Just because I'm quiet........... doesn't mean I don't have a lot to say

zaterdag 30 maart 2013

Passion, Passie(avond) en Tijl

Afgelopen woensdagavond was er een passieavond georganiseerd in onze kerk. Daar ben ik geweest. Om nog wat bezoekers te trekken wordt de jeugd uitgenodigd om wat te zingen want dan verzeker je je ook van de aanwezigheid van de ouders.
Daarna keek ik eigenlijk per ongeluk naar de ´Tiende van Tijl´. Het ging over de Mattheus Passion en Tijl Beckand legde deze met passie uit aan een aantal jongeren die niets hebben met klassieke muziek en niet met geloven. (Als ik me goed herinner)
Ik werd door Tijl en zijn programma meer geraakt dan tijdens onze passieavond waar we een stukje uit een preek van Kohlbrugge hoorde en een artikel werd gelezen uit de geloofsbelijdenis van Theodorus Beza, een theoloog en opvolger van Calvijn in Genève.
Waarom? Nou ja, dat is bijna een open deur intrappen.
Tijl gebruikte hedendaagse, aansprekende (voor)beelden om bepaalde zaken uit te drukken en helder te krijgen. Zoals de einzelgänger die op het Tiananmenplein in China in 1989 een heel leger tegenhield. Een hongerig donker kindje, gadegeslagen door een aasgier als beeld ‘door God en de mensen verlaten’.
Dat raakte mij meer dan, met alle respect overigens, dhr. K. en dhr. B.
Ik begrijp ook wel dat de doelgroep totaal verschillend is. Maar op deze manier blijft er ook wel een gigantische kloof.
Zoiets gebeurt er ook met de Passion, die dit jaar in Den Haag werd opgevoerd. Bij een deel van de gelovige natie roept het weerstand op. Persoonlijk vind ik het echter prachtig dat het gebeurt; dat mensen leren dat Pasen niets te maken heeft met eieren en paashazen maar met iets wat van een hogere orde is. We moeten zaaien, dat gebeurt met de Passion en God bepaalt wel hoe het moet vallen en op welke manier het wortel schiet.
Dat de seculiere, maar met zorg uitgekozen liedjes gezongen worden door (ongelovige) BN-ers; ach wat geeft dat. Zijn het allemaal gelovigen die in de Mattheus Passion zingen en spelen? Daar geloof ik niets van.
Als mensen als Tijl over zo'n emotionele gebeurtenis met meer passie spreken dan er in de kerk wordt gedaan dan vrees ik dat de kerk volgend jaar leeg is.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten