Per 1 januari 2015 worden er in het kader van de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) nog meer zorgtaken overgeheveld naar de gemeenten. Het gaat om jeugdzorg, delen uit de AWBZ : begeleiding en persoonlijke verzorging en de participatie wet wat betekent dat mensen met een beperking ook hun steentje moeten kunnen bijdragen aan de samenleving.
Dat moeten de gemeenten dan doen met 40% minder centjes. Vanuit Den Haag denken ze dat door de kortere lijnen goedkoper gewerkt kan worden. Tot zover niets mis. Ik ben ook voor de korte lijntjes. Al ben ik wel benieuwd naar de budgetten en of die groot genoeg zullen zijn. Ik heb zo mijn twijfels.
Maar nu: vele verzorgings - en verpleeghuizen worden gesloten, mensen moeten langer thuis kunnen blijven wonen met hulp van verzorgers en mantelzorgers. Voorwaar een loffelijk streven ware het niet dat door datzelfde Den Haag jarenlang is geproclameerd dat iedereen aan het werk moest.
Nu werkt het grootste deel der natie, (maar weer niet genoeg volgens Leterme, topman bij de OESO, daardoor stagneert onze economie…Pffffffft) en moeten er meer mantelzorgers komen. Door huisartsen is al aan de bel getrokken omdat ouderen zo eenzaam zijn.
Je krijgt bijna het idee dat met de komende vergrijzing men vanuit Den Haag de ouderen zo snel mogelijk over de kling wil hebben.
Ik merk het in mijn eigen omgeving. Jonge gezinnen met kleine kinderen die soms voor oudere ouders moeten zorgen. Oma’s die ‘omadagen’ hebben want de kinderopvang is te duur en ook nog hun hoogbejaarde vader of moeder of beide moeten nalopen.
Wat tijd betreft zal dat misschien nog wel gaan – beetje minder naar die stompzinnige Nederlandse tv programma's kijken - maar waar haalt iedereen de energie vandaan? Zo zie ik juist meer zorgkosten ontstaan door burn-outs en allerlei daaraan gerelateerde klachten.
Er zijn vrijwilligersorganisaties zoals de NPV maar ook zij hebben last van vergrijzing. Jongeren hebben de energie niet meer.
Vanuit de zorgverzekeraars wordt hard gewerkt aan nog meer automatisering, e - Health heeft al zijn intrede gedaan. Dochter Cathy verdient daar een goede boterham mee. En nog even dan leeft Moeder Cathy omgeven door technologie ( Domotica ) in haar veel te grote en onhandige twintiger jaren huis met flinke tuin betrekkelijk eenzaam. Van al die toestanden snapt ze natuurlijk niets. Ze heeft al moeite met het Senseo apparaat.
Hoe dénken ze daar toch, in Den Haag? Dat zou ik wel eens willen weten want ze zeggen natuurlijk niet alles. Wat je hoort is slechts verkiezingsretoriek. Mikken ze daar op particuliere initiatieven om bijvoorbeeld in elk dorp een verzorgingshuis van de grond te krijgen zodat ouderen binnen hun eigen vertrouwde sociale omgeving kunnen blijven in plaats van drie dorpen verderop te worden geparkeerd?
Kon ik maar in die hoofden kijken.
Den Haag ontzorgt……… ja ja, Den Haag wèl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten