Just because I'm quiet........... doesn't mean I don't have a lot to say

woensdag 23 oktober 2019

Van de twee broeders.


Op zoek naar een paar pakkende dichtregels over de herfst stuitte ik op een gedicht van Guillaume van der Graft:

Van de twee broeders.

De eersten zijn de laatsten,
wie nakomt gaat voorop.
Zij moeten zich niet haasten,
die leven van de hoop.

God moge ons behoeden,
wij zien elkander aan,
de broeder kent de broeder
als één die voor moet gaan.

Zo staat het voorgeschreven,
zo is het steeds voorzegd,
wie achter is gebleven,
krijgt eerstgeboorterecht.

[….]

Zo hoog zijn Gods gedachten,
zij gaan de tijden door,
wie voor was blijft ten achter,
wie achterbleef gaat voor.

Veracht dan niet de kleinen
en die verloren zijn,
want God noemt hen de Zijnen
die laat geboren zijn.

De eersten zijn de laatsten,
wie nakomt gaat voorop!
Kiest dan de goede plaatsen
en geef uw hart aan God.


Kennelijk was het hem ook al opgevallen dat in de Bijbel ‘de heilige lijn’ niet via de eerstgeborenen verloopt. Ze worden bestempeld als eerstgeborenen, als belangrijkste.

Later ontdekt ik dat de volgorde van Noach’s zonen ook volgens deze lijn verloopt en anders is dan ik altijd heb geleerd: geen Sem, Cham en Jafeth maar Jafeth, Sem en Cham.
In 'het boek der oprechten' staat het gewoon duidelijk.
Het blijft bijzonder.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten