De Reiziger

Geschreven door Diana Gabaldon (1952) in 1991.
Een kort berichtje over dit dikke boek. Deel één van negen. En bijna allemaal met meer dan zevenhonderd pagina’s. Omdat in dit boek ook weer met tijdreizen wordt gespeeld heb ik het gelezen. Dat vind ik altijd leuk.
De serie, onder de naam 'Outlander' heb ik gekeken via Netflix en is een heerlijke spannende en romantische geschiedenis over Claire Beauchamp (Caitriona Balfe), getrouwd met Frank Randall, die in 1945 op hun uitgestelde huwelijksreis in de Hooglanden van Schotland zijn. Op een dag beland Claire ongewild via de stenen van Craigh na Dun in diezelfde Schotse Hooglanden van 1743.
Ze moet zich aanpassen, maar als 'healer' slaat ze geen gek figuur. Maar ja, als verpleegkundige werkte ze dan ook in de frontlinies van WO II; 1940-1945.


Er gebeurt natuurlijk van alles en ze trouwt daar min of meer gedwongen met James Fraser (Sam Heughan).
Dat is soms best lastig; je man leren gehoorzamen wanneer je al een heel eind op weg was op de ladder van de gelijkwaardigheid.
Ze gaan toch van elkaar houden en dat komt geloofwaardig over. Ze zijn heel goed gecast. Bij de eerste blik die ze met elkaar wisselen gebeurt het al. Ik heb zitten smullen.
Er zit meer chemie tussen hen dan bijvoorbeeld in de TV-serie ‘Poldark’ met Ross en Demelza naar de boeken van Winston Graham: de ‘Cornwall Saga’. Onder die titel heb ik ze tenminste in mijn boekenkast staan.
Een leuk weetje: er speelt ook een Nederlandse in mee: Lotte Verbeek in de rol van de 'heks' Geillis Duncan wat achteraf ook een tijdreiziger blijkt te zijn.

Maar wat doe je met de geschiedkundige wetenschap die je dan ook hebt in politieke zaken?
Kun je met jouw wetenschap de loop van de geschiedenis veranderen? Narigheid voorkomen zoals de slag bij Culloden die een eind maakte aan de cultuur van de Schotse Hooglanden?
Nee, je kunt als mens niet de geschiedenis veranderen maar wat wel een feit is, is dat je als menselijk wezen sowieso invloed uitoefent op de loop van de geschiedenis. Ook al is het in het piepklein. Daar komt Claire dan ook wel achter.
Belangrijk is dat je naar eer en geweten handelt. Kiezen voor wat goed is voor zover je dat natuurlijk kunt overzien.
Wij zijn God niet.

In ieder geval: ik heb alleen het eerste deel gelezen van deze serie en ik laat het daarbij. Het eerste seizoen van de serie vond ik ook het mooiste. Het Highland-Gaelic ligt prettig in het gehoor ook al verstond ik er niks van. Maar het woord 'Sassenach' zal ik niet meer vergeten.
Wat ik dan wel weer grappig vond bij het lezen van dit boek dat ik als vanzelf de Claire en Jamie uit de serie voor me zie en de beelden van wat in de serie Castle Leoch (Doune Castle bij Stirling) en Lallybroch (Midhope Castle) zijn.
Ook al probeerde ik dat te voorkomen en toch mijn eigen film in mijn hoofd te produceren; het mocht niet baten. De andere beelden drongen zich sterker op. Dus bij het boek heb ik net zoveel zitten smullen.
Gelukkig blijft de serie dicht bij het boek, of in mijn geval het boek bij de serie. Zelfs met zijn dialogen.
En niet onbelangrijk: het boek is minder bloederig.
Logisch.