वाराणसी

Die kriebeltjes die voor mij onleesbaar zijn staan voor Varanasi of Benares, de oudste stad van India en mogelijk één van de oudste, continu bewoonde steden ter wereld. Ze komt al voor in de oude Rag Veda's van 1500 - 1200 BC. Het is één van de heilige steden van de Hindoes. Wanneer je in Varanasi sterft brengt dat verlossing. En een bruid die zichzelf een beetje serieus neemt trouwt in een sari uit Varanasi.

De stad ligt aan de Ganges, de heilige rivier en is het meest bekend om de lijkverbrandingen. Zo'n tweehonderd per dag. Soms denk ik: moet ik niet zeggen ‘crematies’ maar dat vind ik te ontduikend voor een harde werkelijkheid.
De rivier was veel breder dan ik had gedacht. Het is niet een rivier die je even overzwemt, daarvoor is zij hier te breed. Dat de rivier heilig is merk je aan het dagelijkse gebed dat s ’avonds bij zonsondergang voor de rivier wordt gebracht. Zeven jonge mannen voeren allerlei rituelen uit begeleidt door belgerinkel en hindoe muziek.
Overdag is het heel anders. Je blijft je verbazen. Doden worden aangevoerd op bamboe laddertjes/draagbaren via bepaalde ghats, de trappen vanuit de stad naar de rivier. (er zijn ongeveer 85 ghats, ieder met een eigen naam)
Op de andere ghats wordt ook gewassen, de was gedroogd en spelen en zwemmen kinderen.

Als ‘vlindertjes’ en 'bandjes' hebben kinderen lege plastic flessen om hun armen en/of middel gebonden. Koeien en geiten lopen overal. Ook tussen de lijken door die liggen te wachten op de trappen. De lijken die ik gezien heb waren netjes verpakt in rood/goud en soms wit. Volgens onze gids is voor elke verbranding ongeveer 300 kilo hout nodig. Dat ligt ook op grote stapels waar maar ruimte is.
Voor zover ik het heb kunnen bekijken – toeristen blijven op gepaste afstand – worden de overledenen vijf keer in het water gedompeld. Daarna eerst wachten op de beurt, vervolgens worden ze op een stapel hout gelegd, daaroverheen nog een laagje hout. Allerlei kruiden worden toegevoegd. Dan lopen de familie en de Brahman (hoogste geestelijke die al een goddelijke ziel heeft) er zeven keer omheen en wordt het vuur aangestoken door de kaalgeschoren oudste zoon of het meest naaste familielid. Vrouwen komen er niet aan te pas, zij zijn te emotioneel.
Een verbranding, op dezelfde dag van overlijden, duurt ongeveer 3 a 4 uur. Maar zolang wachten de nabestaanden niet. De resten worden in de rivier, in dit geval de Ganges geveegd. Maar bij alle rivieren in India worden lijken verbrand.
Een eindje verderop neemt een dorstig jongetje een slokje van het rivierwater.

काठमाडौं

De verbrandingen in Kathmandu, de hoofdstad van Nepal vond ik nog heftiger.
De heiligste plaats voor de hindoes in Nepal is het tempelcomplex van Pashupatinath aan de Bagmatirivier die weer uitmondt in de Ganges. Wat een vieze smeerboel.
De rivier staat op dit moment grotendeels droog. De asresten worden op de modderige rivierbedding geveegd waar apen en koeien lopen en soms ook mensen, op zoek naar……tsja wat? Gouden tanden en kiezen? Een emmer water wordt na gegooid om de plek te reinigen voor de volgende brandstapel. Vuile dekens en moltons slingeren rond en zelfs een lege doodskist van dun aluminium. Meestal worden die er wel snel uitgevist en weer verkocht voor een volgend slachtoffer.
De troep is weerzinwekkend evenals de stank.
Varanasi was hierbij vergeleken inderdaad heilig.

De sadhu’s zijn weer een ander verhaal: heilige mannen en sinds kort ook vrouwen die hebben gekozen voor een materieloos leven om zo snel mogelijk één te worden met het ‘kosmische bewustzijn’. Wat dat ook moge zijn. Ze leven van giften en worden gerespecteerd. Ze vereren verschillende goden; je hebt Shiva- , Vishnu- en Krishna aanhangers en misschien nog wel meer.
Ze vallen op in het straatbeeld, ze zijn beschilderd en dragen meestal oranje kleding maar lopen soms ook naakt en met as besmeurd rond.
Het vervelende is dat ik niet zo overtuigd ben geraakt van hun heiligheid en ascetisme. Daarvoor probeerden de meesten toch teveel de aandacht te trekken van het toeristen-vrouwelijke schoon.
Natuurlijk mochten we foto’s maken........wel dokken graag.

Predikster VI

Want wat ook akelig is: dat, wanneer je heel veel hebt gekregen en verzameld in het leven, God de mogelijkheid om er van te genieten in het brein blokkeert en die mogelijkheid wel aan een ander geeft. Zelfs wanneer je al alles hebt wat je hart begeert, en je blijft maar rijkdom vergaren en je bent niet in staat om ervan te genieten; een ongeboren kind heeft het beter dan jij.
Een ongeboren kind weet nergens van en heeft rust, meer dan iemand die alleen maar zwoegt.

Wat heeft een arm, derde wereldland mens eraan om te weten wat we in het Westen allemaal hebben bereikt in het leven? Je wakkert zijn hebzucht aan.* Zij en jij hebben er meer aan wanneer je weet te genieten en blij te zijn met wat je wél hebt ook al ben je arm, dan altijd maar meer te willen. Want uiteindelijk is het verloren moeite en heb je er niets aan.
Maar ik besef dat ik dit zeg vanuit een riante positie.

Wie of wat wij zijn is al lang geleden vastgesteld. De wereld is gedetermineerd, zo geloof ik. Je bent een mens en je kunt het niet opnemen tegen God de Schepper. Je kunt als ‘mensenmier’ wel eens proberen om flink uit te halen tegen de ‘Goddelijke Olifantspoot’ wanneer er dingen zijn die je niet aanstaan, maar het heeft geen effect. Ik weet dat het beter is erop te vertrouwen dat Hij weet wat goed voor je is maar dat zou ik niet zomaar kunnen zeggen tegen iemand die werkelijk in de penarie zit.
Iedereen moet daar zelf mee in het reine komen.
Wat er na ons korte leven gebeurt weten we niet definitief zeker, we hopen en geloven. We zijn maar een stofje op de miljoenen jaren durende tijdsbalk.


* 29-05
Wat heb ik eraan wanneer ik in Elseviers Magazine lees dat een bestuursvoorzitter van het kadaster 202.000 euro per jaar verdient? (nr 22)

De liefde eist nimmer rechten op, zij geeft ze altijd. De liefde lijdt immer, koestert nooit wrok, wreekt zichzelf nooit.


Mahatma Gandhi, de Indiase vader des vaderlands. 1869-1948

Naaldkunst

Wanneer je Padma Shri Shams intikt in Google kom je op een naaldkunstenaar uit.
In Agra valt zomaar nog meer te ontdekken dan de Taj Mahal.
Bij een bezoek aan het juweliers familiebedrijf Koh-I-Noor werden we met hem geconfronteerd. Dit bedrijf koopt alles op van deze naaldkunstenaar die de mooiste driedimensionale kunstwerken heeft gemaakt met naald en borduurzijde dat hij vaak eerst zelf ook nog in de juiste kleur verfde. Hij verwerkte daar gouddraad en (half)edelstenen in die geleverd werden door het bedrijf Koh-I-Noor.
(Koh-I-Noor heet ook de grootste diamant die, helaas voor India, nog steeds tot de Britse kroonjuwelen behoort.)
Járen deed hij over één kunstwerk. Hij vulde zijn borduurwerken niet op met een vulmiddel maar borduurde draad over draad.
Als ik me goed herinner is deze kunstenaar in 1999 overleden. Helaas werd hij op latere leeftijd blind.
Zijn werken zijn vooral scènes uit de natuur en bloemige stillevens.

Waar ik door verrast werd is dat hij als Hindoe een wandkleed maakte van de Goede Herder. (ongeveer 1.00x 0.75) En wat voor één. Hij deed er achttien jaar over. Je weet toch maar nooit wat er in de hoofden en harten van mensen omgaat.

Incredible India

Namasté, (ik buig voor je)

Welke woorden zou je kunnen gebruiken om India te beschrijven. Eigenlijk weet ik het niet.
India moet je ondergaan; je onderdompelen met al je zintuigen wagenwijd open. (en voldoende Immodium en ORS bij de hand)
Een land van enorme tegenstellingen, een rijke historie en kleurrijke, mooie mensen.
In tegenstelling tot Thailand, wat 20 miljoen bezoekers per jaar trekt, komen er in India maar 3 miljoen. Onbegrijpelijk.

Behalve de ‘Golden Triangle’ (Delhi, Agra en Jaipur) hebben we ook Khajuraho, Orcha, Sarnath en Varanasi bezocht en later een klein gedeelte van Nepal.
Wat mij de eerste dagen in Delhi opviel was, behalve de drukte, de herrie, de rommel, de armoede en de hitte, de vriendelijkheid van de mensen. Waar ik ook keek en oogcontact maakte: er werd spontaan en breed naar mij geglimlacht. Kom daar maar eens om wanneer je op de Lijnbaan in Rotterdam loopt. Het maakte dat ik mij ook vrolijk voelde.
‘Smiling is infectious
you catch it like the flu….’

Het verkeer is één grote film. Alles krioelt door elkaar: auto’s, bussen, fietsen, brommers, tuc-tucs (driewielige, geel/groene taksi’s), riksjafietsen en ossenkarren. Daar tussendoor koeien, apen, honden en af en toe een zwijn. De dieren slapen ook rustig midden op straat en iedereen ontwijkt hen.
Er lijken geen regels te zijn, maar dat hoeft ook niet wanneer je per definitie rekening houdt met elkaar. Alles peppert en toetert, het is een herrie van jewelste en iedereen komt toch zonder ruzie en opgestoken middelvingers op de plaats van bestemming.

Het platteland van Noord India is ook werkelijk plat. Slechts hier en daar steekt een groepje bergen de top op. Er zijn veel korenvelden waar nu geoogst wordt; met de hand en een sikkel! Vrouwen in kleurige sari’s met schoven op hun hoofd lopen naar de dorsplaats. Dorsen gebeurt wel machinaal.
De dorpjes zien er gemoedelijk uit. Eén laags huisjes met een pannen of rieten dak. Nauwe paadjes daar tussendoor waar net een koe doorheen kan. Hier en daar bosjes bananenbomen en/of bamboe. Van de grotere bomen weet ik geen naam. Op dit moment bloeien wel de lila Jacandra en een Acaciasoort met prachtige felrode trosjes bloemen.
Canna ’s zie je ook: rood en geel met oranje.
Bij de gezamenlijke dorpspompen, die er in dit gebied redelijk nieuw uitzien is het vaak druk. Er wordt gewassen, gedoucht en getapt en spelen er kinderen. Hoe belangrijk is een goede waterpomp!

De mooiste bouwwerken voor mij zijn de Taj Mahal in Agra, sinds 2007 één van de zeven wereldwonderen en de Bahai tempel in Delhi. De eerste stamt uit 1648 en de tweede uit 1986.

De geschiedenis achter de Taj Mahal maakt het nog meer sprookjesachtig.
Shah Jahan, uit de Mogoldynastie bouwde de Taj als mausoleum voor zijn geliefde vrouw Mumtaz.
In dit geval eens een keer geen religie of machtsvertoon als basis maar liefde. Ach, ik weet dat meneer Cathy hetzelfde zou doen wanneer hij zoveel geld had. *grinnik*
Er is genoeg te vinden via Google. Dit is een foto van de achterkant met een bleek avondzonnetje. s 'Morgens was het helaas mistig.
Wat ik niet wist is dat de Taj Mahal is gebaseerd op de eerder gebouwde Itimad – ud - Daulah.

De moeder van Shah Jahan, bouwde dit mausoleum rond 1620 voor haar ouders.
Bij de Bahai tempel (onder) moest ik onwillekeurig denken aan het Opera house in Sydney. Zelf vind ik deze mooier; de ‘geslotenheid’ van een lotusbloem i.t.t. tot de ‘openheid’ van Sydney past n.m.m. ook beter in dit land ook al is het een aanbiddingsplaats waar alle gelovigen welkom zijn. Dat vind ik dan ook wel weer heel mooi. Een gezamenlijke aanbiddingstempel voor iedereen die beseft dat er iets groters bestaat dan dat hij/zijzelf is en dat niet 'in ongerechtigheid ten onder houdt'. (Rom 1: 18,19)

Predikster V

Wees bedachtzaam met woorden. Veel mensen zijn babbelziek. Probeer eens te beseffen wat je een ander aandoet wanneer je jezelf zo graag hoort praten.
Doe geen loze beloften. Zeker niet tegen God. Bedenk eerst of je je belofte kunt nakomen. Zo niet, beloof dan niets. ‘We moeten eens afspreken’, ik zal gauw eens bellen of langskomen’ zijn voorbeelden van vaak loze beloften. Je hebt er niets aan.
Veel praten is zinloos. Mensen luisteren toch niet, ze hebben het te druk met zichzelf.

Wanneer je ziet dat het recht wordt geschonden verbaas je je daar dan niet over. Het is meestal zo dat er 'naar boven' de hielen worden gelikt en 'naar beneden' getrapt.
Wie van eurootjes houdt krijgt er nooit genoeg van en wil altijd meer.
Bezie geld als een ruilmiddel. Niets meer.
Mensen die rijk zijn hebben veel vrienden, hoe weet je of ze uit zijn op je geld of niet?
De harde werker slaapt lekker na een drukke dag maar degenen die teveel van hun buik houden moeten aan de maagzuur remmers, willen ze kunnen slapen.
Wanneer je teveel wilt verdienen en denkt dat te kunnen bereiken door te speculeren op de beurs zou er op een dag best eens achter kunnen komen dat zijn geld verdampt is.
Dan is alles voor niets geweest.
Maar weet je te genieten van de kleine dingen waarvoor je hard gewerkt hebt en waarvan je beseft dat ze door God zijn gegeven dan ben je een gelukkig mens. ‘Wie van zijn herinneringen weet te genieten, leeft dubbel.’
Ook wanneer je op die manier van rijkdom kunt genieten.

Predikster IV

Op 19 maart 2014, VARA zag ik een programma – the Court - over het in 2002 opgerichte ICC, het International Criminal Court. Het ging o.a. over het ronselen van kindsoldaten in Congo door Thomas Lubanga .
Ik vond het verschrikkelijk, het sneed door mijn ziel. Wat een weerzinwekkend onrecht werd die opgeschoten jongens en meisjes aangedaan. Niemand die hen of de machteloos toekijkende moeders kon troosten en ik kon het ook niet. Misschien is het dan inderdaad maar beter om dood te zijn of nooit geboren.

Heel veel gezwoeg komt voort uit afgunst of jaloezie. Uit de jacht op geld, seks en macht; statusverhoging en aanzien. Dat is met recht ijdelheid en zinloos.
Helemaal niets doen is geen optie maar het is welverstandig om met regelmatig de tijd te nemen om tot jezelf te komen en je gedachten te ordenen.

In deze tijd zie ik veel singles. Het is niet zo dat ze allemaal werken voor hun centjes maar meer omdat ze er plezier in hebben. Wat een luxe om de baan te vinden die tevens een hobby kan zijn.
Het is denk ik wel beter om met z’n tweeën te zijn. Je bent elkaars klankbord en hulp. Met de huidige social media hoeft niemand zich meer eenzaam te voelen al is het veel beter om elkaar in de ogen te kijken. Tegelijkertijd hoort een bepaalde mate van eenzaamheid bij het leven denk ik.
Je kunt beter jong en wijs zijn dan oud en dwaas. Beetje een vals dilemma: wijs zijn is altijd beter dan dwaas zijn.
Je hebt meer voldoening door je omhoog te werken dan met een gouden lepel in de mond geboren te worden. Succesvolle mensen hebben meer volgers dan anderen omdat ze vaak dienen als rolmodel. Maar deze mensen zijn geen echte vrienden. Het stelt niets voor.
Weet wat je doet wanneer je naar de kerk gaat. Je kunt er beter echt gaan luisteren om er een beter mens van te worden dan dat je het doet vanwege de sociale conventies want dan stelt het niets voor.