Reclamisering

Als we het toch hebben over allerlei ‘eringen’ van de samenleving zoals Islamisering, economisering, flexibilisering, secularisering, radicalisering enz....
dan weet ik er ook nog één: reclamisering.
Het is van den gekke dat je werkelijk overal met reclames wordt geconfronteerd.

Zo las ik ooit op mijn ‘newsfeed’ over een meisje dat in Thailand was verkracht en in het ravijn was gevallen. Er volgde een waarschuwing dat de beelden schokkend konden zijn.
Goed, als ex- verpleegkundige raak ik niet zo snel van de leg maar ik bereidde mij voor. Kreeg ik eerst een vijftien seconden durende reclamefilmpje over een jolig fietsend meisje dat iets dronk van Campina en vervolgens een paar foto’s en een shotje uit het ziekenhuis van het bewuste nieuwsitem. Het meest schokkende was dat filmpje van Campina.

Enkele maanden gelden zat ik met kleinzoon filmpjes te kijken via you tube; heel verantwoordde filmpjes natuurlijk maar voorafgegaan door reclames over Tenalady en Kukident.
Zou men weten dat alleen maar oma’s met hun kleinkinderen deze filmpjes bekijken?
Of misschien alleen maar seniele ouderen?

Een spelletje doen op computer, smartphone of iPad kan niet zonder reclames.
Op facebook is het al niet veel beter gesteld. Nog even en ik zeg mijn lidmaatschap op. Je wordt ermee overspoeld.
Zelfs fora doen mee met de reclamisering van de samenleving. Voor een klein bedrag per jaar aan de beheerder kun je jezelf daarvan verlossen.
Bij het installeren van een ad-blocker krijg je pop-ups om je blocker uit te zetten.
Toedels.

Over films hoeven we het helemaal niet te hebben. Wanneer er een interessante komt op de commerciële zenders dan neem ik hem op en bij het kijken spoel ik al grijnzend de boodschapjes die mij uit de sfeer halen zo snel mogelijk door.
Waren het nu nog leuke reclames maar ze zijn irritant en liegen er lustig op los en we accepteren het allemaal. Steeds maar weer een nog beter wasmiddel, steeds nog langere wimpers, nog meer koopjes.
Het is bizar.
Al tijden verbaas ik mij al douchend over de tekst op mijn flaconnetje douchegel: ‘anti-stress’ en daaronder: ‘so relaxed’.
Ik gebruik het omdat het lekker ruikt. Douchen is altijd al relaxend, de helderste ideeën krijg ik in de douchecabine.
Wat een rare wereld.
De laatste nieuwe: een akelig bericht over veertien verongelukte kampeerders op de Filipijnen.
Foto’s van brokstukken van de bus met daaronder:
[gesponsord]
Geniet van al je foto’s, video’s en internet op je tv zonder kabel. Klik hier.
Denken mensen nog wel eens na?

Het wordt tijd om te emigreren naar een hutje op de hei... Met een boek.