“........Mensen die met de regeringspolitiek instemmen, verwijt men een slaafse houding en men scheldt ze uit voor onbenullige meelopers. Zowel in het maatschappelijke als in het persoonlijk leven is dan het streven gericht op een nivellering, waarbij niet meer duidelijk is wie leiding geeft en wie leiding krijgt, en men bewondert leiders die zich als ondergeschikten gedragen. Onder zulke omstandigheden moet de vrijheid toch onvermijdelijke extreme vormen aannemen?
Zij dringt in de particuliere woningen door en eindigt in een anarchie die zich zelfs van huisdieren meester maakt.
Vaders wennen er bijvoorbeeld aan zich te gedragen als hun kinderen, uit angst voor hun zoons.
Omgekeerd meten die zoons zich de vaderrol aan en verliezen alle respect en angst voor hun ouders, om maar vrij te zijn.
Er is geen verschil meer tussen eigen burgers en vreemdelingen, of die nu een verblijfsvergunning hebben of niet.
Zo zijn er nog wat van die kleinigheden. Een leraar is onder die omstandigheden bang voor zijn leerlingen en praat hen naar de mond. Leerlingen zien op hun leraren neer en in het algemeen gedragen jongeren zich alsof zij de volwassenen zijn. Zij verzetten zich voortdurend en willen alles beter weten.
Oudere mensen proberen zich met een soort joviale kameraadschappelijkheid aan te passen aan de jeugd en doen alles om maar jong te lijken en vooral een ouderwetse of autoritaire indruk te vermijden........”
Herkenning? Dit is geschreven rond 380 BC door Plato. (Politeia)
Leuk hè, het werkt altijd een beetje op mijn lachspieren wanneer je ontdekt dat de eigenaardigheden van de huidige tijd helemaal niet nieuw zijn maar bijna zo oud als de wereld zelf. Nou ja, oké, een paar duizend jaar oud i.p.v. 4,6 miljard jaar.
Vooral dat jong lijken: wanneer ik sommige mensen zie joggen in een tempo waarvan ik denk, mens ga toch lekker gewoon lopen, dan heb ik medelijden.
Wanneer ik zie hoe mensen zich afbeulen in een sportschool, zich laten faceliften of in laten spuiten met botox dan kan ik een glimlach niet onderdrukken en vraag ik me af waarom we toch zo ons best doen om zo mooi en zo fit mogelijk in die kist te belanden.
We zijn en blijven een raar volkje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten