Op deze dag die, op welke manier dan ook, de geschiedenisboekjes zal halen een gedicht uit het Nederlands Dagblad:
Koningin
Op prinsen niet vertrouwen – vertel u wat. Ze werden van
uw zijde weggerukt. Uw jaren waren hard van pijn. U voelde
wat u meer was dan vorstin: beminde, moeder. En nu?
Wie zal uw koning zijn?
Uw zoon? Maar hoe zal ooit uw zoon uw vader zijn, uw
toren en uw toevlucht? U zult straks eenzaam zijn, en
niet alleen. Prinses, wij vouwen onze handen om u heen.
Koning
Op prinsen niet vertrouwen – vertel u wat. “Voorzichtig
met mijn broer, anders moet ík nog koning worden…”
Nu is het dan zo ver. De troon is nu voor u. En nu?
Wie zal uw koning zijn?
Wie zal de koning voor de koning zijn? Uw toren en
uw toevlucht? U zult straks eenzaam zijn, en nooit
alleen. Koning, wij vouwen onze handen om u heen.
Rien van den Berg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten