In 2020 geschreven door Jonathan Sacks. Het is één van zijn laatste boeken, misschien wel de laatste. Hij heeft de uitbraak van de pandemie nog net meegemaakt en schrijft daarover in het nawoord.
Ondertitel: ‘Waarom we haar nodig hebben en hoe we haar kunnen vinden.’
In dit boek zoomt Sacks uit en probeert lijnen te trekken vanuit het verleden naar het nu over de moraal. Of hoe het komt dat we van die domme, zelfzuchtige mensen zijn geworden.
Interessante vraag natuurlijk.
Je hoeft maar om je heen te kijken en vooral te luisteren hoe we als mensen
afzakken naar een niveau waar je erg chagrijnig van wordt. Hebben we moraal
nodig? Ja, want een maatschappij zonder normen, waardigheid en onderling
vertrouwen valt als los zand uit elkaar, en is het ieder voor zich en daar wordt
de wereld niet beter van.
Dat het in deze tijd wel te wensen over laat is duidelijk. Hoe
is het zo gekomen en wat kunnen we er aan doen? Als er al iets aan te doen
valt. Zelf geloof ik daar niet zo in maar Sacks is een onverbeterlijke
positivo.
Dat schreef ik voordat ik het boek helemaal had gelezen. We kúnnen er iets aan
doen volgens Sacks. Dat heeft de geschiedenis meerdere malen bewezen. Zie verderop.
Heel kort samengevat: niet meer denken in ‘ik’ maar in ‘wij’. En dat begint bij jezelf.
Een ‘culturele klimaatverandering’.
Hij beschrijft voornamelijk de laatste vijftig jaar maar maakt regelmatig een
uitstapje naar andere tijden en invloedrijke filosofen. Na de tweede wereldoorlog was er de
saamhorigheid van de wederopbouw. Mensen sloegen de handen in elkaar. Sinds de
jaren zestig zijn we van een wij- samenleving veranderd in een ik- samenleving
maar eigenlijk begon het al bij de reformatie.
En dat vond ik wel interessant om te lezen. Maarten Luther stond persoonlijk tegenover
de kerk. Hij vroeg zich af hoe hij een genadige God kreeg (mijn
aanvullig). Heel egocentrisch. Maar tegelijkertijd denk ik dat het dan al in
het Nieuwe Testament is begonnen waar ieder heel individualistisch wordt aangesproken om zich te bekeren.
Het boek bestaat uit vijf hoofstukken: 1. Het solitaire zelf 2. Consequentie:
de markt en de staat 3. Kunnen we nog debatteren met elkaar? 4. Uit menselijk
oogpunt en 5. De weg vooruit.
Allerlei zaken komen langs en wanneer dat zo allemaal achter
elkaar beschreven wordt, word je niet
blij.
De klimaatverandering, de sociale misstanden, de graaicultuur, het fake-news
gebeuren met daaraan gekoppeld de invloed van de social media, de angst voor
‘de ander’ met als gevolg het populisme.
Vereenzaming, ik-gerichtheid en verslavingen.
Alles hangt met elkaar samen en uit dat alles is het vertrouwen in elkaar
weggesijpeld waardoor iedereen op zichzelf wordt teruggeworpen of denkt
teruggeworpen te worden/zijn.
Sacks schrijft vanzelfsprekend vanuit de joodse traditie
maar is nergens de lezer aan het overtuigen dat dat de enige manier is om tot
een oplossing te komen.
Hij ziet in religie in het algemeen een oplossing en hij breekt een lans voor
het gezin als gemeenschap waarin zich het startpunt bevindt van de ontwikkeling
van de moraal.
Waar vertrouwen en wederzijds respect zou moeten worden geleerd.
Religie ziet hij als basis voor moraliteit. Alle grote religies zijn morele
gemeenschappen.
Alles wordt geïllustreerd met onderzoeken, geweldige mensen
die hij heeft ontmoet en geweldige boeken die hij heeft gelezen. /ironie
Die man moet echt veel meer tijd hebben gehad dan een doorsnee mens.
Waarschijnlijk had hij een vrouw die als een kippetje achter hem aan liep en
voor de gewone dingen zorgde zodat hij zich kon wijden aan het ‘hogere’. Daarmee wil ik absoluut zijn invloed niet
onderschatten want ik waardeer zijn bijdragen aan deze wereld enorm maar ik
moet soms wel even slikken.
Nee, ik ga niet in de slachtofferrol vervallen waar Sacks ook fel tegen ageert
maar het zou fijn zijn geweest als de christenheid de Bijbel op alle vlakken eens
wat serieuzer had genomen en alle mensen als gelijkwaardig had gezien, zo door
de eeuwen heen.
Dan zou de wereld er anders hebben uitgezien.
I had a Dream, want ik zie verbeteringen bij de huidige generaties die mijn
kinderen bevolken. Om ook maar positief te blijven
Het hoofdstuk over debatteren vond ik heel boeiend. Dat
universiteiten geen controversiële sprekers meer durven uitnodigen vanwege de
consequenties is uitermate verdrietig. Juist op de plaats waar in alle vrijheid
aan waarheidsvinding zou moeten worden gedaan staat de academische vrijheid op
het spel.
Op de social media spuien mensen vaak in harde bewoordingen hun mening en
luisteren niet naar de ander. Iedereen heeft toch zijn/haar eigen waarheid? Iets
van elkaar leren is er niet meer bij.
‘Wanneer woorden falen begint het geweld’. (p 246)
En toch heeft de geschiedenis bewezen dat het anders kan: in de vijftiger jaren
van de negentiende eeuw in Amerika: de Tweede Grote Opwekking en ook in het
Verenigd Koninkrijk gebeurde iets soortgelijks. (p 337 en 338)
Beiden trouwens geïnitieerd door religieuze groeperingen.
Mooiste stimulerende zin (nu lijk ik de recensent van 'Trouw' wel): ‘Het begint bij ons, met ieder van ons als
individu. Vanaf het moment dat we uit onze bubbel komen en ons net zo druk gaan
maken over het welzijn van anderen als dat van onszelf, beginnen we de wereld
te veranderen op de enige manier die binnen ons bereik ligt: één daad tegelijk,
één dag tegelijk, één leven tegelijk.’
Een paar kritiekpunten:
De wilsvrijheid; daar denkt hij in mijn ogen te gemakkelijk over.
‘Godsdienst is de bewaarder van de morele orde’ zegt hij ergens en daar is ook best
wat op af te dingen. Ik ken moreel zeer hoogstaande mensen die niet religieus
zijn. Verderop neemt hij weer gas terug door te zeggen dat geloofsgemeenschappen
veerkrachtiger zijn dan seculiere. Dat is wat anders.
En de bevolkingsgroei waar hij voorstander van lijkt te zijn. Terwijl ik denk
dat, hoe hard het ook klinkt, deze pandemie een beetje reguleert.
Een boeiend boek!
Show the world and all its people
All the wonders love can bring
Give us strength and understanding
Give us all one song to sing
Let the music play
Play it loud and make it clear
It's time to stand up
To a new world that is now so near
From the bottom to the top
To the leaders of the land
We all have one heart
Everyone of us must lend a hand
…..
And freedom, no more lies
We can save this world if we try
One world I know we can make it
Yes, it's only in your heart
Yes, it's only in your dreams
You can climb the highest mountains
You can make the whole world sing
Oh yeah
Die Lionel toch; ook zo’n ras optimist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten