Een intrigerende uitspraak van Blaise Pascal ( o.a. filosoof 1623 -1662; deel 2, eerste serie, 414)

"Het enige dat ons troost geeft in ons ongeluk is verstrooiing. En desalniettemin vormt juist die ons grootste ongeluk. Want het is vooral de verstrooiing die ons belet over onszelf na te denken en die ons ongemerkt te gronde richt. Zonder haar zouden we ons vervelen en deze verveling zou ons stimuleren naar een betrouwbaarder middel te zoeken om eraan te ontkomen, maar vermaken leiden ons af en maken dat onze dood zich aandient zonder dat we er erg in hebben."


Gelukkig heb ik redelijk op tijd in mijn leven ontdekt dat ik teveel tijd doorbracht met programma’s te bekijken die ik eigenlijk helemaal niet interessant vond; die mijn ene oog ingingen en het andere weer uit. Daar ben ik toen direct mee gestopt. Vanuit een ‘niet-welbevinden’ kun je prima zinnige dingen doen, ook al is af en toe een spelletje best leuk. ( 10 Mahjong bijvoorbeeld *grinnik*)

Hoe zou Pascal de hoeveelheid tv-kanalen en programma’s, sportmogelijkheden, computerspelletjes, flodderboeken en films die wij kennen beoordelen?