Spreuken

‘De wijze spreekt over ideeën, de intelligente over feiten en de domme over eten’.
Zo schreef ik eens.

Dat heb ik altijd aangenomen als een chinees gezegde maar bij zoeken op het www kom ik alleen weer bij mijn eigen site terecht. Grappig, zou ik hem dan zelf bedacht hebben?
Ik kan het me niet herinneren maar dan vraag ik er per direct patent op aan.

Op Pinterest staan veel van dit type citaten:
“Great minds discuss ideas; average minds discuss events; small minds discuss people”
“Grote geesten praten over ideeën, de wat kleinere over gebeurtenissen en de kleine geesten over mensen.”
(Ik zou hem bijna naar Den Haag sturen)

Wordt wel toegeschreven aan Eleanor Roosevelt of Socrates maar ook dat is niet zeker.
Die twee; ach....zit ook bijna geen verschil tussen.  /sarcasm

De ‘echte’ is van Henry Thomas Buckle 

“Men and women range themselves into three classes or orders of intelligence; You can tell the lowest class by their habit of always talking about persons; the next, by the fact that their habit is always to converse about things; the highest, by their preference for the discussion of ideas.”
“Mannen en vrouwen verdelen zich in drie klassen of orden van intelligentie; Je kunt de laagste klasse onderscheiden door hun gewoonte om altijd over personen te praten; de volgende, door het feit dat het hun gewoonte is altijd over dingen te praten; de hoogste, door hun voorkeur voor het bespreken van ideeën. "

“Smart people learn from everything and everyone, average people from their experiences, stupid people already have the answers.”
"Slimme mensen leren van alles en iedereen, gemiddelde mensen van hun ervaringen, domme mensen hebben de antwoorden al."

Wordt ook aan Socrates toegeschreven maar daar is geen bewijs van gevonden.

Zo staan er op Pinterest heel veel mooie uitspraken die aan allerlei mensen worden toegeschreven,  bij voorkeur bekende acteurs of schrijvers waar vervolgens geen enkel bewijs voor is.
Wat een vreemd verschijnsel is dit. Welk doel dient het?
En als zelfs Pinterest niet meer te vertrouwen is wat moeten we dan nog in dit ondermaanse?  /sarcasm

 

 

 

Eten

Waar komt die belangstelling voor eten toch vandaan. De televisie staat bol van de kookprogramma’s. Ik raak ervan van de kook. Zelfs mijn kinderen hangen voor de buis als er weer eens wat te winnen valt met eten koken.
Nu heb ik zelf niet zo veel met eten en/of eten koken. Ook nooit gehad. Eten doe je om in leven te blijven en je doet het zo gezond mogelijk, dat wel. En eten met veel personen is een zeer sociale bezigheid.
Zou het zo kunnen zijn dat men er zo mee bezig is omdat het meer dan één zintuig bespeelt?
Met koken ben je bezig met je ogen, met je neus en met je smaak. Met muziek zijn alleen je oren in touw en soms in een concertzaal ook je ogen en in een museum gaat het ook om je ogen. Maar met eten koken zijn er nota bene drie zintuigen die geprikkeld kunnen worden. Zou het daarom zo’n interessante activiteit zijn?

Of is het slechts een manier om van de buik een god te maken?
Maar waarom zou je er dan alleen maar naar kijken zoals dat helaas in mijn gezin gebeurt?
een leuk chinees(?) gezegde:
De wijze spreekt over ideeën, de intelligente over feiten en de domme over eten..