“One does not learn anything except by believing something, and — conversely — if one doubts everything one learns nothing. On the other hand, believing everything uncritically is the road to disaster. The faculty of doubt is essential. But as I have argued, rational doubt always rests on faith and not vice versa. The relationship between the two cannot be reversed. ”
"Men hoeft niet iets te leren om iets te geloven, en - omgekeerd - als men aan alles twijfelt leert men niets. Aan de andere kant, alles kritiekloos geloven is een rampzalige weg. De faculteit van de twijfel is essentieel. Maar zoals ik heb betoogd, rationele twijfel berust altijd op geloof en niet andersom. De relatie tussen de twee kan niet worden omgedraaid. "
Lesslie Newbigin (1909 - 1998)
een Britse bisschop die zich o.a. bezig hield met de missionaire kerk.
Tijdens een module missiologie kwam hij regelmatig langs.
maandag 3 juni 2013
zaterdag 1 juni 2013
Inferno
Geschreven door Dan Brown. Alweer zijn zesde boek geloof ik, in het Nederlands vertaald dan, met de icono deskundige Robert Langdon als hoofdpersoon.
Handig wel dat ik vorig jaar zelf de Goddelijke Komedie van Dante Alighieri heb gelezen want dit werk speelt een belangrijke rol in het verhaal.
Dat Botticelli daar weer een schilderij van heeft gemaakt wist ik niet. Wél dat echt heel veel mensen door het verhaal zijn geïnspireerd tot het maken van allerlei kunstwerken.
Als ik Dan Brown lees doe ik dat naast de computer. Ik zoek van alles op en leer weer veel.
Deze keer over Firenze/Florence, Venetië en Istanbul. Ik ben in de eerste twee steden allebei een dag geweest met het gezin en ik vond het prachtig. Na dit boek moet ik er toch nog eens naar toe om beter te kijken. De poorten van het Paradijs heb ik niet goed genoeg bekeken. Istanbul staat al langer op mijn lijstje.
En natuurlijk heb ik de Dante Symfonie van Liszt beluisterd via You Tube. Zelf heb ik die niet; wie wil er nu de hel in huis hebben.
Het verhaal vertellen doe ik niet. Ieder leest maar zelf. Het is weer spannend en meeslepend.
Een beetje ongeloofwaardig puntje voor mij was de verhouding dr. Marconi – Ferris – Sienna. Dat rammelde. In het begin van het boek werken Marconi en Sienna samen en later zou ze in Ferris die dr. Marconi niet herkennen?
Waarom zijn die boeken van hem toch zo fascinerend? Ik denk omdat het gaat over misdaad, over kunst en religie en een wereldbedreigend probleem wat best wel eens waar zou kúnnen zijn.
Laten we eerlijk zijn: overbevolking en uitputting van de natuurlijk bronnen, daarmee heeft hij een punt. Allemaal ingrediënten die aanspreken. Voeg daarbij een culturele stad (in Amerika heb je die niet echt) en zie daar……… een werkende formule.
En ja, hij heeft het boek wel weer zo geschreven dat er een prachtige, spannende film van te maken valt. Die man is niet op zijn achterhoofd gevallen.
Een spreuk als voorwoord (en ik heb nog niet kunnen ontdekken waar hij vandaan komt):
“De donkerste plekken in de hel zijn voorbehouden aan hen die zich afzijdig houden in tijden van morele crisis.”
In het licht van dit boek is het een tricky spreuk. Buiten dat: als ik realistisch nadenk dan zal een derde van de mensheid er zich nooit en te nimmer bij neerleggen om onvruchtbaar te zijn. Dat zie ik al genoeg om mij heen. Soms moeten er kosten wat kost kinderen komen, ook al heeft ‘moeder natuur’ besloten dat het niet verstandig is.
Dat maakt dat wij degenereren.
donderdag 30 mei 2013
Code Rood
Bij het lezen uit de Bijbel aan tafel zijn we aanbeland bij de geschiedenissen van David en Saul; het verhaal van Doeg, die David verraadde en die de slachtpartij op de hogepriester Abjathar en zijn familie op zich nam. 1 Sam 21,22.
Een vreselijke geschiedenis. Doeg was een Edomiet.
Herodes, die van de kindermoord in Bethlehem, was dat ook (in het Grieks: Idumeër) en zo kwam het dat ik mij verdiepte in Edom wat bloedrood betekent. Net als Adam/ roodbloedige.
Ezau, de oervader van de Edomieten had geen belangstelling voor hogere dingen. Hij was heel aards zou je kunnen zeggen. Heel basic. Een ruigrok.
Ezau was ook de opa van Amalek. (Gen 36: 15, 16) Amalek, model voor het kwaad, was het volk dat de Israëlieten van achter aanviel in de woestijn. Het zwakste punt; daar waar de vrouwen en kinderen liepen.(Ex 17)
Van dit volk staat in Num. 24: 20 dat het verdwijnen zal: ‘perish for ever’(!)
Vanwege deze geschiedenis moest Saul de Amalekieten doden in opdracht van God maar hij verzaakte. (1 Sam 15) Hij nam de koning, Agag gevangen plus de nodige offerdieren om, dankbaar dat hij gewonnen had, aan God te kunnen offeren.
Offeren met de spullen van een ander is toch altijd ietsje gemakkelijker.......
Dat Saul niet goed luisterde naar God breekt het volk later weer op: Haman de Amalekiet vormt weer een bedreiging voor het voortbestaan van het volk Israël. Te lezen in het boek Esther.
Het rijk van Edom strekte zich uit ten zuiden van de Dode Zee. Het wordt ook het land/gebergte Seïr genoemd wat ‘harigheid’ betekent en weer terugverwijst naar Ezau (Gen 36: 8) Hun hoofdstad was Sela. Door de Nabatheeërs werden ze een paar eeuwen BC (exacte data onbekend) verdreven richting het westen, dus ten zuiden van Judea en werd de naam van deze stad Petra. De bekende bouwwerken (ook wat rood) zijn door de Nabateeërs gebouwd ongeveer 100 jaar BC.
Het tweede gebouw ligt nog 900 treetjes hoger dan het eerste, meest bekende en is wat geler van kleur. Jaaa, eigen foto's, we zijn er geweest.
Na de Babylonische ballingschap werd de tempel door Judas de Makkabeeër in ere hersteld in het jaar 164 BC. Dat wordt herdacht bij het joodse Chanoekafeest.
Johannes Hyrcanus, een neef van deze Judas was van 134 BC tot 104 BC koning en hogepriester over de Joods, Hasmoneese staat.
De Makkabeeën waren een priesterfamilie binnen de Hasmoneën en deze Hasmoneën wilden ‘kerk en staat’ bij elkaar houden wat op verzet van de Farizeeërs en de Essenen stuitte. Volgens de Thora moesten deze gescheiden blijven. (zie Mozes en Aaron, de archetypes van staat en kerk)
Deze Hyrcanus (Flavius Josephus noemt hem zo in de hoofdstukken 8 -10, boek XIII van ‘de oude geschiedenis van de joden’ en was een beetje een zwakkeling) had behoefte aan een groter territorium en breidde Judea uit met Idumea (Edom), Medeba (Moab) en Samaria tot aan het Karmelgebergte.
Hij dwong de vazalstaten zich te bekeren tot het jodendom en maakte de tempel in Gerizim met de grond gelijk. (Dat wordt bedoeld in Joh 4:20)
Zo werden o.a. de Edomieten opeens officieel joden!
Een achter- achter kleindochter van Hyrcanus: Mariamne trouwt met Herodes de 1e. De vader van Herodes was Antipater; hij was weer gouverneur van Idumea/ Edom en stond aan de kant van Hyrcanus.
Zo was Herodes een joodse Edomiet. (en moordde zijn familie uit)
Nog iets: in Joh 8 staat die vreemde geschiedenis van dat ‘zaad van Abraham’. Daar zeggen Schriftgeleerden: “Wij zijn Abrahams zaad en wij hebben nooit iemand gediend; hoe zegt Gij dan: Gij zult vrij worden?”.
Het is mogelijk dat deze Schriftgeleerden geen ‘echte’ joden/ Israëlieten waren maar Edomieten, afstammelingen van Ezau. Dat verzwijgen ze echter en beroepen zich op Abraham.
Want de nakomelingen van Jakob/ Israël zijn allemaal in de slavernij van Egypte geweest. Zo wordt het vervolg van het verhaal ook duidelijker.
Nog verder doortrekkend: dan zijn in onze tijd ook niet allen joden die zich joden noemen.
Wanneer je wel geïnteresseerd bent in metafysische zaken dan is dat iets om verder over na te denken en in het achterhoofd te houden. Er zitten 'ruigrokken' onder.
Maar dat is niet meer zo duidelijk te onderscheiden als in het begin:
Dan zegt de Ene tot haar(Rebekka):
twee volkeren in je schoot,
twee stammen
zullen vanuit jouw ingewand scheiden;
de ene stam zal sterker zijn
dan de andere stam,
de overvloedige zal
dienstbaar zijn aan de geringere!
(Naardense vertaling)
Een vreselijke geschiedenis. Doeg was een Edomiet.
Herodes, die van de kindermoord in Bethlehem, was dat ook (in het Grieks: Idumeër) en zo kwam het dat ik mij verdiepte in Edom wat bloedrood betekent. Net als Adam/ roodbloedige.
Ezau, de oervader van de Edomieten had geen belangstelling voor hogere dingen. Hij was heel aards zou je kunnen zeggen. Heel basic. Een ruigrok.
Ezau was ook de opa van Amalek. (Gen 36: 15, 16) Amalek, model voor het kwaad, was het volk dat de Israëlieten van achter aanviel in de woestijn. Het zwakste punt; daar waar de vrouwen en kinderen liepen.(Ex 17)
Van dit volk staat in Num. 24: 20 dat het verdwijnen zal: ‘perish for ever’(!)
Vanwege deze geschiedenis moest Saul de Amalekieten doden in opdracht van God maar hij verzaakte. (1 Sam 15) Hij nam de koning, Agag gevangen plus de nodige offerdieren om, dankbaar dat hij gewonnen had, aan God te kunnen offeren.
Offeren met de spullen van een ander is toch altijd ietsje gemakkelijker.......
Dat Saul niet goed luisterde naar God breekt het volk later weer op: Haman de Amalekiet vormt weer een bedreiging voor het voortbestaan van het volk Israël. Te lezen in het boek Esther.
Het rijk van Edom strekte zich uit ten zuiden van de Dode Zee. Het wordt ook het land/gebergte Seïr genoemd wat ‘harigheid’ betekent en weer terugverwijst naar Ezau (Gen 36: 8) Hun hoofdstad was Sela. Door de Nabatheeërs werden ze een paar eeuwen BC (exacte data onbekend) verdreven richting het westen, dus ten zuiden van Judea en werd de naam van deze stad Petra. De bekende bouwwerken (ook wat rood) zijn door de Nabateeërs gebouwd ongeveer 100 jaar BC.
Het tweede gebouw ligt nog 900 treetjes hoger dan het eerste, meest bekende en is wat geler van kleur. Jaaa, eigen foto's, we zijn er geweest.
Na de Babylonische ballingschap werd de tempel door Judas de Makkabeeër in ere hersteld in het jaar 164 BC. Dat wordt herdacht bij het joodse Chanoekafeest.
Johannes Hyrcanus, een neef van deze Judas was van 134 BC tot 104 BC koning en hogepriester over de Joods, Hasmoneese staat.
De Makkabeeën waren een priesterfamilie binnen de Hasmoneën en deze Hasmoneën wilden ‘kerk en staat’ bij elkaar houden wat op verzet van de Farizeeërs en de Essenen stuitte. Volgens de Thora moesten deze gescheiden blijven. (zie Mozes en Aaron, de archetypes van staat en kerk)
Deze Hyrcanus (Flavius Josephus noemt hem zo in de hoofdstukken 8 -10, boek XIII van ‘de oude geschiedenis van de joden’ en was een beetje een zwakkeling) had behoefte aan een groter territorium en breidde Judea uit met Idumea (Edom), Medeba (Moab) en Samaria tot aan het Karmelgebergte.
Hij dwong de vazalstaten zich te bekeren tot het jodendom en maakte de tempel in Gerizim met de grond gelijk. (Dat wordt bedoeld in Joh 4:20)
Zo werden o.a. de Edomieten opeens officieel joden!
Een achter- achter kleindochter van Hyrcanus: Mariamne trouwt met Herodes de 1e. De vader van Herodes was Antipater; hij was weer gouverneur van Idumea/ Edom en stond aan de kant van Hyrcanus.
Zo was Herodes een joodse Edomiet. (en moordde zijn familie uit)
Nog iets: in Joh 8 staat die vreemde geschiedenis van dat ‘zaad van Abraham’. Daar zeggen Schriftgeleerden: “Wij zijn Abrahams zaad en wij hebben nooit iemand gediend; hoe zegt Gij dan: Gij zult vrij worden?”.
Het is mogelijk dat deze Schriftgeleerden geen ‘echte’ joden/ Israëlieten waren maar Edomieten, afstammelingen van Ezau. Dat verzwijgen ze echter en beroepen zich op Abraham.
Want de nakomelingen van Jakob/ Israël zijn allemaal in de slavernij van Egypte geweest. Zo wordt het vervolg van het verhaal ook duidelijker.
Nog verder doortrekkend: dan zijn in onze tijd ook niet allen joden die zich joden noemen.
Wanneer je wel geïnteresseerd bent in metafysische zaken dan is dat iets om verder over na te denken en in het achterhoofd te houden. Er zitten 'ruigrokken' onder.
Maar dat is niet meer zo duidelijk te onderscheiden als in het begin:
Dan zegt de Ene tot haar(Rebekka):
twee volkeren in je schoot,
twee stammen
zullen vanuit jouw ingewand scheiden;
de ene stam zal sterker zijn
dan de andere stam,
de overvloedige zal
dienstbaar zijn aan de geringere!
(Naardense vertaling)
dinsdag 28 mei 2013
Wie God verlaat heeft niets te vrezen
In de vakantie heb ik een aantal boeken digitaal gelezen. Dit was er ook één van.
De titel is zijn parafrase van de berijmde psalm 32 , vijfde couplet: ‘Wie God verlaat heeft smart op smart te vrezen.’
In de Statenvertaling (waar Maarten fan van is) of de 'Herziene' staat het volgende:
‘De goddeloze heeft veel smarten, maar wie op de HEERE vertrouwt, hem zal de goedertierenheid omringen.’
Ik wilde het maar even melden.
Tijdens het lezen moest ik regelmatig onbedaarlijk glimlachen. Af en toe was het een feest van herkenning. Niet omdat ik met dezelfde ‘problemen’ zit of zat maar bijna alle kritische essays, die eerder in de jaren 1992 - 1994 en in 1996 - 1997 in het NRC zijn verschenen, bevatten argumenten waarmee men mij op het atheïstenforum regelmatig om de oren sloeg. Kennelijk waren ze zelf niet in staat originele argumenten te bedenken tegen het christelijke geloof.
Dus tsja, veel nieuws bevatte het boek eigenlijk niet. En ik raakte er ook niet echt door van de leg. Duidelijk is dat de schrijver zijn frustraties van zich af schrijft. Hij is boos, ze hebben hem jaren voorgelogen, hoe durven ze.
Het is niet zo dat ik op alle dingen die hij aanreikt een antwoord heb, maar ik heb geen reden om iets wat ik niet begrijp uit mijn leven weg te bannen. Het intrigeert juist.
In het voorwoord (door wie blijft een ?) staat dat kennis van de Schrift hem niet kan worden verweten. Nou, daar valt wel wat op af te dingen. Is dat alleen omdat hij met teksten smijt?
Maarten komt tot de conclusie dat oudste zonen niet deugen; dat wie God ziet zal sterven maar dat Hij wel bij Abraham pannenkoeken eet zonder dat Abraham en Sara sterven; de uittocht kan niet hebben plaats gevonden; het gouden kalf kan niet worden gemaakt van het goud dat de Israëlieten bij zich hadden enz.enz.
Voor de gein zou ik nog eens een ander boek van ’t Hart zelf moeten lezen en dan net zo autistisch als hij met de Bijbel omgaat, aanstrepen wat eigenlijk helemaal niet kan.
Ooit las ik zijn ‘ een vlucht regenwulpen’ maar dat is te lang geleden, dat ben ik grotendeels kwijt.
Als zo’n intelligente man, wat hij ongetwijfeld is, niet verder is gekomen dan op deze manier met de Bijbel om te gaan en het Boek en het geloof om die redenen hebben afgedaan dan vind ik dat wel heel verdrietig en niet van wijsheid getuigen.
Bij hem merk ik net als bij andere antitheisten dat ze vooral zo letterlijk mogelijk blijven lezen want anders hebben ze geen poot meer om op te staan en zakt hun ‘fundament’ weg.
Franca Treur doet het wat vriendelijker en zachtaardiger in haar 'Dorsvloer vol confetti'. Haar verwerpen van het geloof heeft meer te maken met de manier waaróp er werd geloofd door haar medegemeenteleden in haar jeugd.
Voor beiden geldt echter dat ze zich ontdoen van een loodzware manier van geloven waarin geen ruimte is voor een eigen zoektocht. Ze doen het ieder op een eigen manier en zien kennelijk geen mogelijkheden voor een andere manier van zoeken en geloven en sluiten definitief(?) de deur.
Hoe belangrijk is het om open te staan voor vragen en dilemma’s van jezelf en anderen en die niet af te doen met dooddoeners.
vrijdag 24 mei 2013
Onze ministers (v)
De uitspraak van Mw Bussemaker kwam tijdens mijn vakantie. Daarom heb ik me er nu pas in verdiept en het NOS filmpje maar eens bekeken/beluisterd want het onderwerp intrigeert mij wel.
Toen ons eerste kind werd geboren ben ik gestopt met werken. Dat was in mijn sociale omgeving toen redelijk normaal; na m’n derde kind weer begonnen (part time) en door blijven werken toen de vierde zich aandiende. Dat was minder normaal.
Ik ben altijd voorstander geweest van de keuzemogelijkheid voor vrouwen in het arbeidsproces. Mijn moeder en schoonmoeder waren van de oude stempel en vonden vanuit hun gereformeerde standpunt dat moeders bij de kinderen thuis moesten blijven. Dat voelde voor mij niet als keuzevrijheid want, zo verbeeldde ik mij, ik had aan de samenleving ook zo het één en ander te bieden en ik wilde zelf kunnen kiezen. (Jawel, een welvaartsgedachte)
Mijn huisvrouwenbaan vond ik niet inspirerend, niet prikkelend, niet bevredigend, niet genoeg erkend en beloond.
Als huisvrouw ben je niets. Vroeger stoorde mij dat, nu kan ik daar om lachen.
Helaas lijkt de keuzemogelijkheid, waar ik door mijn houding naar streefde, voor de huidige jongere vrouwen niet meer te bestaan. Velen schijnen te ‘moeten’ werken. Al vraag ik mij af: van wie dan wel? Om de hypotheek te bekostigen? Om vakanties te financieren? Dan ben je niet vrij maar een slaaf. Keuzes maken in afhankelijkheid van de Mammon geeft geen vrijheid…….
-- sprak zij vanuit een riante positie………. ja ik weet het! *Kreun* --
Naar de overheid toe valt ook wel het een en ander op te merken.
Ooit was een overheidsslogan: ‘een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’ met als doel zoveel mogelijk jongedames te laten doorleren. Dat is gebeurt. Prima, niets mis mee.
Met de vergrijzing en de oplopende kosten in de zorg worden ouderen gestimuleerd om zo lang mogelijk in de thuissituatie te blijven. Prima. Lijkt mij ook niets mis mee. Maar dat heeft consequenties. Er moet wel voldoende hulp voorhanden zijn. Die hulpvraag wordt steeds groter en het aantal hulpverleners wordt steeds kleiner. Zeker in deze crisistijd. Degenen die in vroeger dagen bijna vanzelfsprekend mantelzorger werden hebben nu gestudeerd en hebben een baan.
Een ander argument dan geld is dan: de overheid heeft in jou geïnvesteerd, dus moet je wat ‘terug’ doen. Alsof je al je opgedane kennis en vaardigheden bij het oud vuil gaat zetten wanneer je je op je (klein)kinderen richt. ( en ik hou niet van die 'voor wat, hoort wat' mentaliteit; veel meer van de 'allez mensen, met z'n allen voor dit mooie land' mentaliteit)
De oma’s passen vaak op hun kleinkinderen, want de kinderopvang is schreeuwend duur en zij hebben vaak geen energie om ook nog eens hún nog levende ouders of andere arme zielige mensen na te lopen.
Mw. Bussemaker vind het geen goed idee wanneer vrouwen afhankelijk zijn van het inkomen van hun man. ‘Emancipatie vergt onderhoud’. In veel dingen ben ik het met haar eens; mannen en vrouwen moeten gelijke kansen krijgen op de arbeidsmarkt, ze moeten voor hetzelfde werk evenveel salaris krijgen. Het is schandalig dat het nog steeds niet het geval is.
Zij is in het kabinet Balkenende 4 staatssecretaris van volksgezondheid, sport en cultuur geweest en nu minister van onderwijs cultuur en wetenschap en zij weet als geen ander hoe het op de markt van de volksgezondheid toe gaat. Neem ik aan.
Wat willen ze nu daar in Den Haag? Dat iedereen werkt en onafhankelijke is, (want stel je voor dat je gaat scheiden) of dat we meer mantelzorg op ons nemen. Het is het één of het ander want met een part time baan kun je jezelf ook niet onderhouden. (Stel je het geval voor dat je gaat scheiden)
De ministers Schipper en Bussemaker moeten maar eens samen om de tafel gaan zitten; uitzoomend naar deze maatschappij kijken en een eenduidig plan maken dat gaat werken want nu wringt het aan alle kanten. Ik wens ze veel succes.
Mw. Bussemaker doet geen uitspraken over individuele situaties. Gelukkig maar, want ik neem opnieuw de vrijheid om zelf te kiezen en nu afhankelijk te zijn van het salaris van mijnheer Cathy, terwijl ik me ook had kunnen laten afkeuren en een uitkering opstrijken.( voor het geval ik zou willen scheiden)
Dat kan gelukkig prima én wij hebben geen plannen om te scheiden.
Het bevalt mij uitstekend; ik heb nog nooit zoveel gelezen en geleerd als de afgelopen jaren.
Toen ons eerste kind werd geboren ben ik gestopt met werken. Dat was in mijn sociale omgeving toen redelijk normaal; na m’n derde kind weer begonnen (part time) en door blijven werken toen de vierde zich aandiende. Dat was minder normaal.
Ik ben altijd voorstander geweest van de keuzemogelijkheid voor vrouwen in het arbeidsproces. Mijn moeder en schoonmoeder waren van de oude stempel en vonden vanuit hun gereformeerde standpunt dat moeders bij de kinderen thuis moesten blijven. Dat voelde voor mij niet als keuzevrijheid want, zo verbeeldde ik mij, ik had aan de samenleving ook zo het één en ander te bieden en ik wilde zelf kunnen kiezen. (Jawel, een welvaartsgedachte)
Mijn huisvrouwenbaan vond ik niet inspirerend, niet prikkelend, niet bevredigend, niet genoeg erkend en beloond.
Als huisvrouw ben je niets. Vroeger stoorde mij dat, nu kan ik daar om lachen.
Helaas lijkt de keuzemogelijkheid, waar ik door mijn houding naar streefde, voor de huidige jongere vrouwen niet meer te bestaan. Velen schijnen te ‘moeten’ werken. Al vraag ik mij af: van wie dan wel? Om de hypotheek te bekostigen? Om vakanties te financieren? Dan ben je niet vrij maar een slaaf. Keuzes maken in afhankelijkheid van de Mammon geeft geen vrijheid…….
-- sprak zij vanuit een riante positie………. ja ik weet het! *Kreun* --
Naar de overheid toe valt ook wel het een en ander op te merken.
Ooit was een overheidsslogan: ‘een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’ met als doel zoveel mogelijk jongedames te laten doorleren. Dat is gebeurt. Prima, niets mis mee.
Met de vergrijzing en de oplopende kosten in de zorg worden ouderen gestimuleerd om zo lang mogelijk in de thuissituatie te blijven. Prima. Lijkt mij ook niets mis mee. Maar dat heeft consequenties. Er moet wel voldoende hulp voorhanden zijn. Die hulpvraag wordt steeds groter en het aantal hulpverleners wordt steeds kleiner. Zeker in deze crisistijd. Degenen die in vroeger dagen bijna vanzelfsprekend mantelzorger werden hebben nu gestudeerd en hebben een baan.
Een ander argument dan geld is dan: de overheid heeft in jou geïnvesteerd, dus moet je wat ‘terug’ doen. Alsof je al je opgedane kennis en vaardigheden bij het oud vuil gaat zetten wanneer je je op je (klein)kinderen richt. ( en ik hou niet van die 'voor wat, hoort wat' mentaliteit; veel meer van de 'allez mensen, met z'n allen voor dit mooie land' mentaliteit)
De oma’s passen vaak op hun kleinkinderen, want de kinderopvang is schreeuwend duur en zij hebben vaak geen energie om ook nog eens hún nog levende ouders of andere arme zielige mensen na te lopen.
Mw. Bussemaker vind het geen goed idee wanneer vrouwen afhankelijk zijn van het inkomen van hun man. ‘Emancipatie vergt onderhoud’. In veel dingen ben ik het met haar eens; mannen en vrouwen moeten gelijke kansen krijgen op de arbeidsmarkt, ze moeten voor hetzelfde werk evenveel salaris krijgen. Het is schandalig dat het nog steeds niet het geval is.
Zij is in het kabinet Balkenende 4 staatssecretaris van volksgezondheid, sport en cultuur geweest en nu minister van onderwijs cultuur en wetenschap en zij weet als geen ander hoe het op de markt van de volksgezondheid toe gaat. Neem ik aan.
Wat willen ze nu daar in Den Haag? Dat iedereen werkt en onafhankelijke is, (want stel je voor dat je gaat scheiden) of dat we meer mantelzorg op ons nemen. Het is het één of het ander want met een part time baan kun je jezelf ook niet onderhouden. (Stel je het geval voor dat je gaat scheiden)
De ministers Schipper en Bussemaker moeten maar eens samen om de tafel gaan zitten; uitzoomend naar deze maatschappij kijken en een eenduidig plan maken dat gaat werken want nu wringt het aan alle kanten. Ik wens ze veel succes.
Mw. Bussemaker doet geen uitspraken over individuele situaties. Gelukkig maar, want ik neem opnieuw de vrijheid om zelf te kiezen en nu afhankelijk te zijn van het salaris van mijnheer Cathy, terwijl ik me ook had kunnen laten afkeuren en een uitkering opstrijken.( voor het geval ik zou willen scheiden)
Dat kan gelukkig prima én wij hebben geen plannen om te scheiden.
Het bevalt mij uitstekend; ik heb nog nooit zoveel gelezen en geleerd als de afgelopen jaren.
donderdag 23 mei 2013
Plat
Je kunt er niet omheen; verschillende kranten en sites berichten erover. Een Evangelist wil de vermoorde broertjes Ruben en Julian opwekken uit de dood.
'Stel je voor dat de twee vermoorde jongens na gebed weer terugkomen uit de dood. Dan staat toch het hele land op zijn kop?', schrijft Plat op zijn Facebookpagina. Hij heeft inmiddels het bewuste artikel verwijderd. Heel verstandig.
Het is dezelfde meneer die met een 'gloriestoel' door het land trekt om mensen te genezen. Hij geneest er zeer velen, halleluja…..………...volgens hemzelf.
Ik ben niet zo dol op evangelen. Ze gaan mij te emotioneel met geloofszaken om. Ooit heb ik wel eens overwogen om naar een meer evangelische gemeente te gaan. Ben nu blij dat ik het niet heb gedaan al zou ik in onze gemeente wel wat meer van de Heilige Geest willen zien en ervaren.
Ik heb zo het idee dat die evangelische gemeenten meer zijn voor emotionelere mensen. Omdat in deze tijd zeer velen een gemeente zoeken waar hij/zij zich thuis voelt worden mensen als vanzelf uitgeselecteerd in groepen. Gezift als de tarwe. Eigenlijk best curieus als je er zo over nadenkt.
Tegelijkertijd vraag ik mij dan af waarom ik dat wil. Dat van die Geest. Ter bevestiging van mijn geloof natuurlijk. Heb ik dat dan nodig, twijfel ik nog? Nee, eigenlijk niet. God heeft mij het geloof gegeven en dat blijkt rotsvast te zijn, zelfs na twee jaar atheïstisch forum. Juist omdat het niet uit mezelf komt. Het geloof overkwam mij. Dat is ook de reden dat ik niet bang ben het weer te verliezen.
In geloofszaken is God niet Iemand die het met de ene hand geeft en de andere weer terugneemt. Wel in materiele zaken; zie Job.
Hoe ik ook wroet en zoek in allerlei onderwerpen. Vanuit het geloof mag dat. Denk ik.
Kom daar maar eens om in een andere religie.
Maar wat moeten we met deze meneer? (Voor het drama zelf, van de vader en zijn kinderen, heb ik geen woorden)
Hij hoopt dat de familie naar hem toe komt want volgens hem is handoplegging noodzakelijk. Dan kent hij toch zijn Bijbel niet goed.
Jezus legde bij de dode Lazarus geen handen op. Bij de jongen van Naïn ook niet en bij het dochtertje van Jaïrus pakt Hij alleen haar hand vast.
Verder beweert hij dat in het buitenland al volop mensen uit de doden opstaan. Waarom lees ik dat nergens in de krant? Hij wilde ook het meisje uit Spakenburg, dat door suïcide om het leven kwam, komen opwekken. Gelukkig wezen die ouders deze ‘hulp’ af.
Hoe kun je in Gods naam zo’n bord voor je kop hebben, vraag ik mij af.
Wanneer ik filmpjes op zijn Facebookpagina bekijk, het commentaar erbij léés en hóór hoe hij mensen de woorden in de mond legt krijg ik slappe lach.
Wat drijft zo’n man, hoe werkt dat in dat brein? Zou meneer Swaab dat begrijpen?
Laten we het hier maar bij houden
Voorlopig doet meneer Plat zijn naam te veel eer aan.
'Stel je voor dat de twee vermoorde jongens na gebed weer terugkomen uit de dood. Dan staat toch het hele land op zijn kop?', schrijft Plat op zijn Facebookpagina. Hij heeft inmiddels het bewuste artikel verwijderd. Heel verstandig.
Het is dezelfde meneer die met een 'gloriestoel' door het land trekt om mensen te genezen. Hij geneest er zeer velen, halleluja…..………...volgens hemzelf.
Ik ben niet zo dol op evangelen. Ze gaan mij te emotioneel met geloofszaken om. Ooit heb ik wel eens overwogen om naar een meer evangelische gemeente te gaan. Ben nu blij dat ik het niet heb gedaan al zou ik in onze gemeente wel wat meer van de Heilige Geest willen zien en ervaren.
Ik heb zo het idee dat die evangelische gemeenten meer zijn voor emotionelere mensen. Omdat in deze tijd zeer velen een gemeente zoeken waar hij/zij zich thuis voelt worden mensen als vanzelf uitgeselecteerd in groepen. Gezift als de tarwe. Eigenlijk best curieus als je er zo over nadenkt.
Tegelijkertijd vraag ik mij dan af waarom ik dat wil. Dat van die Geest. Ter bevestiging van mijn geloof natuurlijk. Heb ik dat dan nodig, twijfel ik nog? Nee, eigenlijk niet. God heeft mij het geloof gegeven en dat blijkt rotsvast te zijn, zelfs na twee jaar atheïstisch forum. Juist omdat het niet uit mezelf komt. Het geloof overkwam mij. Dat is ook de reden dat ik niet bang ben het weer te verliezen.
In geloofszaken is God niet Iemand die het met de ene hand geeft en de andere weer terugneemt. Wel in materiele zaken; zie Job.
Hoe ik ook wroet en zoek in allerlei onderwerpen. Vanuit het geloof mag dat. Denk ik.
Kom daar maar eens om in een andere religie.
Maar wat moeten we met deze meneer? (Voor het drama zelf, van de vader en zijn kinderen, heb ik geen woorden)
Hij hoopt dat de familie naar hem toe komt want volgens hem is handoplegging noodzakelijk. Dan kent hij toch zijn Bijbel niet goed.
Jezus legde bij de dode Lazarus geen handen op. Bij de jongen van Naïn ook niet en bij het dochtertje van Jaïrus pakt Hij alleen haar hand vast.
Verder beweert hij dat in het buitenland al volop mensen uit de doden opstaan. Waarom lees ik dat nergens in de krant? Hij wilde ook het meisje uit Spakenburg, dat door suïcide om het leven kwam, komen opwekken. Gelukkig wezen die ouders deze ‘hulp’ af.
Hoe kun je in Gods naam zo’n bord voor je kop hebben, vraag ik mij af.
Wanneer ik filmpjes op zijn Facebookpagina bekijk, het commentaar erbij léés en hóór hoe hij mensen de woorden in de mond legt krijg ik slappe lach.
Wat drijft zo’n man, hoe werkt dat in dat brein? Zou meneer Swaab dat begrijpen?
Laten we het hier maar bij houden
Voorlopig doet meneer Plat zijn naam te veel eer aan.
woensdag 22 mei 2013
The King’ s Speech
Een ingetogen film met mooie muziek en mooie beelden. Verder hou ik ook wel van geschiedenis; ik vrat vroeger historische romans. Een gemakkelijke manier om de geschiedenis te leren kennen en te onthouden omdat ik me gemakkelijk verplaatste en op die manier de personages wat leerde kennen.
Regisseur is Tom Hooper; Colin Firth en Geoffry Rush spelen de hoofdrollen als resp. Koning George 6e en Lionel Logue, de Australische spraak leraar.
Deze film werd bedolven onder de prijzen. Of die allemaal verdiend zijn daar valt over te discussiëren, feit is wel dat er uitstekend in wordt geacteerd en dat een verhaal niet schokkend of met special effects behoeft te worden gelardeerd om toch aansprekend, meeslepend te zijn en plezierig om naar te kijken.
Vooral de psychologie achter het stotteren vind ik dan weer boeiend. Het komt in de film wel iets aan de orde maar eigenlijk zou ik daar meer van willen weten.
Zou Colin trouwens een spraakleraar hebben gehad om te leren stotteren?
Abonneren op:
Posts (Atom)