We gingen, in dit ‘Rembrandtjaar’ natuurlijk voor Rembrandt in het Rijksmuseum. Afgelopen woensdag in de collegereeks hebben we onder andere ‘de Nachtwacht’ besproken zodat hij niet veel geheimen meer voor me had.
Wel indrukwekkend om hem voor het eerst te zien. Ja, het was voor het eerst. *Schaam, schaam*.
De expositie claimt ‘alles’ van Rembrandt te exposeren, maar dat geldt voor alles wat het Rijksmuseum in bezit heeft en dat viel mij voor wat betreft de schilderijen wel een beetje tegen. Die zijn kennelijk toch behoorlijk over de wereld verspreid. Tekent dat de Nederlandse (ver)koopmansgeest?
Tekeningen zijn er in overvloed, veel te veel om je in elke tekening te verdiepen.
Waar ik me over verbaasde was dat het bijna allemaal kleine krabbels waren. Veel van ongeveer vijf bij vijf cm. Logisch eigenlijk, die kun je altijd in je broekzak meenemen.
Maar schilderen kon hij, die Rembrandt.
Ook alweer staande op de schouders van zijn voorgangers want ik las een opmerking: ‘Zonder Caravaggio geen Rembrandt’.
Dat zie ik nu ook wel. Caravaggio heeft met de lichtval, die om de één of andere reden bijna altijd van links komt, iets in gang gezet wat Rembrandt onnavolgbaar heeft geperfectioneerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten