Just because I'm quiet........... doesn't mean I don't have a lot to say

maandag 4 april 2016

Petrus en Thomas


Petrus en Thomas, twee discipelen van Jezus.
Tijdens een gesprek over een boek kwamen we op dit onderwerp en één van de aanwezigen stelde de vraag waarom Petrus na de opstanding door Jezus zo op de proef werd gesteld naar aanleiding van zijn verloochening terwijl de andere discipelen Jezus ook in de steek hadden gelaten en daar niet op werden aangesproken.
Denkendeweg werd Thomas eigenlijk ook apart aangesproken door Jezus.
Deze twee discipelen kregen een 'aparte' behandeling.
Waarom was dit?

Nog weer verder denkend want volgens mij zit achter elk Bijbelverhaal een diepere waarheid: Petrus was een zeer extraverte persoonlijkheid; Thomas mogelijk meer introvert maar zeker wel sceptisch en rationeel, gezien zijn uitlatingen van ‘eerst zien en dan geloven’.
Zou het kunnen zijn dat hier twee typen mensen als voorbeeld worden gesteld? Twee uitersten?
De impulsieve/ extraverte naast de sceptische/ introverte?

Aan Petrus werd drie keer gevraagd of hij Jezus liefhad. Was dat echt omdat hij hem ook driemaal had verloochend? Dat geloof ik niet zo.
Of wilde Jezus de nadruk leggen op het feit dat Petrus eerst moest leren nadenken voor hij iets zei. Hij had al zoveel impulsief geblaat.
Hij moest leren – zo denk ik – om niet zo klakkeloos op zijn (onderbuik)gevoel af te gaan. Hij moest leren om dat gevoel enigszins in balans proberen te brengen met zijn ratio.
Boeiend om te lezen is dat Jezus aan Petrus naar zijn liefde voor Hem vraag in de ‘agapè’ vorm (gevende liefde) en Petrus antwoord in de ‘philia’ vorm (vriendschappelijke liefde). Dit tot twee keer toe. De derde keer komt Jezus Petrus tegemoet en stelt de vraag voor de derde keer in de ‘philia’ vorm waarop Petrus ook weer in deze vorm antwoord. Kennelijk kon Petrus niet verder gaan dan dit en besefte hij dat zeer goed.

Bij Thomas, de schuchtere scepticus was het net andersom. Jezus, die allang wist wat er in hem omging komt ook hem apart tegemoet met de littekens in zijn handen en zijn zij.
Kom maar, voel maar, het is echt waar. Maar ...zalig zijn degenen die dit niet gezien hebben en toch geloven.
Zalig degenen die niet alleen op hun ratio/ verstand afgaan – want dan is het niet mogelijk - en toch zonder een greintje bewijs de geloofssprong durven te maken.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten