Rumi behoorde tot de wijsgerige soefistroming binnen de Islam en wordt steeds populairder.
Hij schreef een groot dichtwerk: de Mashnawi. Een gedicht met geestelijke leringen.
Hij verkondigde de universele boodschap van de liefde. Niet de lust. Dat moet je er in deze tijd maar bij zetten anders wordt het verkeerd begrepen. /sarcasm
‘Ik wil liefde die bergen kan verzetten……….ik wilde liefde die de stilte van de eeuwigheid is’
Ik raak er steeds meer van overtuigd dat, wanneer we ‘on speaking terms’ willen komen met de Islam, we via het soefisme een prima ingang hebben.
Dit gedicht spreekt mij als gereformeerd meisje aan:
Iemand ging naar de deur van de Beminde (=God)
en klopte aan.
Een stem vroeg: "Wie is daar?"
Hij antwoordde: "Ik."
De stem zei :"Er is geen plaats voor Mij en U."
De deur werd gesloten.
Na een jaar van eenzaamheid en gemis
keerde hij terug en klopte aan.
Een stem van binnen vroeg: "Wie is daar?"
De man zei: "U."
De deur ging voor hem open.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten