Het was een mooi boek, deze digitale versie. Via het boek van Hilary Mantel wist ik al veel achtergronden en dit boek sloot daar op aan ook al stopt het bij het jaar 1793. De rest volgt in het volgende deel.
De gebeurtenissen worden beschreven via de ‘ogen’ van een Belg: François Robert, ook al een advocaat.
Hij was volgens Op de Beeck de rechterhand van Danton. Helaas kan ik me niet meer herinneren dat Hilary Mantel hem noemde. Maar er waren velen spelers op het revolutionaire toneel van die tijd.
Omdat Op de Beeck ook een Belg is, staan er ook hoofdstukken in over de geschiedenis van België wat in die tijd onder Oostenrijks/Habsburgs bewind stond en dat toont aan dat niets op zichzelf staat. Zelfs de Franse Revolutie niet; verweven als hij is met allerlei andere gebeurtenissen.
Veel bekende dingen las ik: over de wijk van de Cordeliers, de
wijk waar Robert met zijn vrouw Louise en ook Danton woonde; de vele kranten
die geschreven werden in die tijd. Om de vrijheid van meningsuiting te
benadrukken maar die weer leidden tot een verwarrende discussiesfeer. De
grootste schreeuwers, zoals Marat kregen de meest aandacht. Ach ja, dat was
toen ook al zo. Verwarring alom want wat
was waar en wat niet. Complottheorieën maakten iedereen verdacht en angstig.
Wrok en jaloezie speelden hun rol. Sommigen voelen zich altijd een slachtoffer
maar ook slachtoffers blijken geen heiligen te zijn.
De strijd tussen de uitgevers Brissot en Hébert, de eerste was spreekbuis van
de Girondijnen en de ander van de Jacobijnen/ Sansculotten/ Cordeliers waaruit
de Montagnards weer voortkwamen.
Je kunt wel een revolutie beginnen maar wat zijn dan de
verdere plannen. Die waren er wel in de verschillende hoofden die zeker van
goede wil waren maar om alles op één lijn te krijgen is een ander verhaal. Dat
lukte pas weer onder het regime van Napoleon, een aantal jaar later.
Robespierre was de slimste, hield zich het meest op de vlakte en wachtte zijn
tijd af. Hetzelfde idee over hem kreeg ik bij Hilary Mantel.
Op de Beeck noemt een paar cruciale gebeurtenissen die
hebben geleid tot het vormen van een republiek die op 22 september 1792 werd
uitgeroepen, namelijk:
De mislukte ontsnappingspoging van Louis XVI, de dubbelzinnigheden van een halfslachtige grondwet die de koning met zijn vetorecht in stand hield, het onvermijdelijke conflict tussen hem en de wetgevende vergadering, de oorlogsverklaring aan Oostenrijk, het manifest van Braunschweig en de opstand van 10 augustus 1792, de bestorming van de Tuillerieen.
Het is wel leuk wanneer - in Dijon -, je oog op zo’n bekende
naam valt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten