Meuse l’oubli

Boek van Philippe Claudel. Vertaald als ‘rivier van vergetelheid’. Hoe verzin je het….
Deze schrijver staat nogal in de belangstelling. Vaak is dat dan juist voor mij een reden om hem/haar links te laten liggen. Maar nu ben ik toch overstag gegaan. Tsja, je bent lid van een boekenclub en dan moet je weer hè….
In eerste instantie vond ik hem overdreven literair z’n best doen, zoiets als Lulu Wang (als ik me goed herinner want na dat eerste boek van haar heb ik er nooit meer één geprobeerd. Het kan ook over de top gaan.) maar gaandeweg ging ik Claudel toch meer waarderen ook al heb ik soms het gevoel in het groot dictee der Nederlandse taal te zijn beland.
De grijze, mistige sfeer die hij weet op te roepen blijft bij mij hangen en hij heeft echt mooie zinnen zoals: “Er wordt weer geklaverjast: de mannen hebben hun ruzie bijgelegd, en om dat te vieren biedt S. ons gul een flink stuk in de kraag aan.”
En deze: “Die man, met een gezwollen neus vol zwarte adertjes, heb ik zo vurig dood gewenst dat het tenslotte ook gebeurde.”
Dat is toch genieten. Van de impact van die zin bedoel ik…niet van de dood van een persoon.
Misschien ga ik nog een boek van hem proberen want dit was zijn debuut.

Zingen

Tijdens een Kom en Zing half uurtje in de kerk sprak een bereisd good-looking persoon – dus niet verreisd -- over het verschil tussen christenen en moslims in de Afrikaanse landen die hij had bezocht. Dat verschil was voor mij een soort van eye-opener. Het verschil is dat christenen zingen en moslims niet!
Ik vind dat een sterk punt voor het christendom.
Via een forum kwam het eens ter sprake waarom s’morgens bij zonsopgang die imam daar via een minaret Allah staat te eren en oproept tot gebed. Het antwoord van de moslim vond ik wel indrukwekkend. Op deze manier wordt Allah 24 uur met de zonsopgang mee de wereld rond geëerd.
Vanuit hun point of view vond ik dat een prachtige gedachte.
Zo zouden christenen eigenlijk moeten zingen. Bijvoorbeeld bij zonsondergang. Psalmen, gezangen en geestelijke liederen. Dat moet daar in de ruimte/hemel dan een mooi gehoor zijn: gezang wat de wereld rondgaat met de avondschemering.
Praktisch gezien wel lastig te organiseren, ja….

Stapelen maar

Een hoogleraar in opspraak. Hij heeft de uitkomst van allerlei onderzoeken op psychologisch terrein zelf gemanipuleerd. Een aantal promovendi zijn nu de klos. Hij genoot het vertrouwen van iedereen daar op die universiteit en zo kon hij zijn gang gaan. Wat bezielt zo’n man. Werd het hem toch te gemakkelijk gemaakt? Zo is het maar weer eens duidelijk dat lang niet iedereen zijn/haar vrijheid aankan.
Zou je dit in z’n algemeenheid kunnen stellen, dat mensen hun vrijheid niet aankunnen en daarom regels nodig hebben en gecontroleerd en gecorrigeerd moeten worden?
Wat mij opviel in het verkeer op Kreta en in Cairo was dat iedereen de verkeersregels aan zijn laars lapten. Midden op een plein in Cairo stond een politieagent op een kistje te zwaaien met zijn armen…niemand keek naar hem. Maar men hield wel heel goed rekening met elkaar. Niet alleen met het verkeer maar ook met de voetpadders die luchtig tussen het verkeer door wandelden en overstaken op de plaatsen die hèn uitkwamen.
Is dat de ideale situatie? Geen regels en rekening houden met elkaar? Er ook op kunnen vertrouwen dat anderen rekening houden met jou?
De regels en wetten in je hart zogezegd…
Pech nu voor die promovendi. Zij moeten weer van voor af aan beginnen.
Die wetenschappers met hun onderzoeken…hoe weet je nu of er niet zomaar iets ‘gestapeld’ wordt?

toevoeging 14-11:
vrijdag las ik in de krant dat dhr. Stapel zijn doctorstitel heeft ingeleverd. Hij stijgt in mijn achting.

TRIN en de wonderen

Gedoe in de media over de genezingen in Birma die zouden hebben plaatsgevonden onder de bezielende leiding van Mattheus van de Steen en Ouweneel. Blinden zouden het gezicht weer hebben teruggekregen. Maar er zijn in den lande ongelovige geesten en die vragen een bewijs. Er schijnt een film van zijn te gemaakt. Je zou dan denken: vertoon die film en het probleem is opgelost. Maar nee, de ongelovige wordt ter verantwoording geroepen met de woorden: “Met wie ben je aan het strijden als je Gods wonderen hardnekkig wilt ontkennen”. Gepubliceerd in ‘Visie’.
Daar heb ik dan zo’n moeite mee! God wordt erbij geroepen om als laatst afsluitend argument dienst te doen. Ik vind dit een drogreden en heb’r tot ‘argumentum Deum’ omgedoopt. Of dat allemaal grammaticaal juist is weet ik niet.

Nov 2011-11-07
Inmiddels is er serieus onderzoek naar gedaan door Karel Smouter en er is gebleken dat er geen genezingen hebben plaatsgevonden. Lastig voor Trin en lastig voor Ouweneel die op zijn blog de zaak uit de doeken heeft gedaan maar zonder eerlijk te zeggen dat ze gewoon fout zaten. Op televisie bij Knevel deed hij dat ook niet. Daarmee wordt het gezicht van charismatische wereld nog meer beschadigd dan ze al was, naar mijn idee.

Gemeenteavond

Op een gemeenteavond was het onder werp (weer eens) het omzien naar elkaar. Er schijnen mensen eenzaam te zijn en zo…
Iemand sprak de interessante vraag uit dat je eigenlijk eerst moet definiëren wat eenzaamheid is. Dat leek mij een wijs woord waar echter verder niet veel op werd ingegaan. Het is ook erg moeilijk om dat te definiëren.
In mijn jaren in de wijkverpleging kwam ik bij allerlei slag mensen. Van chique woonwijken tot in een huis voor verstandelijk gehandicapten. Hoe kun je iets doen aan de eenzaamheid van mensen? Volgens mij is het belangrijkste om eerst eens te luisteren wat de belevingswereld van die ander is. In dat tehuis moest ik in een ander ‘level’ instappen dan in een chique huis aan een singel. Voor mij zo logisch als wat.
Soms probeer ik mijzelf als eenzaam te zien zitten wanneer ik honderd ben of zoiets….en niet dement!…
En er komt iemand zo gezellig langs om me wat afleiding te bezorgen. Leuter de leuter over het weer en over de verhuftering van de maatschappij, bla, bla en of ik nog lekker gegeten heb of boodschapjes nodig heb en me goed voel en dan vervolgens vooral weer over zichzelf te praten….klep, klep, klepper de klep…want die zogenaamde hulpverleners en ‘met elkaar begane gelovigen’ doen het soms toch vooral om zichzelf een goed gevoel te bezorgen.
Eenzaamheid wordt slechts opgelost door enige mate van geestverwantschap.
Als dat er niet in zit tegen die tijd…Laat mij dan maar eenzaam zijn ….

Vervreemding

“Je kunt beter een vreemde zijn voor de wereld dan een vreemde voor God”

Vreemde stelling. Zij blijft bij mij haken. Wordt er niet een beetje een valse tegenstelling gecreëerd? Waarom zou het één beter zijn dan het ander? Ben ik een vreemde voor God? Hij is mijn Schepper, hoe kan ik dan vreemd zijn voor Hem? God is voor mij een vreemde….dat zou beter kloppen. Ik begrijp Hem niet; voor geen meter. Maar dat is niet vreemd, er zijn meer fenomenen, mensen en dingen die ik niet begrijp.
Ben ik een vreemde voor de wereld? Soms wel, soms niet. Zou ik dat moeten willen dan? Soms heb ik de indruk dat gelovigen het graag willen omdat het zou moeten volgens hen; het zou in de Bijbel staan.
Gij, geheel anders; wordt niet gelijkvormig; een vreemdeling hier beneden enz.
Ze gedragen zich ook vreemd en vinden het vervolgens heerlijk dat het vreemd wordt gevonden. Dan klopt het weer en kunnen ze zich wentelen en zich superieur voelen in hun gelovig ‘anderszijn’. ….
Dat vind ik dan weer vreemd. Soms voel ik mij een vreemde in mijn eigen gemeente want ik kijk tv en struin door het wereldwijde web, lees het AD en soms wel eens de ‘Opzij’…
Maar het vreemde is dat ik in gesprekken met atheïsten ontdekte dat ook zij hun vreemde ‘dogma’s’ hebben. Dat zij zich afzetten tegen gelovigen zoals gelovigen zich tegen hen. Gelovigen moeten wel geloven in een zesdaagse schepping zesduizend jaar geleden en in een wereldwijde vloed en in een leven na dit leven waar geen greintje bewijs voor is en in…..en in…. Want anders klopt hun plaatje niet en valt er niet te schoppen tegen die domme gelovigen waarbij zij zich dan weer wentelen in hun anderszijn en zich superieur voelen omdat zij rede – lijker denkende mensen zijn.

Mensen zijn vreemd
Ik ben een mens
…..

Rama-preek kerst 2009

Oftewel de kindermoord in Bethlehem
Ik weet ook wel dat het geen gemakkelijk onderwerp is: ‘God’s Hand in de geschiedenis’, maar wordt er niet te snel en (ogenschijnlijk!) gemakkelijk geconcludeerd dat we het nooit zullen begrijpen? Daarbij merk ik dan zo weinig van een persoonlijk doorgemaakt denkproces. Ook merk ik dan weinig van een vertrouwen in voortschrijdende inzichten en/of openbaringen. Als we niet naar antwoorden blijven zoeken zullen we ze zeker niet vinden.
Waar ik bijvoorbeeld in deze preek tegenaan liep was dat de ds. stelde dat God Herodes niet naar Bethlehem heeft geleid, maar dat het de verantwoordelijkheid van Herodes zelf was om die moorden te plegen. In eerste instantie dacht ik dat ook, maar waarom heeft God hem niet tegengehouden? Dat zou toch een fluitje van een cent voor Hem zijn geweest? Kuiltje in de weg - paard struikelt – Herodes met gebroken benen of een schedelbasisfractuur retour paleis - missie mislukt en de profetie van Hosea kwam niet in het geding want Jezus was al naar Egypte. Daar werd verder niet op ingegaan.
Doordat de ds. de verantwoordelijkheid van Herodes benadrukte vroeg ik me af of Herodes een keus had om wel of niet te gaan. De ds. stelde ook dat Gods hand tegen Herodes was.
Maar stel dat Herodes had besloten dat het nu maar eens afgelopen moest zijn met het moorden en z’n leven zou beteren en dat hij lekker warm in zijn paleis was gebleven. Dan zou de profetie van Jeremia 31 niet in vervulling zijn gegaan (vs 15). De ds. legde er toch wel de nadruk op dat profetieën moeten worden vervuld. Dat ben ik helemaal met hem eens want wanneer profetieën niet in vervulling gaan komt de betrouwbaarheid van de profeet in het geding en behoeven wij niet naar hem te luisteren. Zie laatste verzen van Deut. 18.
Welke gevolgen zou dat hebben (gehad)?
Had Herodes werkelijk een keus? (Had Judas een keus?)Nee, denk ik dan. Profetieën moesten vervuld worden. Volgende vraag: Waarom heeft God dit soort profetieën dan laten opschrijven? Omdat Hij wist in Zijn alwetendheid dat het zou gebeuren?
Ik heb het gevoel dat ik in cirkeltjes ronddraai….
Spr 16:4 Alles heeft de Ene bewerkt omwille van hemzelf,- zelfs een boosdoener voor een dag vol kwaad. (Naardense vert.)
Hoezo dan Gods hand tegen hem?
Kan Herodes dan eigenlijk verantwoordelijk worden gesteld voor zijn daden is dan de volgende vraag. Bijbels gezien wel. Dat kan ieder mens en dat zal ook ieder mens.
Geen ontkomen aan.
God stelt ons, ieder voor zich, verantwoordelijk voor alles wat we doen en/of nalaten. (Rom 5:19) zoals we ook rechtvaardig worden gesteld als we geloven in Zijn volbrachte werk. De uiteindelijke verantwoordelijkheid voor het hele wereldgebeuren ligt bij Hem.
En dat is eigenlijk wel een rustgevende gedachte.