In 1984 geschreven door Ds. P.B. Suurmond. (1921 – 2010)
Hoe ik aan dit tweedehands boekje komt weet ik niet meer maar ik ben wel altijd
geïnteresseerd in gedachtegangen over de verhouding kwaad/ lijden en de
voorzienigheid van God.
In het eerste deel zegt deze dominee ook gewoon wat hij denkt en waar hij
moeite mee heeft. Het tweede gedeelte lijkt op de ‘Pensées’ van Blaise Pascal.
Van welke ligging een dominee is maakt mij niet zoveel uit. Zelfs vrijzinnigen
kunnen soms vrij zinnige dingen zeggen.
Alles wat helpt om deze wereld beter te begrijpen is welkom.
Voor we de Bijbel opendoen weten we al hoe God moet zijn;
welke eigenschappen Hij moet hebben om het predicaat ‘God’ waardig te zijn en
daar gaan we al in de fout.
God is één en God is Liefde.
Zo vaak horen we: God is genadig maar ook…… vul maar in. Maar wij hebben geen
god met een Januskop. Daar moeten we vanaf want God is één.
Zelf heb ik ooit besloten dat je eigenlijk alleen kunt zeggen: ‘God is’.
Een Zijnde. Precies wat de naam JHWH zegt. Alles wat je meer over Hem zegt
beperkt Hem.
Suurmond gaat toch verder en zegt dat Hij liefde is. Eén/Liefde. Misschien zou
je dan ‘Licht’ ook nog wel toe kunnen voegen.
Jezus is God en God is Jezus. Dus wie Jezus heeft gezien die heeft de Vader
gezien.
Hoe Jezus kijkt, kijkt ook de Vader.
Jezus zegt ergens dat Zijn Vader meer is, maar dat wil niet zeggen dat Hij
anders is.
Voor Suurmond werd dit een hermeneutische sleutel om de Bijbel te lezen.
Ik denk dat daar wel iets inzit. Zelf nam ik Zijn bestáán altijd als
vaststaande zekerheid. De X in die leuke lange vergelijkingen op het wiskundebord
vroeger.
Met die gegeven X kon je hem oplossen. Zo kun je met de zekerheid van Zijn
bestaan de ‘vergelijkingen’ in het leven te lijf gaan. Liefde nu dus toevoegen.
Suurmond zat als kind en puber ook met die lastige vragen over de
voorzienigheid, de uitverkiezing en de verborgen en geopenbaarde wil van God en
zijn ondoorgrondelijkheid waarmee we alles kloppend kunnen krijgen om toch maar
vooral Zijn ‘eer’ hoog te houden. Alsof dat van ons moet afhangen.
Zijn gedachten die hoger zijn dan de onze en dat je niet al te nieuwsgierig mag
zijn. Enzovoort.
De hele mikmak aan onbevredigende verklaringen herkende ik. (je zou toch
verwachten dat men eens wat bij leerde, maar nee, gelovigen houden kennelijk
graag vast aan verklaringen die voor henzelf een mensenleven voldoen.)
Zo besloot Suurmond als kind dat God een monster was die voor zijn eigen
plezier een verschrikkelijk toneelspel speelde met deze wereld en haar
bewoners.
Toch kwam hij ook niet los van Hem.
Dat kwam mede door de houding van zijn vader die hem gelijk gaf toen hij de
moed had om hierover te spreken.
Maar deze wijze vader voegde daar aan toe dat we dan toch ergens een fout maken
in onze gedachten omdat, wanneer God echt een monster was, Hij nooit naar deze
wereld zou zijn gekomen om aan een kruis heel deze wereld vast te houden.
Geheel vrijwillig, uit Liefde.
Zelf heb ik ook altijd het idee gehad dat we in de Liefde
het antwoord zouden vinden voor het grote waarom van dit tranendal. Maar ik kan
daar nooit goed handen en voeten aan geven laat staan woorden voor vinden om
het tot een logisch geheel te vlechten.
Wel had ik ook het idee dat God op de één of andere manier een deel van zijn
almacht had afgestaan omdat Hij bijvoorbeeld niet kan liegen. (Tit 1:2) en niet
Zichzelf verloochenen (2 Tim 2: 13) dus onveranderlijk is.
Zo is Hij betrouwbaar en niet wispelturig. Ik bedoel: wat zou het uitmaken
wanneer Hij, als de machtigste van al, wel zou liegen of zichzelf zou
verloochenen? Hij is aan ons geen verantwoording schuldig.
Maar Hij wil een relatie in liefde en vertrouwen. Het einddoel wil Hij bereiken via de wegen van
de liefde.
Uit liefde schiep Hij ( en daarmee bedoel ik de Drie-enige) deze aardkloot. Uit
liefde zette Hij daar bomen in. De boom des levens kan ik dan begrijpen; de
boom van kennis niet.
Suurmond schrijft dat gedwongen liefde geen liefde is. Dat ben ik wel met hem
eens maar toch…waarom niet meteen ‘liefdevolle hemelbewoners’ van ons gemaakt?
Waarom die gigantische omweg – zoals het Joodse volk – door een woestenij die
aarde of ruimte/tijd heet?
Uiteindelijk komt Suurmond er ook niet uit en blijft ook voor hem alles
raadselachtig. Hij zegt dan: ‘geloven is niet: je uit de raadselachtigheid
vandaan redeneren of rekenen, maar in die raadselachtigheid blijven zeggen: ‘en
toch…’
Ik denk dat je dat niet uit jezelf kunt. Dat wordt je gegeven. En ook het
waarom dáárvan blijft raadselachtig.
Dit boekje helpt mij wel om meer te focussen op die Liefde
van God. Te proberen om te kijken via Zijn ogen en op die manier gelijkvormig
te zijn aan Jezus zoals Paulus oproept in Rom. 8:29.
Take a look through My eyes
There are things in life you learn
And oh in time you'll see
It's out there somewhere
It's all waiting
If you keep believing
So don't run
Don't hide
It will be alright
You'll see
Trust me
I'll be there watching over you
Just take a look through my eyes
There's a better place somewhere out there
Just take a look through my eyes
Everything changes
You'll be amazed what you'll find
(There's a better place)
If you look through my eyes
There will be times on this journey
All you'll see is darkness
But out there somewhere
Daylight finds you
If you keep believing
So don't run
Don't hide
It will be alright
You'll see
Trust me
I'll be there watching over you
Phil Collins
Geen opmerkingen:
Een reactie posten