De liefde eist nimmer rechten op, zij geeft ze altijd. De liefde lijdt immer, koestert nooit wrok, wreekt zichzelf nooit.
Mahatma Gandhi, de Indiase vader des vaderlands. 1869-1948
dinsdag 13 mei 2014
maandag 12 mei 2014
Naaldkunst
Wanneer je Padma Shri Shams intikt in Google kom je op een naaldkunstenaar uit.
In Agra valt zomaar nog meer te ontdekken dan de Taj Mahal.
Bij een bezoek aan het juweliers familiebedrijf Koh-I-Noor werden we met hem geconfronteerd. Dit bedrijf koopt alles op van deze naaldkunstenaar die de mooiste driedimensionale kunstwerken heeft gemaakt met naald en borduurzijde dat hij vaak eerst zelf ook nog in de juiste kleur verfde. Hij verwerkte daar gouddraad en (half)edelstenen in die geleverd werden door het bedrijf Koh-I-Noor.
(Koh-I-Noor heet ook de grootste diamant die, helaas voor India, nog steeds tot de Britse kroonjuwelen behoort.)
Járen deed hij over één kunstwerk. Hij vulde zijn borduurwerken niet op met een vulmiddel maar borduurde draad over draad.
Als ik me goed herinner is deze kunstenaar in 1999 overleden. Helaas werd hij op latere leeftijd blind.
Zijn werken zijn vooral scènes uit de natuur en bloemige stillevens.
Waar ik door verrast werd is dat hij als Hindoe een wandkleed maakte van de Goede Herder. (ongeveer 1.00x 0.75) En wat voor één. Hij deed er achttien jaar over. Je weet toch maar nooit wat er in de hoofden en harten van mensen omgaat.
In Agra valt zomaar nog meer te ontdekken dan de Taj Mahal.
Bij een bezoek aan het juweliers familiebedrijf Koh-I-Noor werden we met hem geconfronteerd. Dit bedrijf koopt alles op van deze naaldkunstenaar die de mooiste driedimensionale kunstwerken heeft gemaakt met naald en borduurzijde dat hij vaak eerst zelf ook nog in de juiste kleur verfde. Hij verwerkte daar gouddraad en (half)edelstenen in die geleverd werden door het bedrijf Koh-I-Noor.
(Koh-I-Noor heet ook de grootste diamant die, helaas voor India, nog steeds tot de Britse kroonjuwelen behoort.)
Járen deed hij over één kunstwerk. Hij vulde zijn borduurwerken niet op met een vulmiddel maar borduurde draad over draad.
Als ik me goed herinner is deze kunstenaar in 1999 overleden. Helaas werd hij op latere leeftijd blind.
Zijn werken zijn vooral scènes uit de natuur en bloemige stillevens.
Waar ik door verrast werd is dat hij als Hindoe een wandkleed maakte van de Goede Herder. (ongeveer 1.00x 0.75) En wat voor één. Hij deed er achttien jaar over. Je weet toch maar nooit wat er in de hoofden en harten van mensen omgaat.
dinsdag 6 mei 2014
Incredible India
Namasté, (ik buig voor je)
Welke woorden zou je kunnen gebruiken om India te beschrijven. Eigenlijk weet ik het niet.
India moet je ondergaan; je onderdompelen met al je zintuigen wagenwijd open. (en voldoende Immodium en ORS bij de hand)
Een land van enorme tegenstellingen, een rijke historie en kleurrijke, mooie mensen.
In tegenstelling tot Thailand, wat 20 miljoen bezoekers per jaar trekt, komen er in India maar 3 miljoen. Onbegrijpelijk.
Behalve de ‘Golden Triangle’ (Delhi, Agra en Jaipur) hebben we ook Khajuraho, Orcha, Sarnath en Varanasi bezocht en later een klein gedeelte van Nepal.
Wat mij de eerste dagen in Delhi opviel was, behalve de drukte, de herrie, de rommel, de armoede en de hitte, de vriendelijkheid van de mensen. Waar ik ook keek en oogcontact maakte: er werd spontaan en breed naar mij geglimlacht. Kom daar maar eens om wanneer je op de Lijnbaan in Rotterdam loopt. Het maakte dat ik mij ook vrolijk voelde.
‘Smiling is infectious
you catch it like the flu….’
Het verkeer is één grote film. Alles krioelt door elkaar: auto’s, bussen, fietsen, brommers, tuc-tucs (driewielige, geel/groene taksi’s), riksjafietsen en ossenkarren. Daar tussendoor koeien, apen, honden en af en toe een zwijn. De dieren slapen ook rustig midden op straat en iedereen ontwijkt hen.
Er lijken geen regels te zijn, maar dat hoeft ook niet wanneer je per definitie rekening houdt met elkaar. Alles peppert en toetert, het is een herrie van jewelste en iedereen komt toch zonder ruzie en opgestoken middelvingers op de plaats van bestemming.
Het platteland van Noord India is ook werkelijk plat. Slechts hier en daar steekt een groepje bergen de top op. Er zijn veel korenvelden waar nu geoogst wordt; met de hand en een sikkel! Vrouwen in kleurige sari’s met schoven op hun hoofd lopen naar de dorsplaats. Dorsen gebeurt wel machinaal.
De dorpjes zien er gemoedelijk uit. Eén laags huisjes met een pannen of rieten dak. Nauwe paadjes daar tussendoor waar net een koe doorheen kan. Hier en daar bosjes bananenbomen en/of bamboe. Van de grotere bomen weet ik geen naam. Op dit moment bloeien wel de lila Jacandra en een Acaciasoort met prachtige felrode trosjes bloemen.
Canna ’s zie je ook: rood en geel met oranje.
Bij de gezamenlijke dorpspompen, die er in dit gebied redelijk nieuw uitzien is het vaak druk. Er wordt gewassen, gedoucht en getapt en spelen er kinderen. Hoe belangrijk is een goede waterpomp!
De mooiste bouwwerken voor mij zijn de Taj Mahal in Agra, sinds 2007 één van de zeven wereldwonderen en de Bahai tempel in Delhi. De eerste stamt uit 1648 en de tweede uit 1986.
De geschiedenis achter de Taj Mahal maakt het nog meer sprookjesachtig.
Shah Jahan, uit de Mogoldynastie bouwde de Taj als mausoleum voor zijn geliefde vrouw Mumtaz.
In dit geval eens een keer geen religie of machtsvertoon als basis maar liefde. Ach, ik weet dat meneer Cathy hetzelfde zou doen wanneer hij zoveel geld had. *grinnik*
Er is genoeg te vinden via Google. Dit is een foto van de achterkant met een bleek avondzonnetje. s 'Morgens was het helaas mistig.
Wat ik niet wist is dat de Taj Mahal is gebaseerd op de eerder gebouwde Itimad – ud - Daulah.
De moeder van Shah Jahan, bouwde dit mausoleum rond 1620 voor haar ouders.
Bij de Bahai tempel (onder) moest ik onwillekeurig denken aan het Opera house in Sydney. Zelf vind ik deze mooier; de ‘geslotenheid’ van een lotusbloem i.t.t. tot de ‘openheid’ van Sydney past n.m.m. ook beter in dit land ook al is het een aanbiddingsplaats waar alle gelovigen welkom zijn. Dat vind ik dan ook wel weer heel mooi. Een gezamenlijke aanbiddingstempel voor iedereen die beseft dat er iets groters bestaat dan dat hij/zijzelf is en dat niet 'in ongerechtigheid ten onder houdt'. (Rom 1: 18,19)
Welke woorden zou je kunnen gebruiken om India te beschrijven. Eigenlijk weet ik het niet.
India moet je ondergaan; je onderdompelen met al je zintuigen wagenwijd open. (en voldoende Immodium en ORS bij de hand)
Een land van enorme tegenstellingen, een rijke historie en kleurrijke, mooie mensen.
In tegenstelling tot Thailand, wat 20 miljoen bezoekers per jaar trekt, komen er in India maar 3 miljoen. Onbegrijpelijk.
Behalve de ‘Golden Triangle’ (Delhi, Agra en Jaipur) hebben we ook Khajuraho, Orcha, Sarnath en Varanasi bezocht en later een klein gedeelte van Nepal.
Wat mij de eerste dagen in Delhi opviel was, behalve de drukte, de herrie, de rommel, de armoede en de hitte, de vriendelijkheid van de mensen. Waar ik ook keek en oogcontact maakte: er werd spontaan en breed naar mij geglimlacht. Kom daar maar eens om wanneer je op de Lijnbaan in Rotterdam loopt. Het maakte dat ik mij ook vrolijk voelde.
‘Smiling is infectious
you catch it like the flu….’
Het verkeer is één grote film. Alles krioelt door elkaar: auto’s, bussen, fietsen, brommers, tuc-tucs (driewielige, geel/groene taksi’s), riksjafietsen en ossenkarren. Daar tussendoor koeien, apen, honden en af en toe een zwijn. De dieren slapen ook rustig midden op straat en iedereen ontwijkt hen.
Er lijken geen regels te zijn, maar dat hoeft ook niet wanneer je per definitie rekening houdt met elkaar. Alles peppert en toetert, het is een herrie van jewelste en iedereen komt toch zonder ruzie en opgestoken middelvingers op de plaats van bestemming.
Het platteland van Noord India is ook werkelijk plat. Slechts hier en daar steekt een groepje bergen de top op. Er zijn veel korenvelden waar nu geoogst wordt; met de hand en een sikkel! Vrouwen in kleurige sari’s met schoven op hun hoofd lopen naar de dorsplaats. Dorsen gebeurt wel machinaal.
De dorpjes zien er gemoedelijk uit. Eén laags huisjes met een pannen of rieten dak. Nauwe paadjes daar tussendoor waar net een koe doorheen kan. Hier en daar bosjes bananenbomen en/of bamboe. Van de grotere bomen weet ik geen naam. Op dit moment bloeien wel de lila Jacandra en een Acaciasoort met prachtige felrode trosjes bloemen.
Canna ’s zie je ook: rood en geel met oranje.
Bij de gezamenlijke dorpspompen, die er in dit gebied redelijk nieuw uitzien is het vaak druk. Er wordt gewassen, gedoucht en getapt en spelen er kinderen. Hoe belangrijk is een goede waterpomp!
De mooiste bouwwerken voor mij zijn de Taj Mahal in Agra, sinds 2007 één van de zeven wereldwonderen en de Bahai tempel in Delhi. De eerste stamt uit 1648 en de tweede uit 1986.
Shah Jahan, uit de Mogoldynastie bouwde de Taj als mausoleum voor zijn geliefde vrouw Mumtaz.
In dit geval eens een keer geen religie of machtsvertoon als basis maar liefde. Ach, ik weet dat meneer Cathy hetzelfde zou doen wanneer hij zoveel geld had. *grinnik*
Er is genoeg te vinden via Google. Dit is een foto van de achterkant met een bleek avondzonnetje. s 'Morgens was het helaas mistig.
Wat ik niet wist is dat de Taj Mahal is gebaseerd op de eerder gebouwde Itimad – ud - Daulah.
Bij de Bahai tempel (onder) moest ik onwillekeurig denken aan het Opera house in Sydney. Zelf vind ik deze mooier; de ‘geslotenheid’ van een lotusbloem i.t.t. tot de ‘openheid’ van Sydney past n.m.m. ook beter in dit land ook al is het een aanbiddingsplaats waar alle gelovigen welkom zijn. Dat vind ik dan ook wel weer heel mooi. Een gezamenlijke aanbiddingstempel voor iedereen die beseft dat er iets groters bestaat dan dat hij/zijzelf is en dat niet 'in ongerechtigheid ten onder houdt'. (Rom 1: 18,19)
zondag 6 april 2014
Predikster V
Wees bedachtzaam met woorden. Veel mensen zijn babbelziek. Probeer eens te beseffen wat je een ander aandoet wanneer je jezelf zo graag hoort praten.
Doe geen loze beloften. Zeker niet tegen God. Bedenk eerst of je je belofte kunt nakomen. Zo niet, beloof dan niets. ‘We moeten eens afspreken’, ik zal gauw eens bellen of langskomen’ zijn voorbeelden van vaak loze beloften. Je hebt er niets aan.
Veel praten is zinloos. Mensen luisteren toch niet, ze hebben het te druk met zichzelf.
Wanneer je ziet dat het recht wordt geschonden verbaas je je daar dan niet over. Het is meestal zo dat er 'naar boven' de hielen worden gelikt en 'naar beneden' getrapt.
Wie van eurootjes houdt krijgt er nooit genoeg van en wil altijd meer.
Bezie geld als een ruilmiddel. Niets meer.
Mensen die rijk zijn hebben veel vrienden, hoe weet je of ze uit zijn op je geld of niet?
De harde werker slaapt lekker na een drukke dag maar degenen die teveel van hun buik houden moeten aan de maagzuur remmers, willen ze kunnen slapen.
Wanneer je teveel wilt verdienen en denkt dat te kunnen bereiken door te speculeren op de beurs zou er op een dag best eens achter kunnen komen dat zijn geld verdampt is.
Dan is alles voor niets geweest.
Maar weet je te genieten van de kleine dingen waarvoor je hard gewerkt hebt en waarvan je beseft dat ze door God zijn gegeven dan ben je een gelukkig mens. ‘Wie van zijn herinneringen weet te genieten, leeft dubbel.’
Ook wanneer je op die manier van rijkdom kunt genieten.
Doe geen loze beloften. Zeker niet tegen God. Bedenk eerst of je je belofte kunt nakomen. Zo niet, beloof dan niets. ‘We moeten eens afspreken’, ik zal gauw eens bellen of langskomen’ zijn voorbeelden van vaak loze beloften. Je hebt er niets aan.
Veel praten is zinloos. Mensen luisteren toch niet, ze hebben het te druk met zichzelf.
Wanneer je ziet dat het recht wordt geschonden verbaas je je daar dan niet over. Het is meestal zo dat er 'naar boven' de hielen worden gelikt en 'naar beneden' getrapt.
Wie van eurootjes houdt krijgt er nooit genoeg van en wil altijd meer.
Bezie geld als een ruilmiddel. Niets meer.
Mensen die rijk zijn hebben veel vrienden, hoe weet je of ze uit zijn op je geld of niet?
De harde werker slaapt lekker na een drukke dag maar degenen die teveel van hun buik houden moeten aan de maagzuur remmers, willen ze kunnen slapen.
Wanneer je teveel wilt verdienen en denkt dat te kunnen bereiken door te speculeren op de beurs zou er op een dag best eens achter kunnen komen dat zijn geld verdampt is.
Dan is alles voor niets geweest.
Maar weet je te genieten van de kleine dingen waarvoor je hard gewerkt hebt en waarvan je beseft dat ze door God zijn gegeven dan ben je een gelukkig mens. ‘Wie van zijn herinneringen weet te genieten, leeft dubbel.’
Ook wanneer je op die manier van rijkdom kunt genieten.
zaterdag 29 maart 2014
Predikster IV
Op 19 maart 2014, VARA zag ik een programma – the Court - over het in 2002 opgerichte ICC, het International Criminal Court. Het ging o.a. over het ronselen van kindsoldaten in Congo door Thomas Lubanga .
Ik vond het verschrikkelijk, het sneed door mijn ziel. Wat een weerzinwekkend onrecht werd die opgeschoten jongens en meisjes aangedaan. Niemand die hen of de machteloos toekijkende moeders kon troosten en ik kon het ook niet. Misschien is het dan inderdaad maar beter om dood te zijn of nooit geboren.
Heel veel gezwoeg komt voort uit afgunst of jaloezie. Uit de jacht op geld, seks en macht; statusverhoging en aanzien. Dat is met recht ijdelheid en zinloos.
Helemaal niets doen is geen optie maar het is welverstandig om met regelmatig de tijd te nemen om tot jezelf te komen en je gedachten te ordenen.
In deze tijd zie ik veel singles. Het is niet zo dat ze allemaal werken voor hun centjes maar meer omdat ze er plezier in hebben. Wat een luxe om de baan te vinden die tevens een hobby kan zijn.
Het is denk ik wel beter om met z’n tweeën te zijn. Je bent elkaars klankbord en hulp. Met de huidige social media hoeft niemand zich meer eenzaam te voelen al is het veel beter om elkaar in de ogen te kijken. Tegelijkertijd hoort een bepaalde mate van eenzaamheid bij het leven denk ik.
Je kunt beter jong en wijs zijn dan oud en dwaas. Beetje een vals dilemma: wijs zijn is altijd beter dan dwaas zijn.
Je hebt meer voldoening door je omhoog te werken dan met een gouden lepel in de mond geboren te worden. Succesvolle mensen hebben meer volgers dan anderen omdat ze vaak dienen als rolmodel. Maar deze mensen zijn geen echte vrienden. Het stelt niets voor.
Weet wat je doet wanneer je naar de kerk gaat. Je kunt er beter echt gaan luisteren om er een beter mens van te worden dan dat je het doet vanwege de sociale conventies want dan stelt het niets voor.
Ik vond het verschrikkelijk, het sneed door mijn ziel. Wat een weerzinwekkend onrecht werd die opgeschoten jongens en meisjes aangedaan. Niemand die hen of de machteloos toekijkende moeders kon troosten en ik kon het ook niet. Misschien is het dan inderdaad maar beter om dood te zijn of nooit geboren.
Heel veel gezwoeg komt voort uit afgunst of jaloezie. Uit de jacht op geld, seks en macht; statusverhoging en aanzien. Dat is met recht ijdelheid en zinloos.
Helemaal niets doen is geen optie maar het is welverstandig om met regelmatig de tijd te nemen om tot jezelf te komen en je gedachten te ordenen.
In deze tijd zie ik veel singles. Het is niet zo dat ze allemaal werken voor hun centjes maar meer omdat ze er plezier in hebben. Wat een luxe om de baan te vinden die tevens een hobby kan zijn.
Het is denk ik wel beter om met z’n tweeën te zijn. Je bent elkaars klankbord en hulp. Met de huidige social media hoeft niemand zich meer eenzaam te voelen al is het veel beter om elkaar in de ogen te kijken. Tegelijkertijd hoort een bepaalde mate van eenzaamheid bij het leven denk ik.
Je kunt beter jong en wijs zijn dan oud en dwaas. Beetje een vals dilemma: wijs zijn is altijd beter dan dwaas zijn.
Je hebt meer voldoening door je omhoog te werken dan met een gouden lepel in de mond geboren te worden. Succesvolle mensen hebben meer volgers dan anderen omdat ze vaak dienen als rolmodel. Maar deze mensen zijn geen echte vrienden. Het stelt niets voor.
Weet wat je doet wanneer je naar de kerk gaat. Je kunt er beter echt gaan luisteren om er een beter mens van te worden dan dat je het doet vanwege de sociale conventies want dan stelt het niets voor.
woensdag 26 maart 2014
Predikster III
Het is goed om te bedenken dat voor alles een tijd is.
Dat voorkomt gestressdheid om alles tegelijk te willen. Het oefent het geduld.
Met tobben en zeuren bereik je niets.
God heeft de dimensie ’tijd’ geschapen en dat is moeilijk voor een mens.
Wij zien alles chronologisch en kunnen daardoor God, die buiten de tijd staat, niet echt begrijpen en narekenen.
Zo is het maar het beste om af en toe in de zon te zitten en de warme stralen op je gezicht te voelen en daarvan te genieten.
De psychische gesteldheid om te kúnnen genieten is ook een geschenk van God.
God heeft zijn plan en gaat Zijn gang. Hebben wij daar invloed op? Soms verbeeld ik mij dat, maar of dat echt zo is weet ik niet en het houdt mij bescheiden.
Alles wat er nu is aan baren en sterven, planten en oogsten, vermoorden en verzorgen, van afbreken en opbouwen, lachen of van huilen, van zeuren of dansen, weggooien of verzamelen, liefhebben of haten, zoeken of verliezen, afscheuren of aannaaien, zwijgen of spreken, oorlog of vrede, was er vroeger ook al en zal er blijven zijn zolang er mensen zijn en de aarde draait.
Er is wel veel onrecht en corruptie tot in de gerechtelijke macht toe. Maar ooit komt de tijd dat God gaat rechtspreken.
Wil Hij ons laten beseffen dat we gelijk zijn aan de dieren? Maar dieren zijn toch niet corrupt?
Mens en dier ondergaan wel hetzelfde lot. Ze ademen dezelfde lucht en ze zijn sterfelijk.
De lichamen van allebei zijn ontstaan uit koolstof, waterstof, stikstof, zuurstof, fosfor en zwavel en vergaan allebei en waarom zouden wij denken dat de mens naar de hemel gaat en de dieren niet?
Daar is geen reden voor.
Dat voorkomt gestressdheid om alles tegelijk te willen. Het oefent het geduld.
Met tobben en zeuren bereik je niets.
God heeft de dimensie ’tijd’ geschapen en dat is moeilijk voor een mens.
Wij zien alles chronologisch en kunnen daardoor God, die buiten de tijd staat, niet echt begrijpen en narekenen.
Zo is het maar het beste om af en toe in de zon te zitten en de warme stralen op je gezicht te voelen en daarvan te genieten.
De psychische gesteldheid om te kúnnen genieten is ook een geschenk van God.
God heeft zijn plan en gaat Zijn gang. Hebben wij daar invloed op? Soms verbeeld ik mij dat, maar of dat echt zo is weet ik niet en het houdt mij bescheiden.
Alles wat er nu is aan baren en sterven, planten en oogsten, vermoorden en verzorgen, van afbreken en opbouwen, lachen of van huilen, van zeuren of dansen, weggooien of verzamelen, liefhebben of haten, zoeken of verliezen, afscheuren of aannaaien, zwijgen of spreken, oorlog of vrede, was er vroeger ook al en zal er blijven zijn zolang er mensen zijn en de aarde draait.
Er is wel veel onrecht en corruptie tot in de gerechtelijke macht toe. Maar ooit komt de tijd dat God gaat rechtspreken.
Wil Hij ons laten beseffen dat we gelijk zijn aan de dieren? Maar dieren zijn toch niet corrupt?
Mens en dier ondergaan wel hetzelfde lot. Ze ademen dezelfde lucht en ze zijn sterfelijk.
De lichamen van allebei zijn ontstaan uit koolstof, waterstof, stikstof, zuurstof, fosfor en zwavel en vergaan allebei en waarom zouden wij denken dat de mens naar de hemel gaat en de dieren niet?
Daar is geen reden voor.
dinsdag 25 maart 2014
Predikster II
Kom, zei ik tegen mezelf, laat ik proberen om te genieten van het leven. Dat lukt ook wel op sommige momenten, het is niet leeg. Genietmomenten hebben een positieve invloed op je gezondheid en op je uitstraling waardoor je weer anderen kunt inspireren. Zo overkomt het mij tenminste bij anderen.
Ik lust graag mijn glas wijn, maar op een enkele keer na ik bleef altijd helder. Die vrolijkheid is leegte. Toch is lachen weer goed voor de gezondheid en welbevinden. Maar is ook dat ‘in the end’ niet zinloos?
Ik heb best wat gedaan in mijn leven: mijn middelbare school en verpleegkundige opleiding gehaald in snel tempo. Samen een gezin gesticht met vier kinderen. Mijn zelfzuchtige genen heb ik dus doorgegeven.
Ze zijn goed terecht gekomen, die kinderen. Ook in geestelijk opzicht.
Ik vertrouw op God dat Hij hen tot het einde toe en daar overheen zal bewaren.
Mijn huis heb ik altijd gezellig ingericht en gepoogd te houden. Plezier gehad in tuinieren en in het omzien naar mijn naasten.
Een eigen bedrijf opgezet, dat nu nog steeds zonder mij, succesvol is. Verschillende losse cursussen gevolgd.
Dankzij de muzieklessen in orgel en fluit op jonge leeftijd heb ik op latere leeftijd ook leren piano- en vioolspelen en speel met plezier in een (amateur)symfonieorkest. Ik heb mezelf verdiept in kunst, cultuur, poëzie en literatuur en heb geleerd daarvan te genieten. Ik zat en zit in allerlei commissies.
Ja, dat heeft allemaal moeite gekost, het gaf en geeft me ook energie maar wat bereik je ermee behalve wat zelfbevrediging? Het stelt niets voor.
Ik ben niet machtig en rijk geworden. Ik heb daartoe geen ambitie. Wel heb ik de drang om wijs te zijn want dat is beter dan dom.
Maar waarom eigenlijk als je toch, net als iedereen, sterft? De mensen zijn je dan ook zo weer vergeten. Wat herinner ik me nog van alle mensen uit mijn leven? Alles vervaagt. Impulsieve mensen of bedachtzame mensen, hen overkomt allemaal hetzelfde lot.
Wat heb je aan al het gezwoeg? Soms kost het je ook nog je nachtrust. Zo zie ik op dit moment op de computer 5.03 a.m. staan.
Zo zou je wan-hopig kunnen worden. Maar er is hoop.
Wat overblijft is het genieten van wat je hebt bereikt, maar dat gaat niet zonder God. Want wie gaf mij de mogelijkheden en de gezondheid om te doen wat ik doe en deed? Wie gaf mij het IQ en het EQ om te denken zoals ik denk?
Ik lust graag mijn glas wijn, maar op een enkele keer na ik bleef altijd helder. Die vrolijkheid is leegte. Toch is lachen weer goed voor de gezondheid en welbevinden. Maar is ook dat ‘in the end’ niet zinloos?
Ik heb best wat gedaan in mijn leven: mijn middelbare school en verpleegkundige opleiding gehaald in snel tempo. Samen een gezin gesticht met vier kinderen. Mijn zelfzuchtige genen heb ik dus doorgegeven.
Ze zijn goed terecht gekomen, die kinderen. Ook in geestelijk opzicht.
Ik vertrouw op God dat Hij hen tot het einde toe en daar overheen zal bewaren.
Mijn huis heb ik altijd gezellig ingericht en gepoogd te houden. Plezier gehad in tuinieren en in het omzien naar mijn naasten.
Een eigen bedrijf opgezet, dat nu nog steeds zonder mij, succesvol is. Verschillende losse cursussen gevolgd.
Dankzij de muzieklessen in orgel en fluit op jonge leeftijd heb ik op latere leeftijd ook leren piano- en vioolspelen en speel met plezier in een (amateur)symfonieorkest. Ik heb mezelf verdiept in kunst, cultuur, poëzie en literatuur en heb geleerd daarvan te genieten. Ik zat en zit in allerlei commissies.
Ja, dat heeft allemaal moeite gekost, het gaf en geeft me ook energie maar wat bereik je ermee behalve wat zelfbevrediging? Het stelt niets voor.
Ik ben niet machtig en rijk geworden. Ik heb daartoe geen ambitie. Wel heb ik de drang om wijs te zijn want dat is beter dan dom.
Maar waarom eigenlijk als je toch, net als iedereen, sterft? De mensen zijn je dan ook zo weer vergeten. Wat herinner ik me nog van alle mensen uit mijn leven? Alles vervaagt. Impulsieve mensen of bedachtzame mensen, hen overkomt allemaal hetzelfde lot.
Wat heb je aan al het gezwoeg? Soms kost het je ook nog je nachtrust. Zo zie ik op dit moment op de computer 5.03 a.m. staan.
Zo zou je wan-hopig kunnen worden. Maar er is hoop.
Wat overblijft is het genieten van wat je hebt bereikt, maar dat gaat niet zonder God. Want wie gaf mij de mogelijkheden en de gezondheid om te doen wat ik doe en deed? Wie gaf mij het IQ en het EQ om te denken zoals ik denk?
Abonneren op:
Posts (Atom)