Vervreemding

“Je kunt beter een vreemde zijn voor de wereld dan een vreemde voor God”

Vreemde stelling. Zij blijft bij mij haken. Wordt er niet een beetje een valse tegenstelling gecreëerd? Waarom zou het één beter zijn dan het ander? Ben ik een vreemde voor God? Hij is mijn Schepper, hoe kan ik dan vreemd zijn voor Hem? God is voor mij een vreemde….dat zou beter kloppen. Ik begrijp Hem niet; voor geen meter. Maar dat is niet vreemd, er zijn meer fenomenen, mensen en dingen die ik niet begrijp.
Ben ik een vreemde voor de wereld? Soms wel, soms niet. Zou ik dat moeten willen dan? Soms heb ik de indruk dat gelovigen het graag willen omdat het zou moeten volgens hen; het zou in de Bijbel staan.
Gij, geheel anders; wordt niet gelijkvormig; een vreemdeling hier beneden enz.
Ze gedragen zich ook vreemd en vinden het vervolgens heerlijk dat het vreemd wordt gevonden. Dan klopt het weer en kunnen ze zich wentelen en zich superieur voelen in hun gelovig ‘anderszijn’. ….
Dat vind ik dan weer vreemd. Soms voel ik mij een vreemde in mijn eigen gemeente want ik kijk tv en struin door het wereldwijde web, lees het AD en soms wel eens de ‘Opzij’…
Maar het vreemde is dat ik in gesprekken met atheïsten ontdekte dat ook zij hun vreemde ‘dogma’s’ hebben. Dat zij zich afzetten tegen gelovigen zoals gelovigen zich tegen hen. Gelovigen moeten wel geloven in een zesdaagse schepping zesduizend jaar geleden en in een wereldwijde vloed en in een leven na dit leven waar geen greintje bewijs voor is en in…..en in…. Want anders klopt hun plaatje niet en valt er niet te schoppen tegen die domme gelovigen waarbij zij zich dan weer wentelen in hun anderszijn en zich superieur voelen omdat zij rede – lijker denkende mensen zijn.

Mensen zijn vreemd
Ik ben een mens
…..