Er staan twee overleden volksleiders te wachten op hun staatsbegrafenis.
Kim Yong Il van Noord Korea en Václav Havel van Tsjechië.
Allebei zijn het leiders waarvan ik denk dat ze het beste voor hebben met hun volk. Maar wat een verschil vanuit mijn point of view.
Kim Yong Il een dictator van een strak regiem. Natuurlijk met de beste bedoelingen maar waarschijnlijk kon hij zich niet voorstellen dat anderen onder het ‘beste’ iets anders verstaan. Volledig gespeend van enig empatisch vermogen en een grote behoefte aan macht en aanzien. Een mens, zo denk ik, met een persoonlijkheidsstoornis.
Terwijl Václav Havel als artistiek mens zo heel anders dacht, zichzelf opofferde en juist de vrijheid zocht voor zijn volk omdat hij er ongetwijfeld van overtuigd was dat ieder individu voor zich zelf wel zou kunnen bepalen wat hij of zij wilde in het leven en alleen maar die vrijheid nodig had om er vorm aan te kunnen geven.
Twee mannen, de één een drinker de ander een roker.
Zou God rekening houden met een persoonlijkheidsstoornis?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten