Een drama of thriller, de moviesites zijn er zelf niet uit.
Voor mij is het een drama met een thrillerspanningsboog. Voortdurend verwacht je dat er lijken uit de kast komen rollen; maar niets van dat al.
John Skillpa is een introverte jongeman, een bankbediende in het stadje Peacock in Nebraska in de jaren vijftig.
Zijn moeder is nog niet zolang geleden overleden en hij moet het nu zelf zien te redden.
Dat valt niet mee. Hij lijkt een intense band te hebben gehad met zijn moeder maar allengs wordt het duidelijk dat ze niet zo’n lieverdje was en John draagt daarvan de gevolgen.
De schok van haar overlijden komt hij niet echt te boven. Op de dag dat zijn moeder sterft doet Emma namelijk haar intrede.
Dat maakt dat hij de hele film in gevecht is met zichzelf. Want tussendoor maken een trein die in zijn achtertuin belandt en een vriendin met haar zoontje, dat van hem blijkt te zijn, plus de burgemeestersvrouw het hem wel moeilijk.
Je voelt voortdurend de spanning in de keuze die hij wil/moet maken. Of toch niet?
Blijft hij bij het oude dan blijft hij degene die hij is, maakt hij een andere keus dan lijkt zijn leven vrijer en vrolijker te worden.
Hij wéét wat de beste keus is en maakt hem koelbloedig.
Maar wat hij niet beseft, en wie doet dat wel, is dat hij de genen van zijn – in dit geval – moeder heeft.
Hij gaat ook beseffen dat het beter is wanneer zijn zoontje niet in zijn nabijheid opgroeit.
Aan het einde van de film is hij in zijn moeders rol vervallen. Een rol die hij verafschuwt. John wint het toch van Emma.
Cillian Murphy speelt een prachtige dubbelrol.
Het lijkt allemaal wat abracadabra maar wanneer je de film ziet vallen al deze puzzelstukjes op hun plaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten