Don’t Explain

Afgelopen week heb ik een nieuwe cd gekocht. Wat is daar nu zo bijzonder aan? Nou, dat doe ik bijna nooit meer. Mijn kast zit vol met meest klassieken. Eigentijdse muziek kan ik wel waarderen maar een hele cd lang met dezelfde stem…….dat gaat mij op een enkele stem na, niet goed af.

Koop ik er dan toch één dan worden de mooiste nummers van de cd snel gekopieerd naar mijn MP4 speler en die speel ik random af. Dat is gewoon heel plezierig. Al mijn favoriete muziek op één apparaat wat ik altijd bij me kan dragen. Soms zeil je wel van het Andante con moto uit de Schotse symfonie van Mendelssohn naar 'The House of the Rising Sun' terwijl je eigenlijk het Vivace verwacht en wil horen. Dus ik beluister alles door elkaar van Beethoven tot Coldplay en van Brahms tot nu: Beth Hart met Joe Bonamassa.

‘Don’t Explain’ is de nieuwe aanwinst. Er is pas een nieuwe cd van hen uit maar van deze kon ik op Bol.com fragmenten beluisteren. Een prachtige doorleefde, af en toe rauwe stem van Beth die zo heerlijk tegen de zuiverheid kan aanschurken bij de prachtige titelsong met geweldige gitaarmuziek van Joe en nog een synthesizer op de achtergrond. Voor de gitaar is gelukkig ook veel ruimte gemaakt. Elektrische gitaren zijn voor mij de eigentijdse violen. Ze kunnen ook zo lekker janken.
Het duo covert liedjes van oudere artiesten zoals Ray Charles en Aretha Franklin. Wanneer ik foto’s zie van het stel dan zou ik een straatje omlopen mocht ik ze tegenkomen. Niet echt mijn types maar ach, de muziek overstijgt dat ruimschoots.
Wat ik ook positief vind is dat “de muziek van onder niet wordt dichtgesmeerd met een basinstrument”. Zo schreef iemand in de krant. Die moet ik onthouden want dat beschrijft mooi waar ik ook een hekel aan heb; dat gedreun wat het gebrek aan talent vaak moet verdoezelen. Dat is hier absoluut niet nodig.
Van de elf nummers blijven er, die voor mijn oren geschikt zijn, acht overeind. Dat is best veel van één cd

Wat teksten betreft: daar luister ik eigenlijk nooit zoveel naar. Het gaat mij om de muziek en de klank van een stem. Meestal gaan de teksten over de liefde of het gebrek daaraan. Daar weet ik wel genoeg van.
Eén nummer (Sinner’s Prayer) bleef wat hangen omdat ik associaties kreeg met de tollenaar in de tempel uit het verhaal van Jezus uit Lukas 18. Maar wanneer je dat op you tube bekijkt..........niet doen. *grinnik*
Ik kan niet in harten kijken maar wel genieten van deze muziek