Just because I'm quiet........... doesn't mean I don't have a lot to say

dinsdag 6 mei 2014

Incredible India

Namasté, (ik buig voor je)

Welke woorden zou je kunnen gebruiken om India te beschrijven. Eigenlijk weet ik het niet.
India moet je ondergaan; je onderdompelen met al je zintuigen wagenwijd open. (en voldoende Immodium en ORS bij de hand)
Een land van enorme tegenstellingen, een rijke historie en kleurrijke, mooie mensen.
In tegenstelling tot Thailand, wat 20 miljoen bezoekers per jaar trekt, komen er in India maar 3 miljoen. Onbegrijpelijk.

Behalve de ‘Golden Triangle’ (Delhi, Agra en Jaipur) hebben we ook Khajuraho, Orcha, Sarnath en Varanasi bezocht en later een klein gedeelte van Nepal.
Wat mij de eerste dagen in Delhi opviel was, behalve de drukte, de herrie, de rommel, de armoede en de hitte, de vriendelijkheid van de mensen. Waar ik ook keek en oogcontact maakte: er werd spontaan en breed naar mij geglimlacht. Kom daar maar eens om wanneer je op de Lijnbaan in Rotterdam loopt. Het maakte dat ik mij ook vrolijk voelde.
‘Smiling is infectious
you catch it like the flu….’

Het verkeer is één grote film. Alles krioelt door elkaar: auto’s, bussen, fietsen, brommers, tuc-tucs (driewielige, geel/groene taksi’s), riksjafietsen en ossenkarren. Daar tussendoor koeien, apen, honden en af en toe een zwijn. De dieren slapen ook rustig midden op straat en iedereen ontwijkt hen.
Er lijken geen regels te zijn, maar dat hoeft ook niet wanneer je per definitie rekening houdt met elkaar. Alles peppert en toetert, het is een herrie van jewelste en iedereen komt toch zonder ruzie en opgestoken middelvingers op de plaats van bestemming.

Het platteland van Noord India is ook werkelijk plat. Slechts hier en daar steekt een groepje bergen de top op. Er zijn veel korenvelden waar nu geoogst wordt; met de hand en een sikkel! Vrouwen in kleurige sari’s met schoven op hun hoofd lopen naar de dorsplaats. Dorsen gebeurt wel machinaal.
De dorpjes zien er gemoedelijk uit. Eén laags huisjes met een pannen of rieten dak. Nauwe paadjes daar tussendoor waar net een koe doorheen kan. Hier en daar bosjes bananenbomen en/of bamboe. Van de grotere bomen weet ik geen naam. Op dit moment bloeien wel de lila Jacandra en een Acaciasoort met prachtige felrode trosjes bloemen.
Canna ’s zie je ook: rood en geel met oranje.
Bij de gezamenlijke dorpspompen, die er in dit gebied redelijk nieuw uitzien is het vaak druk. Er wordt gewassen, gedoucht en getapt en spelen er kinderen. Hoe belangrijk is een goede waterpomp!

De mooiste bouwwerken voor mij zijn de Taj Mahal in Agra, sinds 2007 één van de zeven wereldwonderen en de Bahai tempel in Delhi. De eerste stamt uit 1648 en de tweede uit 1986.
De geschiedenis achter de Taj Mahal maakt het nog meer sprookjesachtig.
Shah Jahan, uit de Mogoldynastie bouwde de Taj als mausoleum voor zijn geliefde vrouw Mumtaz.
In dit geval eens een keer geen religie of machtsvertoon als basis maar liefde. Ach, ik weet dat meneer Cathy hetzelfde zou doen wanneer hij zoveel geld had. *grinnik*
Er is genoeg te vinden via Google. Dit is een foto van de achterkant met een bleek avondzonnetje. s 'Morgens was het helaas mistig.
Wat ik niet wist is dat de Taj Mahal is gebaseerd op de eerder gebouwde Itimad – ud - Daulah.
De moeder van Shah Jahan, bouwde dit mausoleum rond 1620 voor haar ouders.
Bij de Bahai tempel (onder) moest ik onwillekeurig denken aan het Opera house in Sydney. Zelf vind ik deze mooier; de ‘geslotenheid’ van een lotusbloem i.t.t. tot de ‘openheid’ van Sydney past n.m.m. ook beter in dit land ook al is het een aanbiddingsplaats waar alle gelovigen welkom zijn. Dat vind ik dan ook wel weer heel mooi. Een gezamenlijke aanbiddingstempel voor iedereen die beseft dat er iets groters bestaat dan dat hij/zijzelf is en dat niet 'in ongerechtigheid ten onder houdt'. (Rom 1: 18,19)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten