And sorry I could not travel both
And be one traveller, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;
Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,
And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back.
I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and
I took the one less travelled by,
And that has made all the difference.
Robert Frost (1874 – 1963)
In dit gedicht beschrijft Robert Frost de gedachte die mij soms ook kan overvallen: wat als ik in mijn leven andere keuzes had gemaakt; een ander pad had genomen.
Wanneer ik toch voor het conservatorium had gekozen en niet voor de verpleging bijvoorbeeld.
Ik zou een heel ander leven hebben gehad, andere mensen ontmoet. Ook andere kinderen gekregen? Of misschien helemaal niet.
Fascinerende gedachten.
Heb ik ook het pad genomen wat er het minst belopen uitzag? Dat niet, denk ik.
Wel het pad dat het er het minst gemakkelijk, dus uitdagender uitzag maar waar wel velen mij al voorgingen.
Met keuzes maken sluit je nu eenmaal andere mogelijkheden af. Best lastig.
In een parallel universum neem ik dat andere pad wel een keertje. Of heb ik dat daar misschien al genomen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten