Afgelopen zaterdag ben ik weer eens bij een concert geweest in mijn woonplaats. Het was lang geleden door alle C-toestanden.
Met ons Krimpens strijk-ensemble mochten we in het voorprogramma een paar
riedels spelen.
Daarna barstte het muzikale geweld pas echt los.
Het Erard Ensemble speelde stukken van o.a. Hahn, Duparc, Fauré en Brahms.
Erard is de naam van een pianobouwer van piano’s met parallel liggende snaren.
Daardoor blijven tonen apart klinken ook met een ingedrukt rechter pedaal.
Bij moderne piano’s liggen de snaren kruiselings. Het staat allemaal in een artikel van dagblad Trouw.
Zo’n piano was dus ook aanwezig. Een prachtexemplaar. En dan
zo’n ensemble wat zo goed op elkaar is ingespeeld. De timing, de expressie.
Prachtig.
En wat ook enorm fijn is met zo’n coronacrisis…..iedereen
die maar een beetje snotterig en/of hoesterig is moet thuisblijven!
Daardoor was het ook echt stil tijdens de pianissimopassages. Dit zouden we tot
in lengte van jaren moeten volhouden voor, in ieder geval, alle concertzalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten