Geschreven door Esther van Fenema (1970) in 2022.
Ondertitel: ‘Waarom voelen we ons zo leeg?’
Ik las de tweede druk.
Esther kende ik van een enkele column in Trouw in vakantietijd. Ze heeft een
analyserende blik en Ik las haar graag.
Dit boek deed nogal wat stof opwaaien in mijn sociale omgeving maar dat komt
wellicht doordat ze ongelovig is maar niet vies van God en de Bijbel.
Ze put er onbekommerd uit.
Ze beschrijft in haar boek de zeven hoofdzonden en wat dat zoal teweeg brengt.
Daar heeft ze in haar praktijk genoeg van gezien.
Heel schematisch doet ze dat en dat waardeer ik zeer.
Eerst een introductie van de betreffende zonde, dan hoe de cultuur door de
jaren daarover gedacht en geschreven heeft; vervolgens op welke manier het haar
psychiatrische praktijk is binnengekomen; wat het doet met het individu en wat het
doet met de samenleving en als laatste een conclusie.
Superbia, (hoogmoed)
Acedia (luiheid of onverschilligheid),
Avaritia (hebzucht),
Gula (onmatigheid),
Luxuria (lust),
Ira (woede) en
Invidia (afgunst) passeren de revue en zij voegt er nog een zonde aan toe:
Vacuüm (leegte)
Dat laatste zou ik echter geen zonde noemen maar een gevolg van al die
andere zonden waar we mee behept zijn en tegen zouden moeten vechten.
Dat Vacuüm is ontstaan doordat de mens zich verbeeldt dat
hij/zij de positie van God heeft ingenomen, denkend dat hij/zij overal recht op
heeft, alles zelf kan bepalen en het leven rekbaar en grenzeloos is ten
opzichte van eigen genoegens.
Maar dan zonder de verantwoordelijkheid die daarbij hoort en zonder het inzicht
en het overzicht te hebben.
‘Als iedereen er van overtuigd is dat hij God is, wie durft dan nog op te
staan en te roepen dat God niet meer bestaat?’
Dat vind ik dan wel weer humor.
Hebzucht is volgens van Fenema wellicht de meest opzichtige hoofdzonde (p79)
maar verderop noemt ze de afgunst de zonde die ons het meest bedreigt. (p240)
Ach, je moet ze alle zeven niet willen.
Ik moest denken aan de film ‘Seven’ waarin een
psychiatrische seriemoordenaar mensen dood die in zijn ogen lijden aan deze
zonden. (Een obesitas mijnheer wordt bijvoorbeeld gedwongen om zich dood te
eten) Hij doet het om mensen wakker te schudden en een betere wereld te
creëren.
De detectives Bratt Pitt en Morgan Freeman
proberen hem te vangen maar zijn steeds net te laat. De slimmerd zorgt ervoor
dat aan het einde Bratt Pitt zelf opdraait voor de hoofdzonde ‘Woede’.
Het is
een nare film.
Het boek is lezenswaardig alleen…..wat is de uitweg?
Je niet met deze zonden inlaten lijkt me de gemakkelijkste weg maar wordt de
wereld in zijn geheel daar beter van of kunnen we het tij in z'n algemeenheid niet
meer keren?
Daarover zegt van Fenema niets. Ze weet het ook niet las ik in een interview.
Volgens mij weet niemand het goed.
Er zijn veel mensen die dit alles keurig weten te signaleren en te duiden, Andries Knevel heeft het op Cvandaag over een tijd van transcendentieverlies, relevantieverlies, referentieverlies en eschatologieverlies, prachtige woorden maar hoe dan
verder?
Je kunt wel zeggen dat we terug moeten naar God – dat denk ik ook - en ons leven spiegelen aan Zijn gegeven morele regels; tot erkenning komen dat het onszelf toch niet lukt…….
Maar hoe geef je daar dan praktisch en realistisch handen en voeten aan? Er is
zoveel ‘kleine’ immoraliteit en criminaliteit dat ik er moedeloos van word.
Er zijn moreel hoogstaande mensen maar de wereld wordt nog steeds geen betere
plek.
Verbeter de wereld en begin bij jezelf….. nee, niet van Gandhi. Hij zei het iets uitgebreider en mooier:
‘All the tendencies present in the outer world are to be
found in the world of our body. If we could change ourselves, the tendencies in
the world would also change. As a man changes his own nature, so does the
attitude of the world change towards him. This is the divine mystery supreme. A
wonderful thing it is and the source of our happiness. We don’t need to wait to
see what others do.’
‘Alle tendensen die in de buitenwereld aanwezig zijn, zijn
terug te vinden in de wereld van ons lichaam. Als we onszelf zouden kunnen
veranderen, zouden de tendensen in de wereld ook veranderen. Als een mens zijn
eigen aard verandert, verandert ook de houding van de wereld tegenover hem. Dit
is het hoogste goddelijke mysterie. Het is iets geweldigs en de bron van ons
geluk. We hoeven niet af te wachten wat anderen doen.’
Gandhi zei het raak: ‘Als mensen zich zouden kunnen veranderen….
Alle zelfhulpgoeroe’s ten spijt…..er ligt een ‘goddelijk mysterie’ aan ten
grondslag.
Is het dan toch niet verstandiger om het bij Hem te zoeken?
Een andere oplossing zie ik ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten