Het is goed om te bedenken dat voor alles een tijd is.
Dat voorkomt gestressdheid om alles tegelijk te willen. Het oefent het geduld.
Met tobben en zeuren bereik je niets.
God heeft de dimensie ’tijd’ geschapen en dat is moeilijk voor een mens.
Wij zien alles chronologisch en kunnen daardoor God, die buiten de tijd staat, niet echt begrijpen en narekenen.
Zo is het maar het beste om af en toe in de zon te zitten en de warme stralen op je gezicht te voelen en daarvan te genieten.
De psychische gesteldheid om te kúnnen genieten is ook een geschenk van God.
God heeft zijn plan en gaat Zijn gang. Hebben wij daar invloed op? Soms verbeeld ik mij dat, maar of dat echt zo is weet ik niet en het houdt mij bescheiden.
Alles wat er nu is aan baren en sterven, planten en oogsten, vermoorden en verzorgen, van afbreken en opbouwen, lachen of van huilen, van zeuren of dansen, weggooien of verzamelen, liefhebben of haten, zoeken of verliezen, afscheuren of aannaaien, zwijgen of spreken, oorlog of vrede, was er vroeger ook al en zal er blijven zijn zolang er mensen zijn en de aarde draait.
Er is wel veel onrecht en corruptie tot in de gerechtelijke macht toe. Maar ooit komt de tijd dat God gaat rechtspreken.
Wil Hij ons laten beseffen dat we gelijk zijn aan de dieren? Maar dieren zijn toch niet corrupt?
Mens en dier ondergaan wel hetzelfde lot. Ze ademen dezelfde lucht en ze zijn sterfelijk.
De lichamen van allebei zijn ontstaan uit koolstof, waterstof, stikstof, zuurstof, fosfor en zwavel en vergaan allebei en waarom zouden wij denken dat de mens naar de hemel gaat en de dieren niet?
Daar is geen reden voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten