Hij zal voor u de eerste zijn van de maanden van het jaar. ' (Ex. 12:2).

De grote geleerde Nachmanides (1194-1270) geeft op deze vraag het volgende antwoord: 'Het is noodzakelijk de Thora te beginnen met 'In den beginne schiep G'd den hemel en de aarde' (Gen. 1:1), want dit is de basis van het geloof (Hebr. 'Emoena'). Je zult eerst in G'd als Schepper van deze wereld moeten geloven, voor je Zijn geboden in acht kunt nemen. Het geloof in G'd gaat aan al het andere vooraf.'
Ook Sacks komt tot deze conclusie.

De Thora is een boek over hoe te leven.
Wat moet ik doen, hoe behoor ik te leven en wat voor type mens moet ik proberen te worden. Dus geen wetenschappelijk boek. Hij gaat dan ook voorbij aan de discussies over al dan niet letterlijk lezen. Belangrijker is dat uit de verhalen levenslessen te trekken zijn voor alle tijden en plaatsen. Hij maakt, net als in Exodus, rijkelijk gebruik van de Midrasjiem.
Sacks sluit aan bij de ‘rede over de menselijke waardigheid’ van Pico della Mirandola uit de vijftiende eeuw. De mens moet zichzelf scheppen.
Deze rede betekende een breuk met de christelijke leer dat de mens ongeneeslijk bedorven zou zijn en de Platoonse gedachte dat de mens aan onveranderlijke vormen gebonden zou zijn.

God heeft geen beeld dus waarnaar is de mens dan geschapen?  Wel: naar een vrijheid die niet is ingeperkt door natuurwetten – waar wel wat op af te dingen valt volgens mij - en met het vermogen tot spreken en scheppen. Tot verantwoordelijkheid en terughoudendheid.
Het karakter van het jodendom bestaat uit het idee dat sterfelijkheid te overwinnen is in het krijgen van kinderen om behalve onze genen ook onze ideeën en idealen te laten voortleven tot het einde der tijden. (p 38)
Ondertussen moeten we in het hier en nu verantwoord leven.  Het goede doen omdat het goed is. 

Wat viel mij verder op en wat wil ik onthouden:

In de eerste hoofdstukken wordt God Elohiem genoemd; de Kracht der Krachten terwijl het tetragammaton (of Yahweh), hier Hasjeem genoemd wijst naar een persoon, een Gij. De God die we ontmoeten in de openbaring. Eva noemt God bij de geboorte van Kain voor het eerst Hasjeem zonder Elohiem. De menselijke waarneming veranderde.

Noach was een Tsaddiek vóór de vloed. Daarna wordt hij niet meer zo genoemd. Waarom?
Noach was te gehoorzaam. Het was blinde gehoorzaamheid en hij had geen eigen initiatief.
Volgens vele (zondag)schooljuffen en meesters zou Noach terwijl hij de ark bouwde wel hebben geëvangeliseerd en de mensen hebben gewaarschuwd, maar daarover staat niets in de Bijbel. Noach redde alleen  zichzelf en zijn gezin. Geloof is meer dan gehoorzaamheid, het is ook de moed om te scheppen.
Noach wandelde met God maar tegen Abraham werd gezegd: wandel voor mijn aangezicht en wees onberispelijk.
Hoe het komt dat Noach wist van reine en onreine dieren terwijl dat pas op de Sinaï bekend werd, daar schrijft Sacks niets over. Niet belangrijk denk ik. Dat zijn van die Westerse spitsvondigheden die er helemaal niet toe doen.

De verhalen van Adam en Eva, Kain en Abel, Noach en de torenbouw van Babel tonen  resp. steeds een nieuwe stap in het volwassen worden van de mensheid.  Adam door het ontkennen van persoonlijke verantwoordelijkheid, daarna Kain door het ontkennen van de morele verantwoordelijkheid, Noach ontkende de collectieve verantwoordelijkheid en de torenbouwers de ontologische.

Abraham was de eerste aartsvader die zijn verantwoordelijkheid op alle vlakken nam.
Hij daagde God uit in een rechtvaardigheids kwestie. Later deden Mozes en Job dat ook.
Maar is het niet zo dat God eigenlijk de mens uitdaagt? Tot een weerwoord om beide kanten te horen?
Zo heb ik jaren geleden besloten – het was een wilsbesluit – om niet meer in een eeuwigdurende hel te geloven. Ik vond en vind het niet eerlijk dat tegenover pakweg 80 jaar leven hier op aarde, waarbij je overgeleverd bent aan genen en omstandigheden, mogelijk een eeuwigheid van narigheid te wachten staat. Hoe kan dat rechtvaardig zijn?
Nog weer later ontdekte ik dat ik zo niet meer over God wilde denken en schaamde ik me dat ik het ooit had gedaan.

De verschillen in de aartsvaders: Abraham, Izak en Jakob.
Abraham de vriendelijke, die zijn verantwoordelijkheid nam. Hij symboliseert de morgen; bij hem begint een nieuw religieus bewustzijn. Een zoektocht.
Izak de stille en weinig originele maar wel heel volhardend in het geloof, de moed hebbend om door te gaan en niet op te geven wanneer het tegen zit.  Hij symboliseert de middag; de dialoog wanneer hij in het veld loopt en mijmert.
Jacob is weer heel anders: een ‘lover’ en strijder. In de nacht krijgt hij een visioen. Hij stuit op God. Een onverwachte ontmoeting tussen de menselijke ziel en God.

Jakob was iemand die er vandoor ging met de zegen die bedoeld was voor een ander. Een zegen van rijkdom en macht. Die was voor Ezau bedoeld. Wanneer hij vlucht voor Ezau zegent Izak hem alsnog met de juiste zegen: die van kinderen en land. De verbondszegeningen.
Waarom wilde Jacob zo graag als Ezau zijn? Die een man van de natuur was?
Waarom willen wij vaak als een ander zijn? Het kost Jakob de rest van zijn leven om te ontdekken dat hij is zoals hij is en zo ook mag zijn. En het niet verwachten moet van macht en rijkdom. Zoals het joodse volk nu.
Toen pas kon hij zeggen: ik heb alles.

Het verhaal van Jozef, die toch niet de belangrijkste zoon was. Dat waren de zonen van de minder geliefde Lea: Levi en Juda.
Uit Levi komen de priesters voort en uit Juda de koningen en zal de Messias voortkomen. Ook geeft Juda zijn naam aan het volk, de zuidelijke stammen wel te verstaan. De Noordelijke stammen worden weggevoerd en assimileren in de wereldbevolking.
Juda maakt ook de grootste ontwikkeling door. Van een pragmaticus die zijn broer Jozef verkoopt tot de boeteling. Degenen die in staat zijn tot verandering en groei zijn in het jodendom groter dan degenen die altijd al deugdzaam leven. Ik moet meteen denken aan de gelijkenis van de verloren zoon.
Haten in de Bijbel is niet het haten wat wij doen maar het minder geliefd zijn. Ezau werd niet door God gehaat, maar minder geliefd.
Van Jozef vroeg ik mij altijd af waarom hij bij de apotheose uitroept: ‘Ik ben Jozef, leeft mijn vader nog?’
Dat had hij net gehoord van Juda. Waarom stelde hij dan die vraag? Helaas geeft Sacks daar geen antwoord op.
Er komen meer dingen aan de orde waarvan ik weet dat ze in het Nieuwe Testament weer worden aangehaald.
Dat Jozef bijvoorbeeld een type van Jezus is, is voor mij glashelder, maar daarover rept Sacks vanzelfsprekend niet.

Het belang van ‘tesjoeva’ bespreekt hij uitgebreid. Het opbiechten van zonde, het voornemen om het niet meer te doen, ook niet wanneer de gelegenheid daar is. De kracht om te vergeven wat juist degene verheft die vergeeft.
Dat vrede boven waarheid gaat. Dat vond ik ook wel een mooie. Want wat weten wij nu van waarheid? Er zijn de meest verschrikkelijke dingen gebeurt uit naam van de waarheid terwijl er maar Eén is die de Waarheid in pacht heeft en dat zijn wij niet.
Er staan teveel mooie dingen in.

Ik ga me op Leviticus verheugen.


donderdag 14 januari 2021

Wandelen

Sinds de coronacrisis maken mijnheer Cathy en ik vaak een wandeling in de groene gebieden in onze omgeving. Omdat ik niet van dat doelloze lopen hou sleep ik nu mijn camera mee en mijn wandeling is pas geslaagd wanneer ik naar mijn idee een mooie foto kan maken waar ik me op kan verheugen om hem thuis wat groter te bekijken.
Ik moet nog heel veel leren met betrekking tot de fotografie maar in ieder geval heft het de doelloosheid van dat lopen een beetje op.
En ja, het besef is wel aanwezig dat enige beweging toch wel goed is voor een mens. Vooral voor mijn brein, anders ben ik bang dat het teveel ‘verplaqued’ in deze prikkelloze tijd.


Tijdens het wandelen komen we veel andere mensen tegen van allerlei pluimage. Veel bejaarde koppels, op woensdagmiddag veel kinderen en veel mensen met honden.
Ook joggers komen we tegen.
Helaas ben ik iemand die net als Maarten van Rossum en Robert ten Brink een enorme hekel heeft aan sporten. Vroeger, op school was het leuk toen ik in het schoolvolleybal team zat maar daarna al snel niet meer.  Er waren belangrijkere dingen. Mensen redden en zo.

Nu merk ik dat teveel mensen naar die enge mijnheer Scherder kijken en zijn adviezen ondoordacht opvolgen.
We kwamen een joggende heer tegen met een flinke bierbuik. In gedachten zie ik dan die inwendige massa darmen door elkaar hossen en glijden; over de rand van zijn broek last hebbend van de schokkende zwaartekracht.
Dat kan niet goed zijn.

Een andere heer had de pech dat zijn rechter onderbeen teveel naar buiten stond; dus scheef op zijn kniegewricht.
Toch rennen….
Ik hoorde in gedachten dat kniegewricht piepen en knarsen van ellende en meteen zag ik voor mijn geestesoog onze ziekenfondspremie stijgen.
Verder zijn er joggers die met zo’n vaart rennen, al hijgend en sputterend virusjes verspreidend dat ik denk: ga toch lekker lopen want dan ga je net zo snel en is beter voor je heupen en knieën.

Zelf heb ik ook ooit zo’n bui gehad. Joggen kun je vanuit je huis beginnen en hoef je niet naar zo’n stinkende sportschool. Keurig netjes had ik een schema gevolgd van rennen en weer lopen. Na zes weken had ik een peesontsteking in mijn linker onderbeen en was ik er klaar mee, ook al bevielen die endorfines mij wel.
De oefening van het lichaam is van weinig nut schreef Paulus al.  
Weinig, wel een beetje. Een héél klein beetje.

 

zondag 10 januari 2021

Amerika

Er is al genoeg gezegd en geschreven over de ‘aanslag op de Amerikaanse democratie’ op 7 januari door Dhr. T. en zijn aanhangers. Mij verbaasde het niet echt ook al schokte het mij wel.
Vier jaar geleden was ik al niet blij met hem en dat is voortdurend bevestigd. 

En we zijn er nog niet. Deze sluwe man kan nog voor veel ellende gaan zorgen omdat zijn ego is beschadigd en dat kan hij niet over zijn kant laten gaan.
Hij heeft al gezegd dat hij niet aanwezig zal zijn bij de inauguratie van Joe Biden.
Waarom niet? Is dat enkel rancune? Of steekt er meer achter? Waarom wil hij daar niet zijn?


Ik vertrouw het allemaal niet zo ondanks dat zijn accounts bij veel Social Media zijn geblokkeerd. Hij kan wel een ordelijke machtsoverdracht preken maar……
als een vos de passie preekt……boer pas op je kippen.

Ook typisch voor zo’n psyché is een vuurtje oprakelen en dan handenwrijvend van een afstandje kijken hoe het zich ontwikkeld. Vervolgens diezelfde handen in onschuld wassen. 
Over de opvallende magere beveiliging van het Capitool en het trage op gang komen van de extra garde….. Part of the Game.
En dat alles omdat er geen fraude in de stembusuitslagen kon worden vastgesteld. Bij de vorige verkiezingen heb ik hem niet gehoord omdat hij zijn kiesmannen voor elkaar heeft weten te rommelen terwijl Hilary Clinton er notabene pakweg drie miljoen méér had dan hij. Wonderlijk systeem.

Grote bewondering heb ik voor Mike Pence. Omdat ik zelf ruim tien jaar lang iemand heb verzorgd met dezelfde karaktertrekken* weet ik een beetje hoe moeilijk het is om met zo iemand om te gaan. Het is voortdurend op eieren lopen. Je hebt zoveel wijsheid nodig. Mogelijk hebben we het voor een groot deel aan Pence te danken dat die vier jaar  zonder al te grote rampen zijn verlopen.

Dat evangelisch Amerika (en rechts Nederland) zo achter hem aanliepen heb ik nooit begrepen. Alleen maar omdat hij zogenaamd ‘pro-Israël’ is, wat dat ook moge betekenen uit zijn onberekenbare mond, en de abortuspraktijken aanpakte?
Om zo’n groot land te besturen is wel iets meer nodig. Maar op deze manier strooide hij vakkundig zand in de goed gelovige ogen.

Make America great again………
Helaas, dhr. T. lijkt voor het tegenovergestelde van zijn eigen slogan te hebben gezorgd.


*
11-01
Nu ik het erover heb gehad herinnerde ik me vanmorgen dat er tegen mij ook wel eens is gezegd: Ýou're fired!'
Toen ben ik maar in het stof gedoken omwille van zijn vrouw. Die kon wel wat steun blijven gebruiken. En jawel, het werkte. Ik werd weer 'in genade' aangenomen. Hilarisch.






zaterdag 9 januari 2021


............

The budding twigs spread out their fan,

To catch the breezy air;

And I must think, do all I can,

That there was pleasure there.

...........


Een strofe uit een gedicht 'Lines Written in Early Spring' van William Wordsworth (1770 - 1850)
De titel van het gedicht vond ik ook al bij de foto passen.
Het 'plezier' kan ik niet bewerkstelligen al probeer ik zo 'groen' mogelijk te leven. Ik probeer het te vatten met mijn nieuwe speeltje.
Een Canon eos 800d.

 



woensdag 6 januari 2021

Citaten

Spittend in mijn verzameling citaten kwam ik juweeltjes tegen.

Een greep:

‘Love me or hate me; both are in my favor.
If you love me,…. I’ll always be in your heart, If you hate me, I’ll be always in your mind.
Shakespeare

A Friend is someone who knows the song in your hart and can sing it back to you when you have forgotten the words.
C.S. Lewis

Most people are other people. Their thoughts are someone else’s opinions, their lives a mimicry, their passions a quotation.
Oscar Wilde

I’ve learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.
Maya Angelou

I’m a paradox.
I want to be happy, but I think of things that make me sad.
I’m lazy, yet I’m ambitious.
I don’t like myself, but I also love who I am.
I say I don’t care, but I really do.
I crave attention, but reject it when it comes my way.
I’m a conflicted contradiction.
If I can’t figure myself out, there’s no way anyone else has.
Onbekend

When you’re going through hard times and wonder where Gods is, remember the teacher is always quiet during the tests.
Onbekend

En nog een Nederlandstalige die ik opving tijdens een interview van M(argriet)met Connie Palmen naar aanleiding van de film die gemaakt is van haar boek I.M.:
‘Alcohol maakt dat je het volhoud in gezelschappen.’
Ik ben geen alcoholist maar begrijp het wel. Veel mensen zijn energieslurpers. 
Toen ik nog eens terugkeek op uitzending gemist (24-11-2020) viel me de naam van de fotograaf op van een bijzondere foto van Connie met in elke hand een sigaret en kom ik tot de conclusie dat er minstens één klasgenoot van mij beroemd is geworden.


07-01-21

Van mezelf nog eentje:
Hoe meer je weet, hoe beter je begrijpt.
En hoe beter je begrijpt, hoe gemakkelijker je kunt vergeven.