Deze week, op 5 december, overleed Nelson Mandela. Hij werd 95 jaar oud.
Hij wordt alom geroemd en geprezen.
Een turbulent leven heeft hij wel gehad en ik heb ook bewondering voor zijn gedrag al moest ik niets van hem hebben vlak na zijn vrijlating. Iemand die zijn vuist opstak........ Dat kon niet veel goeds betekenen.
Die jaren in de gevangenis zullen hem ongetwijfeld veel hebben geleerd.
Als er, al dan niet noodgedwongen rust in je leven komt is nadenken over je leven en over dat van anderen onontkoombaar. Dat kan leiden tot meer inzicht en wijsheid of tot verbittering.
Bij Mandela dat eerste. Daarin staat hij natuurlijk niet alleen. Ik denk zo maar even aan b.v. Bonhoeffer.
Mandela kreeg de kans en mogelijkheden om zijn verworven inzichten ‘en plein public’ uit te dragen en gestalte te geven. Dat is niet iedereen gegeven.
Dat er weer een inspirerende persoonlijkheid is heengegaan mag duidelijk zijn.
Een paar uitspraken van hem die mij wel aanspreken:
‘Vrij zijn betekent niet alleen dat men bevrijd is van zijn ketenen, maar dat men kan leven op een wijze die de levens van anderen respecteert en verrijkt.’
‘Een ware leider legt een besluit niet op, maar zorgt ervoor dat mensen het zichzelf opleggen.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten