Toch zat ik op de bank en ik keek ernaar en het raakte mij.
Al jaren verbaas ik mij over de liederenkeuze die zo eenvoudig te vertalen zijn naar een hoger doel. Maar wie weet hoe lang daarover gedacht en gepuzzeld wordt.
Waarom raakt mij dit meer dan de mooiste uitvoering van de Mattheüs Passion?
Mogelijk omdat het door ‘van de straat geraapte’ mensen wordt gemaakt, precies zoals het 2000 jaar geleden ook gebeurde.
Ze zingen niet zeer sophisticated – vanavond allemaal in het zwart mensen! – met klassiek geschoolde stemmen aria’s en gezangen.
Er is een gewone verteller, zoals op de ‘Young Matthew Passion’ van Tom Parker die het verhaal aan elkaar praat. Niemand die even één regeltje zingt dat Jezus nu naar Gethsémane gaat wandelen of iets dergelijks en dat zo maf op mij overkomt.
Het geheel is simpelweg minder gecultiveerd zodat het dichter bij de harde werkelijkheid staat.
Deze keer vond ik het heel aangrijpend dat Jezus werd afgevoerd in een oranje overall met een zwarte zak over zijn hoofd.
Waar heb ik dat toch meer gezien?............
Dan dringt het opeens tot je door: ja, die éénentwintig koptische christenen (en vele anderen) waren onschuldig in onze mensenogen, maar Jezus was echt onschuldig.
(hoe zou het trouwens op IS strijders overkomen wanneer ze zien dat we een ‘musical’ hebben gemaakt van een gevangene in oranje overall? Die eruit ziet als één van hún gevangenen?)
Nee, ik behoor niet tot de doelgroep van the Passion, ik behoor ook niet bij het elitaire gezelschap dat bij de Mattheus Passion zit. Ik ben nog steeds niet zo ver ontwikkeld dat ik Bach op zijn werkelijke waarde weet te schatten.
Tom Parker’s productie bevalt mij nog het meest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten