En Beiroet, Libanon.









16 maart 2016:
Aanslagen in Ankara, Istanbul: 28 doden, 61 gewonden. Opgeëist door
22 maart
Zelfmoordaanslagen in Brussel: 35 doden, 120 gewonden. Opgeëist door IS
25 maart:
Aanslag in en voetbalstation in Irak: 41 doden, 105 gewonden. Opgeëist door IS
27 maart:
Zelfmoordaanslag in Lahore, Pakistan: 70 doden, 340 gewonden. Opgeëist door een type-taliban-groepering.
Gericht op christenen, vooral vrouwen en kinderen zijn het slachtoffer.
28 juni
Aanslag in Istanbul, 41 doden en 239 gewonden. Opgeëist door IS
03 juli
Aanslag in Bagdad, 200 doden, 150 gewonden. Opgeëist door IS
23 juli
Aanslag in Kabul. 80 doden, 240 gewonden. Opgeëist door IS
13 december
Aanslag op een koptische kerk in Cairo; moordpartijen in Aleppo, Mosul....
het wordt teveel, ik kan het niet bijhouden.

Er moet heel veel gebeden worden.

Jeugdsentiment:

Kinderen van één Vader, reikt elkaar de hand.
Waar wij mogen wonen, in wat streek of land.
Hoe wij mogen spreken, in wat tong of taal,
kinderen van één Vader zijn wij allemaal.

Ik weet nog dat ik eindeloos die verschillende kinderen kon bestuderen; dat ik ze verschrikkelijk interessant vond.
Eigenlijk zijn wij best wel multi-culti opgevoed. Ik kan me herinneren dat ik ook twee negerpoppen bij mijn poppencollectie had.

In het ND van 19-10-2015 een uitspraak van kunstenaar Roel Teeuwen die mij aansprak omdat ik met christelijke kunst ook zo mijn gedachten heb:

"Er is onder christenen veel middelmatigheid, op allerlei gebied. Die wordt vergoelijkt door er het etiket christelijk op te plakken. De middelmatigheid is een gevolg van het gevoel van onvrijheid. Niet de godsdienst is een belemmering, maar het gevoel gebonden te zijn aan het oordeel van de groep. Dat is heel droevig. Je moet een soort eigenwijsheid hebben om boven de grauwe middelmaat uit te steken."

Ik ben het met hem eens en misschien komt dat doordat we bij dezelfde denominatie horen maar als er ergens onvrijheid heerst is het wel onder gelovigen.
Ik denk dat het veroorzaakt wordt door angst.
En onvrijheid en angst druisen dwars tegen de Goddelijke woorden in.

Hannah Arendt in een interview:

"Ich muss verstehen. Bei diesem verstehen gehört bei mir auch das schreiben. Das schreiben ist noch in dem vertehen's prozess."

Wat heerlijk herkenbaar.
Je gedachten opschrijven met als reden daardoor verder te komen in je eigen proces van denken en begrijpen.
Al je denkgolven en impulsen in taal proberen te vatten om er een geordend geheel van te maken. En dan nog op zo'n manier dat het voor een ander geen abacadabra is.

Nooit is een mens actiever dan wanneer hij niets doet, nooit is hij minder eenzaam dan wanneer hij alleen is.

toegeschreven aan Cato van Utica
(95 BC – 46 BC)

… Mensen die geregeld lezen zijn minder gestrest, hebben meer zelfvertrouwen, zijn empathischer en slapen beter, volgens een Brits rapport.

Need I say more?

Grasduinen in de Nag Hammadi geschriften vind ik best wel spannend. Deze oude geschriften uit de eerste eeuwen na Christus zijn in 1945 gevonden bij een plaatsje met die naam in Egypte. Ze deden nogal wat stof opwaaien. Net als de Dode Zee rollen waarvan wij stukjes hebben gezien in Jordanië.
Waarom vind ik dat spannend? Het zijn geschriften die de toets van de toenmalige kerkelijke magistraten niet hebben doorstaan. Tsja...en waarom dan niet?
Er staan ‘pareltjes’ in:

39/48
Als een parel in de modder wordt gegooid
daalt haar waarde niet.
En haar waarde stijgt niet
als ze met balsemolie ingewreven wordt;
in de ogen van de eigenaar behoudt zij haar waarde.

Zo is het ook met de kinderen van God:
waar ze ook terechtkomen;
in de ogen van de Vader
behouden ze steeds hun waarde!


Dit komt uit het evangelie volgens Filippus uit ‘de Nag Hammadi Geschriften’ van
Jacob Slavenburg en Willem Glaudemans.
2e druk 2005

Drie soorten lezers zijn er: een eerste die zonder oordelen geniet, een derde die zonder genieten oordeelt en een middelste, die genietend oordeelt en oordelend geniet; deze herschept eigenlijk het kunstwerk.

Johann Wolfgang von Goethe (1749 - 1832)
Duits wetenschapper, schrijver, dichter, filosoof en staatsman.

Salvador Dali. (1904-1989)

Afgelopen week hoorde ik hem weer eens, de opmerking: ‘ik ben toch geen dief van mijn eigen portemonnee?’
Dan moet ik altijd grinniken.

Je kunt beter een dief zijn van je eigen portemonnee dan van die van een ander.
Wanneer ik dat dan hardop zeg word ik een beetje glazig aangekeken en heb ik inwendig nog meer lol.

“Principes zijn net als gebeden. Heel nuttig en nobel maar ongeschikt voor feestjes.”

Old Lady Grantham, de oude dame uit Dowton Abbey, gespeeld door Maggie Smith, met een uitgestreken gezicht tijdens een feestelijk diner wanneer het iets uit de hand dreigt te lopen.
Ik blijf het een feestje vinden wanneer ze in beeld komt.

Nog één van afgelopen zaterdag:
“Al dat nadenken altijd, dat wordt zo overgewaardeerd.
Het komt door de oorlog. Vóór 1914 dacht niemand ooit na, over wat dan ook.”


In dat ‘hot potatoe’ Engels met dat ‘stiff-upperlip’ gezicht.......
Om de slappe lach te krijgen.

Tijdens het lezen van een boek van Tom Wright over de psalmen: ‘Pleidooi voor de psalmen’, blijft een schilderij wat ik in een winkeltje in Jeruzalem heb gefotografeerd, in mijn achterhoofd hangen. Elke keer wanneer ik het zie ontroert het mij. Dat heb ik erg weinig met schilderijen. Ik had het moeten kopen. Spijt.

Ik heb er de psalmregels bij gezocht die er naar mijn idee onlosmakelijk bij horen:

119:
97 Hoe lief heb ik Uw wet! Dagelijks overpeins ik haar.
98 Gij maakt mij door uw gebod veel wijzer dan mijn vijanden, want het is eeuwig mijn schat.

Lutherse vertaling

De ergste vorm van onrechtvaardigheid is geveinsde rechtvaardigheid.

Plato
filosoof 427 BC – 347 BC en leerling van Socrates.
Afgebeeld door Rafaël Santi in 1509 op de beroemde fresco 'de school van Athene' en die hangt in Vaticaanstad.
Plato is degene met de vinger omhoog.

‘Wie zou erin kunnen slagen om een bekrompen, eigenwijs menselijk wezen te doordringen van de vreugde en het verdriet van anderen, hem dimensies en misleidingen te laten begrijpen die hij zelf nooit heeft ervaren?
Propaganda, dwang, wetenschappelijk bewijs – ze zijn allemaal zinloos. Maar gelukkig bestaat hiervoor toch een middel in onze wereld! Dat middel is kunst. Dat middel is literatuur.
Die kunnen een wonder teweegbrengen: ze kunnen die kwalijke eigenaardigheid van de mens overwinnen om alleen van persoonlijke ervaring te leren, terwijl de ervaring van anderen hem tevergeefs voorbijgaat. Van mens tot mens, terwijl hij zijn korte tijd op aarde voltooit, brengt kunst het gehele gewicht van een onbekende, levenslange ervaring met al haar lasten, haar kleuren, haar levenssap; ze herschept een ongekende ervaring in levenden lijve en laat ons die bezitten als was zij de onze.’


Uit de rede die Solzjenitsyn (1918 - 2008) had geschreven toen hem de Nobelprijs voor de literatuur was toegekend.
Een boekenkast schoonmaken is leuk maar ook een oude externe schijf navlooien is leuk tijdverdrijf.
Daarop vond ik het bovenstaande.
Omdat ik deze tijd even zeer intensief ben betrokken bij het realiseren van beeldende kunst in onze kerken sprak mij dit extra aan. Solzjenitsyn spitst het logischerwijs toe op de literatuur, maar ik weet dat ook ander vormen van kunst onverwachte middelen kunnen zijn om tot een mensenhart door te dringen.

Ik ben een koning m/v in het diepst van mijn gedachten.........
maar niet zo heel veel in de maatschappij.

Naar Willem Kloos en Annie M.G. Schmidt

Uit mijn verzameling citaten:

De scheidslijn tussen goed en kwaad loopt niet tussen landen en ideologieën, tussen rassen en klassen, maar dwars door ieder mensenhart.

Aleksander Solzjenitsyn 1918 -2008
Russisch schrijver

De filosofie leert ons ons lot te begrijpen.
De religie leert ons het met vertrouwen te dragen.
De kunst leert ons er de schoonheid van te ervaren.

Ernst von Feuchtersleben (1806 - 1849)
Oostenrijks arts, dichter en filosoof

De liefde eist nimmer rechten op, zij geeft ze altijd. De liefde lijdt immer, koestert nooit wrok, wreekt zichzelf nooit.


Mahatma Gandhi, de Indiase vader des vaderlands. 1869-1948

Wijze woorden D.B.

Wijze woorden van Dietrich Bonhoeffer
theoloog 1906 - 1945:


Het is me weer eens duidelijk geworden dat we God niet mogen gebruiken om de lacunes in onze kennis aan te vullen, want dan wordt God teruggedrongen naarmate de wetenschap vooruitgaat en die vooruitgang is niet te stuiten. Dan is God constant op de terugtocht. In wat we kennen moeten we God vinden, niet in wat we níet kennen.
God wil begrepen worden in de opgeloste, niet in de open vragen. Dit geldt voor de verhouding God - wetenschap. Maar evengoed voor de algemeen menselijke vragen van dood, lijden en schuld.
We hebben op het ogenblik menselijke antwoorden op deze vragen, we hoeven niet terug te vallen op God. Ook zonder God komen mensen klaar met deze vragen en dit is altijd zo geweest. Het is eenvoudig niet waar dat alleen het christendom hier een oplossing heeft. De christelijke antwoorden zijn niet meer of minder overtuigend dan eventuele andere oplossingen. Ook hier is God geen stoplap.
Hij moet erkend worden midden in het leven en niet pas aan de grenzen van ons kennen; als we sterk en gezond zijn en niet pas als we lijden; als we handelen en niet pas als we zondigen. Dit is gefundeerd op Gods openbaring in Jezus Christus. Hij is het centrum van het leven en kwam beslist niet om vragen te beantwoorden. Gezien vanuit het centrum vallen bepaalde vragen eenvoudig weg en ook het antwoord op die vragen (ik denk aan het oordeel over Jobs vrienden). In Christus zijn geen ‘christelijke problemen’.


Hij schreef dit vanuit de gevangenis.
(Pag 306 van ‘Verzet en Overgave’ 2e druk uit 2007 ten Have.)

Een mens heeft er behoefte aan om te lijden,
wanneer hij geen echt verdriet heeft creëert hij het.

José Martí, Cuba
Dichter, schrijver en leider van de Cubaanse onafhankelijkheidsbeweging.
1853 - 1893