Peace

Vorige week las ik het al op verschillende sites; nu las ik het in het ND: een reformatorische scholengemeenschap in Kampen heeft drieduizend zelfgecreëerde schoolagenda’s vernietigd omdat er ergens een foto stond met een jongetje dat een T-shirt droeg met het peace teken.
Verontrustte ouders informeerden de schoolleiding over dit ‘occulte’ teken, want tijdens keizer Nero stond dit teken voor vervolging en marteling van christenen.
Inmiddels zijn de agenda´s vernietigt.

Ik heb er wel moeite mee: hoever moet je gaan? Wanneer ik een mooie mestkever aan een ketting om mijn hals draag kan mij de betekenis die de Egyptenaren er vroeger aan gaven toch niet schelen?
Wanneer ik mijn saffiertjes draag geloof ik echt niet dat het mijn vermoeidheid verdrijft en mijn zenuwen versterkt.

Welke betekenis geef je er zélf aan is volgens mij de cruciale vraag.
Wanneer het peace teken je herinnert aan Nero die christenen vervolgt zou je kunnen overwegen om het niet te gebruiken maar wanneer het je herinnert als vredesteken van de ‘ban de bom’ tijd: wat is daar mis mee?
Bommen zijn niet fijn.
Wanneer een kerstboom mij herinnert aan domme heidenen die een boom vereren ( Jer 10 ) en ook nog eens een vreselijke sta-in-de-weg is: waarom zou ik zo’n ding dan in huis halen? Begrijp mij goed, het kan geen kwaad en ik zal er niemand om veroordelen want het is een dood ding. Het wordt pas twijfelachtig wanneer je er betekenissen aan wenst te geven en leg je eigen gevoel en regels niet aan iemand anders op!

Ik begrijp het allemaal wel. Ik heb ook een tijd gehad, zeker na het lezen van ‘het domein van de slang’ van W.J. Ouweneel, dat ik ook achter elke boom een demon zag staan die me wel eens zou kunnen ‘besmetten’.
(Er bestaat ook een boeiende, aangrijpende film hierover met Denzel Washington. Even opzoeken..........gevonden: Fallen uit 1998)
De fout was dat ik meer waarde ging hechten aan al die ‘occulte’ zaken dan aan mijn relatie met God. Nu ben ik er veel meer van overtuigd dat ik bij Hem in veilige Handen ben.
Het leeft een stuk relaxter moet ik zeggen.

Genoeg hierover. De agenda’s zijn vernietigt maar wat zouden ze toch met dat jongetje hebben gedaan?

Deze vond ik in de krant. Ik weet niet of het een onderdeel is van een groter geheel, ik kan het nergens vinden maar het is zó mooi:



Vandaag
een dominee gehoord
die Jezus
in een preek tijds
heeft vermoord.


Jaap Zijlstra


Ik plaats het ook maar niet op zondag........onze dominee zou nog denken..........

Boeken, boeken, boeken....

Via een ander blogje kwam ik op de site van uitgeverij Atlas.

Manifest van De Club van Echte Lezers

Een Echte Lezer las op school wél alle boeken op de leeslijst.
Een Echte Lezer verlaat nooit een boekhandel zonder een boek gekocht te hebben.
Een Echte Lezer kijkt altijd in andermans boekenkast.
Een Echte Lezer weet meer.
Een Echte Lezer heeft nooit genoeg boeken.
Een Echte Lezer kan niet inslapen zonder nog een paar pagina’s te lezen.
Een Echte Lezer kan niet stoppen met lezen, ook al wordt het echt veel te laat.
Een Echte Lezer valt regelmatig met boek nog in de hand in slaap.
Een Echte Lezer leest een goed boek soms expres langzaam omdat het anders zo snel uit is.
Een Echte Lezer geeft boeken cadeau.
Een Echte Lezer leeft in een grotere wereld.
Een Echte Lezer leest desnoods de shampooflessen onder de douche.
Een Echte Lezer geeft altijd een boek als kraamcadeau (je kunt tenslotte niet vroeg genoeg beginnen).
Een Echte Lezer zet zijn boeken op volgorde. Alfabetisch. Chronologisch. Of autobiografisch-chronologisch. En niet op kleur.
Een Echte Lezer gebruikt een boekenlegger en gruwt van ezelsoren.
Een Echte Lezer heeft een boekenplankje in de wc.
Een Echte Lezer bezoekt zelfs op het zonnige vakantieadres de plaatselijke boekhandel.
Een Echte Lezer ruikt aan een boek en wappert ermee.
Een Echte Lezer heeft altijd te weinig kastruimte.
Een Echte Lezer vindt het boek beter dan de film.
Een Echte Lezer begrijpt meer.
Een Echte Lezer leest een goed boek gerust nog een keer.
Een Echte Lezer las als kind met een zaklantaarn stiekem onder de dekens.
Een Echte Lezer had alle bibliotheekboeken allang uit voordat het tijd was om ze terug te brengen.
Een Echte Lezer heeft discussies met andere Echte Lezers: mag je strepen in een boek of absoluut niet?
Een Echte Lezer vindt boeken weggooien net zoiets als je hond in vakantietijd dumpen op een parkeerplaats.
Een Echte Lezer verlaat nooit het huis zonder een boek.

Wanneer je jezelf herkent als echte lezer kun je jezelf opgeven als lid en geniet dan weer allerlei voordeeltjes.

Zelf ben ik geen echte lezer *grinnik* want op mijn toilet is geen boekenplankje maar een magnetisch bord met allerlei berichten en uitspraken en tijdens vakanties kom ik niet in boekwinkels; ik fotografeer ze.

Links is in de oude synagoge van Safed,Israël en rechts in zomaar een straatje in Sevilla.

Madrid, vlakbij het 'Parc de Retiro' 2015

                                                     
                                                    Een boekenwinkeltje in Limoges, Frankrijk.

 
Een boekenstalletje in Rome.

Flatliners

Een film uit 1990; regisseur Joel Schumacher.
Hoofdrollen door allemaal bekenden: Kevin Bacon, Julia Roberts, Kiefer Sutherland (zoon van Donald), William Baldwin(broer van Alec) en Oliver Platt die veel meer lengte heeft dan ik in mijn hoofd had.
Ik las pas iets over deze film en warempel kwam hij afgelopen zaterdagavond/nacht op TV.
Het gaat over een aantal medische studenten die BDE’s gaan opwekken (a flat line) bij zichzelf.
Ze hebben de know how en middelen om dat te doen en kunnen elkaar ook weer ‘terughalen’. Ze willen als echte wetenschappers nu wel eens weten of er echt iets is ‘aan de overkant’.
Religie en filosofie hebben gefaald dus nu is het de beurt aan de wetenschap.

Alles wordt voorbereid en de bedenker, Kiefer Sutherland is degenen die ‘mag’. Na hem willen de anderen echter ook en wordt het opbieden wie het langste ‘weg’ durft. (in een prachtig Art Nouveau/Art Deco decor)
Uiteindelijk gaan ze allemaal een keer behalve Oliver. Alles wordt op film vastgelegd voor de eventuele eeuwige roem.

Helaas blijkt het niet alles rozengeur en maneschijn aan de andere kant. Wat ze in eerste instantie allemaal verzwijgen is dat ze last krijgen van hallucinaties die te maken hebben met (vermeende) fouten uit hun verleden.
Kevin Bacon is de eerste ( en atheïst) die direct de koe bij de horens vat; de persoon op wie het onrecht betrekking had opzoekt en vergeving vraagt.

Het onderwerp is intrigerend; wie wil nu niet eens weten of er echt iets is, met bewijzen gestaafd.
O.a. Pim van Lommel en Dick Swaab deden/doen daar ook aan mee.
Wie heeft gelijk? Zijn de overeenkomstige ervaringen van mensen met een BDE slechts een chemisch proces in de hersenen? (Swaab) of is er toch meer? (Lommel)
Ook de film blijft inhoudelijk een hulpeloze poging.

Als ik alles met mijn Hollandse boerenverstand overweeg dan zullen we het nooit weten tenzij we zelf de lijn overgaan. Er is nu eenmaal nooit iemand teruggekomen van áchter die definitieve lijn.
Daarom blijft het, ook wetenschappelijk, speculeren.
Ik gelóóf er wel in. Omdat ik de God van de Bijbel die erover spreekt betrouwbaar acht; omdat Jezus is opgestaan.
Ik zie ook hoe mensen een groot potentieel in zich mee dragen voor allerlei dingen waar ze in dit korte leven vaak niet aan toe komen. Zou dat potentieel er voor niets zijn?
Maar hoe dat dan vorm krijgt weet ik niet, ook al probeer ik er soms een voorstelling van te maken.
Meestal draait het uit op een wat meer paradijselijke voortzetting van dit leven.
Maar of dat klopt of toch totaal anders is zal ik ook dán pas weten.


04-09
Vanmiddag, toen ik languit aan het Nederlandse strand (jawel!) lag, lag ik nog na te mijmeren over deze film.
Ik vergat een aangrijpend moment te melden wanneer Kevin Bacon als atheïst zijn excuses aanbied aan God en meteen in verontwaardigd verzet komt wanneer het er op lijkt dat Kiefer Sutherland - die voor de tweede keer 'weg' is - komt te overlijden.
Soms ben ik jaloers op mensen die het oneens zijn met God zo durven te uiten.
Ik denk dat ik vroeger te bang gemaakt ben met hel en verdoemenis om zo voluit het leven te durven leven.

Dit zijn de namen

Geschreven in oktober 2012 door Tommy Wieringa. Ik las de twaalfde druk van mei 2013.
Dit boek werd bekroond met de Libris Literatuurprijs 2013. Dit is mijn eerste boek van hem.
‘Uit de vlakte duikt een groep verwilderde vluchtelingen op. Ze veroorzaken angst en onrust in de stad’. Zo begint de samenvatting op de achterflap. Maar dan ben je al op driekwart van het boek! De hoofdpersoon, commissaris van politie, Pontus Beg (Pontius P: gerechtsdienaar?) ontrafelt de geschiedenis helemaal niet. Dat doet de schrijver.
De titel ‘Dit zijn de namen’ is naar mijn idee een verwijzing naar Exodus/Uittocht. Maar de meeste vluchtelingen hebben geen naam. Ze worden aangeduid als ‘de Afrikaan’, ‘de vrouw’, ‘de man uit Asjchabad’. Ik denk dat het verwijst naar een universeler verband. De naamloze vluchtelingen die hun heil proberen te zoeken in een ‘beloofd land’ wat niet bestaat.
"Ze kwamen met ontelbaren……"

Twee verhaallijnen, de vluchtelingen en de ontwikkeling van Pontus lopen naast elkaar tot ze elkaar kruisen en gezamenlijk verder gaan.
Zoals dat vaak gaat met boeken waar je een hoog gespannen verwachting van hebt: het viel wat tegen.
Het weinige wat ik wel boeiend vond was de poging om de oorsprong van een religie te beschrijven: het bijgelovig betekenis geven aan samenvallende gebeurtenissen.
Maar het blijft voor mij een armzalige poging.
Het verband wat Wieringa via Pontus probeert te leggen tussen de botten van Jozef en het hoofd van de Afrikaan bevreemde mij. Ik probeer het wel te begrijpen maar het klopt gewoon niet.
Noch de joodse religie is op zo’n manier begonnen, noch een andere van de openbaringsgodsdiensten. Religies die beginnen op een manier die Wieringa beschrijft worden vroeg of laat doorgeprikt.

---------------- De botten van Jozef geven naar mijn mening iets heel anders aan: omdat men in de ‘oude wereld’ dacht dat de identiteit in de beenderen zat sjouwde men met Jozefs beenderen om zo zijn identiteit te bewaren onder zijn eigen volk. Jozef is een type van Jezus. Zoals later de beenderen (identiteit) van Jezus aan het kruis niet werden gebroken maar ‘heelhuids’ werden bewaard voor de opstanding en de gang naar het beloofde land/ hemelvaart.--------------------*

Het vinden van een nieuwe identiteit door Pontus die zijn Joodse wortels ontdekt, vond ik wel mooi. Het geeft hoop omdat hij nu tot een exclusief volk behoort. Hij studeert hard op de Joodse teksten: ‘Christen kon je worden, moslim net zo, joods niet. Nooit helemaal. En voor het overige deel lieten ze je verdomd hard werken. Net zo lang tot je vroom of geleerd was, en dan hielden ze dat begeerde laatste beetje voor zichzelf. Daarin stak het onrecht, maar hij baadde in het warme licht van uitverkorenheid.’
Uitverkorenheid leidt tot jaloezie bij anderen, zo zat ik te bedenken. Is dat de basis van het antisemitisme? Dan zegt het meer over de antisemiet dan over de Semiet.

Het gaat niet over verlossing zoals de achterflap beweerd, het gaat over hoop. Het is hoop waarmee de vluchtelingen op pad gaan. Hoop op een ander land en een beter leven. Dat houdt hen overeind. Hoop geeft de baby van de enige vrouwelijke overlevende; hoop ontvangt Pontus van de laatste rabbijn uit het stadje en geeft Pontus weer door aan de jongen die het overleeft door hem naar het wél bestaande beloofde land Israël te sturen.
In het ‘voorjaar’.
Het jaargetijde van de hoop.
Wat is een mens zonder hoop.

Wieringa kan (filosofisch) schrijven.
“Gevoelens waren voor gelukkige mensen”
en “dat hij ergens bij hoorde, dat was de ontroering” en
“Er is geen haast” zei de rabbijn. “Het enige goede antwoord is het antwoord op het goede moment. Het komt vanzelf.”
Mooi is de gedachte van Confucius die ook ergens ter sprake komt:
“Confucius, zei Diniz, zou als hij het voor het zeggen zou hebben in een land, als eerste het taalgebruik verbeteren. Want als het taalgebruik niet juist is, dan is wat wordt gezegd niet dat wat bedoeld wordt. En als wat gezegd wordt niet is wat men bedoelt, komen er geen werken tot stand. Komen de werken niet tot stand, dan gedijen de kunst en de moraal niet. Gedijen deze niet dan is er geen juiste rechtsspraak. Als er geen juiste rechtsspraak is, dan weet de natie niet wat te doen. Daarom moet men geen willekeur dulden in het woordgebruik. Dat is waarop alles aankomt.”


* 01-09
Ik ben nog even op zoek geweest naar de bron hiervan maar die kan ik niet meer vinden.
Zelf geloof ik hierin omdat het zoveel dingen verklaart. Tot er natuurlijk een beter argument komt voor het gedoe met beenderen.

SGP en een vrouw

Een driewerf houzee voor Lilian Janse, die de kieslijst van de SGP in Vlissingen gaat aanvoeren bij de komende gemeenteraadsverkiezingen.
Ik wens haar kracht, wijsheid en sterkte van boven toe.

Om nog maar eens te refereren aan een eerder blogje : ze zal het nodig hebben.

Krijg ik gelijk met mijn ‘ SGP-mannenprobleem’ dat door P.F. Bouter aan het einde in de brochure 'Mannelijk en vrouwelijk schiep hij hen’ wordt aangekaart omdat deze keuze is gemaakt bij een gebrek aan enthousiaste mannen?

“Er zijn aanwijzingen dat de man in een cultuur van gelijkheid geneigd raakt zijn roeping te verwaarlozen om hoofd te zijn. Waar vrouwen in de kerkenraad komen, blijken geregeld mannen minder bereid te zijn er in te gaan. Er ontstaat een zekere terugtrekkende beweging. Een eerherstel van de man en het mannelijke lijkt nodig te zijn. Juist om het gezag in de kerk aanwezig te laten zijn.”

Vul voor kerkenraad, gemeenteraad in en voor kerk, gemeente et voilà.
Er is geen vrouwenprobleem; bij andere partijen gaat het ook prima. Er zijn mannen in een bepaalde cultuur die problemen hebben met vrouwen.
Ik wens de mannenbroeders succes in het herstellen van hun eer..........

"Indeed, the metaphor of a conflict between science and religion is a late modern myth, carefully cultivated by those who want to promote the suggestion that belief in God is irrational."

Uit ‘Science and Religion: harmony, no conflict’ op 20 augustus geschreven door Emanuel Rutten.
Te vinden via de link rechtsonder. (wijsgerige reflecties)

In eerste instantie dacht ik bij degenen die deze mythe in stand houden aan mensen als Herman Philipse, Daniel Dennet en Richard Dawkins enz. die gelovigen graag als dom wegzetten en religie de wereld uit willen hebben.
Maar, zo realiseerde ik me, helaas zitten mensen die de mythe in stand houden ook in de kerken. Gelovig en wel. Evolutie kan niet, als je daar in gelooft ben je geen christen. Ga maar geen geologie, biologie e.d. studeren want dat is een aanslag op je geloofsleven.
De ergste die ik ben tegengekomen is: ‘evolutie is ook maar(!) een geloof’
Je bent het toch niet zelf die je eigen geloof in stand houdt? Dat is bij alle andere religies zo maar toch niet bij het Christendom?

Raar,......... welk belang hebben christenen daar nu bij?
Daar moet ik langer over nadenken.