Wat heerlijk herkenbaar om te lezen. Ergens las ik ook dat introverten een hekel hebben aan de telefoon. Ik maar denken dat het een tik van mij was.
Ik haat dat ding.
Het breekt altijd in in mijn geest. Geef mij maar mail of de watts app voor de nodige informatie. Die lees ik wanneer ik dat wil.
Ik begrijp ook niet dat anderen altijd maar ‘stemmen willen horen’.
Muziek is echt leuker.
In gezelschappen is het mijn ding om de anderen te bestuderen en wanneer er een stilte valt ben ik altijd nieuwsgierig wie daar het minste tegen kan en begint met praten.
Heel leerzaam.
Verder heb ik een hekel aan de meeste verjaardagen.
Vaak heb ik de wens geuit dat ik liever wat minder mooi en wat adremmer was geboren. *grinnik*
Voor mijzelf had ik de wereld al ingedeeld in energieleveranciers en energieslurpers. Van die slurpers heb ik er de afgelopen jaren veel te veel ontmoet. Ik kan er niet meer tegen dus die probeer ik uit de weg te gaan.
Dat is moeilijk. Ik ben ook bang geworden om vriendschappen te sluiten. Bang om weer in dezelfde valkuilen te belanden.
Ik ben ook te netjes christelijk opgevoed om mensen direct af te kappen; de ander is altijd belangrijker en als hij/zij nu een luisterend oor nodig heeft dan behoor je er te zijn.
Ondertussen vreet het energie omdat het meestal over niets gaat. Laat mensen een kanariepietje nemen als ze een kakelpaal nodig hebben.
Energieleveranciers ken ik niet veel, dus die ik ken moet ik koesteren zonder mezelf op te dringen. Pffft. Wat is het leven toch gecompliceerd. Voeg er nog een vleugje HSP bij en klaar ben je.
Ik ben liever alleen en ik geef er steeds meer aan toe.
Vaak krijg ik de vraag wat ik tegenwoordig doe. Nou niets. Ik lees veel, blog en studeer autodidactisch viool en piano, speel in twee orkesten en wroet in de tuin. (en nog wat vrijwilligerswerk om mijn schuldgevoel te dempen)
Het is in deze tijd not done om geen baan te hebben. Ik geniet ervan. Het verhaal in de Bijbel klopt wel: zodra je je als een Maria opstelt, beginnen de Martha's te koeren.
Jammer is het wel dat je zoiets niet op tijd als kennis meekrijgt in je leven. Dat zou zoveel ‘gezellig en sociaal gewenst gedrag’ en dus vermoeidheid hebben gescheeld.
De vraag die zich aandient is natuurlijk of ik nu mee doe met de etikettenplakkeritis - hype.
Tsja, daar moet ik de komende weken maar eens over gaan nadenken. Komt mooi uit; ik heb vakantie.
“Writing is something you do alone. It’s a profession for introverts who want to tell you a story but don’t want to make eye contact while doing it.”
John Green
Geen opmerkingen:
Een reactie posten